O olejku geraniowym i jego ciekawych zastosowaniach…

starr-110307-1938-Pelargonium_graveolens-leaves-Kula_Botanical_Garden-Maui

Photo credit: Starr Environmental via Foter.com / CC BY

Olejek geraniowy – olejek eteryczny pozyskiwany z nadziemnych części (pędy, liście, kwiaty)  gatunków pelargonii (Pelargonium roseum, P. garveolens). W swoim składzie zawiera: pinen, trans-cymen, limonen, myrcen,  cytronellol, geraniol, linalol, eugenol i inne substancje. Stosuje się go w formie rozcieńczonej.

Zastosowanie w lecznictwie:

1. Antyseptyczne ( w tym: zapalenie jamy ustnej, języka, gardła, w stomatologii)

2. Ściągające

3. Gojące

4. Przeciwzapalne (gardło, ucho, zatoki, skóra, stawy)

5. Przeciwgrzybicze

6. Przeciwbakteryjne

7. Przeciwwirusowe

8. Relaksujące

9. Afrodyzjak 🙂

10. Moczopędne

11. Regulujące krążenie krwi

12. Łagodzące zaburzenia hormonalne u kobiet (menopauza) i podnosi nastrój.

Odstrasza owady.

Zastosowanie w kosmetyce:

1. Pielęgnacja skóry, szczególnie tłustej i z problemami

2. Na trądzik

3. Łupież

4. Zapalenia skóry i wypryski

5. Cellulit

6. Oczyszcza i łagodzi podrażnienia.

Przykładowe kuracje:

1. Inhalacje na chore zatoki:

Dwie krople olejku geraniowego dodać do naczynia z gorącą wodą. Nakryć głowę ręcznikiem i głęboko wdychać parę w ciągu 6 minut. Zamknąć przy tym oczy. Dla silniejszego efektu oczyszczającego można dodać 2 krople olejku miętowego.

2.  Kąpiel dla skóry trądzikowej

1 łyżkę soli kuchennej wymieszać z 3 kroplami olejku geraniowego i 3 kroplami olejku tymiankowego. Wsypać do wanny z ciepłą wodą. Kąpać się 15 minut. Zabieg korzystnie wpływa na skórę z problemami i łojotokową.

3. Domowy balsam antycellulitowy

Do gotowego balsamu np. z masłem kakaowym dodać olejek geraniowy w proporcji 5 kropel na 2 łyżki kosmetyku. Można także wzbogacić nim olej migdałowy lub kokosowy i wmasowywać w skórę.

4. Płukanka do jamy ustnej i gardła

1-2 krople na szklankę wody o temperaturze pokojowej, płukać gardło 2-3 razy dziennie. Można dodać do niej 1 łyżeczkę miodu.

5. Cukierek na gardło

1 kostkę cukru nasączyć 1 kroplą olejku eterycznego i umieścić w ustach. Trzymać tak długo, aż się rozpuści.

6.  Masaż dla zestresowanych

Zmieszać oliwę z oliwek (10ml) z olejkami: geraniowym, lawendowym i cytrynowym (po 2 krople każdego olejku)

Pozostaje także użycie go do kominka aromaterapeutycznego…

Źródła:

A. Flis, K. Pikul – 2013 – think.wsiz.rzeszow.pl

Postępy Fitoterapii 3/2007, s. 128-132

K Gleń-Karolczyk, E Boligłowa – Journal of Research and…, 2015 – yadda.icm.edu.pl

Iwona Konopacka-Brud, Władysław Stanisław Brud, Aromaterapia dla każdego, Białystok 2007

„Chryzantemy złociste…” czyli o kwiatach i przemijaniu…

Chrysanthemum

Photo credit: jam343 via Foter.com / CC BY

Chryzantemy to kwiaty, które w dużej mierze kojarzą nam się ze 1 i 2 listopada. Zdobi się nimi pomniki i jednoznacznie przypominają nam o tym, że nadeszła prawdziwa  jesień. Nie każdy wie, że niektóre gatunki mają znaczenie lecznicze.

Nazwa chryzantema wzięła się od słowa: „chryzos”, co oznacza złoto. Istnieje spór w zasadzie o klasyfikację Dendranthema  i Chrysanthemum, czyli rośliny z rodzaju złocieni. Niezależnie od tego, jak je przypiszemy do rodzaju, rośliny przez niektórych uznawane są za spokrewnione. W lecznictwie wykorzystuje się roślinę o nazwie złocień maruna.

Złocień maruna to gatunek  o nazwie łacińskiej Chrysanthemum parthenium. Surowiec zielarski stanowi jego ziele. Zawiera ono laktony seskwiterpenowe (partenolid), flawonoidy, olejek eteryczny (a nim kamforę, cymen czy linalol) oraz kumaryny. Posiada działanie przeciwmigrenowe, zmniejszające ataki oraz przeciwbólowe. Świeże lub suszone liście w medycynie tradycyjnej wykorzystywane były jako środek przeciwgorączkowy, dlatego nazywany jest „średniowieczną aspirynką”. Płatki kwiatowe bogate są w związki mineralne.

Zastosowanie w lecznictwie: Głównie w zwalczaniu bólów podczas napadów migreny i łagodzeniu jej innych objawów, takich jak: aura, nudności czy wymioty. Podobnie skuteczny jest w profilaktyce migreny.  Dawka lecznicza: 0.2-0.6 mg partenolidu.

W lecznictwie ludowym złocień wykorzystywano jako środek przeciwreumatyczny, przeciwłuszczycowy oraz hamujący agregację płytek krwi. Posiadał także znaczenie jako środek przeciwbakteryjny, przeciwgrzybiczy i przeciwutleniający oraz przeciw insektom.

Zastosowanie w kuchni: Liście wykorzystywane są w kuchni chińskiej jako składnik sałatek lub przyprawa do mięsa. Herbatki miały kiedyś znaczenie jako napoje rozgrzewające, pite przy przeziębieniu.

Zastosowanie w kosmetyce: Substancja lecznicza o nazwie partenolid posiada aktywność zmniejszania syntezy melaniny w skórze, potwierdzoną w badaniach in vivo. (działanie wybielające).

Kwiaty mogą służyć do aromatycznych kąpieli odprężających. Ekstrakty z kwiatów wchodzą w skład kremów do twarzy.

Choć na usta się ciśnie znana piosenka „Chryzantemy złociste…” (nota bene często śpiewana w akademikach przez studentów na imprezach…) to jednak nie należy umniejszać ich tradycji leczniczych, piękna ich kwiatów oraz symboliki przemijania…

Źródła:

http://www.panacea.pl/articles.php?id=3901

Postępy Fitoterapii 3-4/2002, s. 64-69

http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_Community_herbal_monograph/2011/01/WC500100983.pdf

https://www.researchgate.net/profile/Richard_Schmidt/publication/19096793_Chrysanthemum_dermatitis_in_South_Wales_diagnosis_by_patch_testing_with_feverfew_(Tanacetum_parthenium)_extract._Contact_Dermatitis/links/0046351c4ad2b8456d000000.pdf

Archive of SID
J. Sci. I. A. U (JSIAU), Vol 18, No. 68, Summer 200
8

Arktyczny korzeń na mały i duży stresik…

Różeniec górski- surowiec zielarski stanowi korzeń. Występują w nim takie związki jak: polifenole, salidrozyd (związek fenolowy), flawonoidy, taniny, proantocyjanidyny. Główne substancje to: rozawina, rozyna i rozaryna. Surowiec posiada właściwości przeciwstresowe, wspomagające odporność, poprawiające koncentrację, a także co ciekawe ochronne na wątrobę. Zwiększa wydolność organizmu do wysiłku zarówno fizycznego jak i intelektualnego (fenylopropanoidy). Ustalono także, że podnosi także poziom serotoniny i poprawia nastrój. Jest źródłem antyoksydantów i substancji przeciwzapalnych. Chroni też serce przed działaniem wolnych rodników mogących uszkadzać je.

Zastosowanie w lecznictwie: Wyciąg z korzenia różeńca wspomaga takie funkcje organizmu jak:

– nasz układ nerwowy (poprawia nastrój, zmęczenie, znużenie, nastrój, nieznacznie niepokój, intelekt oraz łagodzi objawy depresji)

– serce (ochronnie, przeciwarytmicznie i zwiększa jego wydolność) oraz układ krwionośny (korzystnie wpływa na ciśnienie)

– układ odpornościowy (poprawia jego funkcje)

– przeciwnowotworowe (antyoksydacyjny)

– wpływa na metabolizm różnych substancji (tłuszcze, cukry) oraz zwiększa aktywność i wydolność ogólną organizmu.

Formy gotowe: kapsułki, tabletki, proszek oraz w herbatkach. W Europie powszechne są także postaci płynne (ekstrakty alkoholowe). Jest to surowiec przeznaczony dla osób dorosłych. Zaleca się spożywać go rano.

Wg KE dawka jednorazowa to 144-200 mg ekstraktu suchego.

W lecznictwie tradycyjnym różnych grup etnicznych zawsze uchodził za środek adaptogenny. Spożywali go Wikingowie i Rzymianie w celu wzmocnienia organizmu i zwiększenia wytrzymałości. Uważany był także jako środek podnoszący płodność podobnie jak żeń-szeń. Można też powiedzieć, że jest środkiem dopingującym (mniejsze zakwasy, energia i wytrzymałość).

Zastosowanie w kuchni: nie znaleziono

Zastosowanie w kosmetyce:  Olejek eteryczny różeńca ma zapach różany, dzięki składnikom zawartym w olejku eterycznym. Wykorzystuje się go w kosmetyce jako środek zapachowy i źródło antyoksydantów. Kosmetyki zawierające ekstrakt z jego korzenia to najczęściej: szampony, odżywki, kremy, serum, maseczki czy preparaty do oczyszczania twarzy.

Stres, spadek nastroju, „wolniejsze” myślenie, brak energii – to efekty jednostajnej, deszczowej i jesiennej aury – dobrze, że natura nam coś w darze dała, byśmy jakoś wytrwali do wiosny:)

 

Źródła:

 Postępy Fitoterapii 1/2008, s. 2-14
(Tadeusz Wolski, Tomasz Baj, Agnieszka Ludwiczuk, Kazimierz Głowniak, Gabriela Czarnecka)
D Załuski, HD Smolarz – Post. Fit, 2008 – researchgate.net
A Pawełczak – Polish Journal of Agronomy, 2014 – academia.edu
A Tajer – Annales Academiae Medicae Silesiensis, 2011 – psjd.icm.edu.pl
Bolshakova I.V., Lozovskaia E.L., Sapezhinskii I.I.,. Antioxidant properties of a series of extracts from medicinal plants. Biofizika 1997, 42. 480-483
Psychiatr. Pol. 2014; 48(1): 59–73
http://www.ema.europa.eu/ema/index.jsp?curl=pages/medicines/herbal/medicines/herbal_med_000080.jsp&mid=WC0b01ac058001fa1d
http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_Overview_of_comments_received_during_consultation/2012/05/WC500127864.pdf

Kilka słów o pyłku, np. sosnowym…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Pyłek kwiatowy – powstaje w woreczkach pyłkowych kwiatów. Stanowi składnik pokarmowy pszczołowatych. Posiada różnorodny skład i może mieć szeroki wachlarz działań, np.: działanie przeciwzapalne, antybiotyczne, przeciwmiażdżycowe, przeciwutleniające, przeciw schorzeniom prostaty, antyanemiczne oraz odtruwające.

Ciekawe są także badania nad pyłkiem pod kątem ich możliwego działania przeciwnowotworowego oraz przeciwbólowego. Zbadano bowiem pyłek z sosny Pinus densiflora w formie etanolowego wyciągu. Wyniki były zaskakujące – wyciągi z pyłku posiadały działanie porównywalne z jednym  z leków przeciwbólowych. Z kolei pyłek z innego gatunku sosny Pinus chalepensis wykazywał właściwości antyagregacyjne (frakcja ekstraktu zapobiegała zlepianiu się płytek krwi).

Pyłek kwiatowy zawiera zwykle: białka, aminokwasy, cukry, tłuszcze, witaminy i składniki mineralne, sterole roślinne, enzymy i flawonoidy.

Zastosowanie: „W miodzie lub wraz z miodem -1-2 łyżeczki pyłku 1 raz dziennie przez 1 miesiąc. Następnie przerwać kurację na 2 tygodnie, po czym wznowić.” (http://rozanski.li/464/pollen-czyli-pylek/). Pełni funkcje odżywcze, wzmacniające, przeciwzapalne.

Pyłek kwiatowy wchodzi w skład preparatów wraz z propolisem polecanych w okresie zwiększonej zachorowalności na infekcje. W tym wypadku pyłek kwiatowy ma na celu wzmocnienie aktywności i sprawności fizycznej. Niektórzy stosują tradycyjnie pyłek sosnowy jako naturalne źródło testosteronu i jego pochodnych.

Przeciwwskazania: osoby uczulone na pyłki i miód oraz jego przetwory.

Źródła:

B Kędzia, E Hołderna-Kędzia – Postępy Fitoterapii, 2012 – postepyfitoterapii.pl

Pollen, czyli pyłek

Indian Journal of Traditional Knowledge
Vol. 12 (2), April 2013, pp. 209-220
http://luskiewnik.strefa.pl/luskiewnik/pylek.htm
M Šaden-Krehula, M Tajić, D Kolbah – Cellular and Molecular Life …, 1971 – Springer

Powakacyjne kuracje z użyciem olejku z drzewa herbacianego…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

1. Podrażniona i sucha skóra:

4 krople olejku eterycznego wymieszać z olejem awokado lub olejem migdałowym. Delikatnie wmasować w osuszoną ręcznikiem skórę tuż po kąpieli.

2. Łupież

Po umyciu głowy spłukać ją wodą z dodatkiem 3 kropli olejku eterycznego.

3. Grzybica paznokci

Nanosić olejek eteryczny na płytkę paznokciową minimum przez miesiąc.

4. Kurzajka

Nanieść 2-3 krople na miejsce, gdzie występuje kurzajka 2 razy dziennie do czasu usunięcia kurzajki.

5. Ukąszenia owadów

Nałożyć 1 kropelkę olejku zawieszoną w niewielkiej ilości oleju z nasion wiesiołka na swędzące miejsce.

6. Grzybica stóp

Do 50ml oleju z czarnuszki dodać 5 kropli olejku z drzewa herbacianego i wymieszać. Wcierać oliwkę wieczorem po umyciu nóg do czasu ustąpienia objawów.

7. Maseczka na problemy skórne

3 łyżki zielonej glinki (może być maseczka z glinką), 3 krople olejku eterycznego, 2 łyżki naparu z kwiatu nagietka (herbatka ostudzona).

Składniki wymieszać ze sobą w miseczce (w razie potrzeby dodać odrobinę wody przegotowanej i ostudzonej) do uzyskania konsystencji maski. Nałożyć na twarz na 15 minut, po czym usunąć za pomocą zwilżonego płatka kosmetycznego.

8. Opryszczka

1 kroplę olejku herbacianego wymieszać z 1 kroplą olejku melisowego oraz pół łyżeczki gliceryny. Nakładać na chorobowo zmienione miejsce.

Najbardziej uśmiechnięte kwiaty, czyli o słonecznikach…

sloneczniki
https://plus.google.com/photos/114198087821848986645/albums/6322682183112652113/6322682185482350162?pid=6322682185482350162&oid=114198087821848986645

Słonecznik zwyczajny – surowiec zielarski stanowią nasiona, z których pozyskiwany jest olej słonecznikowy. Jest on bogaty w wielonienasycone kwasy tłuszczowe (omega-3 i 6 o właściwych proporcjach) oraz w witaminę E – naturalny przeciwutleniacz, sterole (w tym stigmasterol). W nasionach występuje także kwas foliowy, związki fenolowe (kwas kawowy, kwas chlorogenowy) oraz aminokwasy. Kwiaty zawierają olejek eteryczny, karoteny oraz flawonoidy. Uważa się, że olej słonecznikowy wpływa korzystnie na poziom cholesterolu, na prawidłowe funkcjonowanie układu krwionośne przez poprawę profilu lipidowego krwi, dodaje energii, korzystnie wpływa na skórę i chroni przed miażdżycą. Jest to olej jadalny, powszechnie używany w kuchni. Podobnie nasiona są spożywane przez ludzi i zwierzęta (w paszach).

Zastosowanie w lecznictwie: Olej słonecznikowy – spożywany w pokarmach wspomaga utrzymanie odpowiedniego poziomu cholesterolu, a tym samym chroni nasz układ krwionośny i zapobiega miażdżycy.

Odwar z kwiatów był stosowany w celu obniżenia gorączki. Do użytku zewnętrznego sporządzano napar, którym przemywano zmiany zapalne skóry oraz wypryski przy trądziku. Z kwiatów wykonywano także nalewki.

Nasiona traktowano jako środek moczopędny, w leczeniu chorób gardła i kaszlu. W medycynie ludowej Wenezueli słonecznik uznawany jest za roślinę niezbędną w diecie antynowotworowej.

Kwiaty i nasiona w niektórych krajach służą za afrodyzjak, jako środek wykrztuśny, odkażający, na choroby układu moczowo-płciowego.

Ozonizowany olej słonecznikowy wchodzi w skład preparatów przeciwgrzybicznych.

Medycyna tradycyjna wykorzystuje olej słonecznikowy w szerszym zakresie terapeutycznym(„ssanie oleju”).

Zastosowanie w kuchni: Olej słonecznikowy doskonale nadaje się do wykończenia sałatek. Pestki słonecznika mają zastosowanie zarówno w wyrobach cukierniczych, piekarniczych oraz prażone są dodawane do sałatek.

Sałatka z kurczaka z kuskusem: Składniki: 1/2 szklanki kaszy kuskus, 1 cytryna(sok), 1 mango, 2 płaskie łyżki oleju, natka pietruszki, pierś z kurczaka, pomidor, odrobina masła, gałka muszkatołowa, pieprz, cayenne, cukier.

Wykonanie: Kaszkę kuskus zalać 1 szklanką wrzątku z sokiem z cytryny, odstawić do spęcznienia. Odcedzić. Pokroić w kostkę obrany ze skórki pomidor. Mango bez pestki pokroić na drobno. Sos: olej, przyprawy ubić trzepaczką. Zalać nim kaszkę. Zasmażyć pierś z kurczaka na oleju z dodatkiem masła. Posolić i pokroić w paski. Dodać do kaszki mango, pomidor oraz natkę. Podawać kaszkę z paskami mięsa.

Cukiniowy misz-masz: Składniki: 1 duża cukinia, 2 średnie pomidory, 1 cebula, 2 ząbki czosnku, olej słonecznikowy (1 łyżka), suszone pomidory, ewentualnie mięso lub drobno posiekana szynka, śmietana, sól, pieprz, bazylia, majeranek, cząber, oregano, tymianek, mięta, odrobina chilli.

Wykonanie: lekko rozgrzać olej na patelni, wykonać makaron z cukinii za pomocą obieraczki (ciąć cienkie paski cukinii). Pokroić drobno cebulę. Delikatnie podsmażyć cukinię wraz z solą, potem cebulę, następnie drobno posiekany czosnek, sparzone pomidory pokrojone w kosteczkę(tu ewentualnie obsmażone mięso). Smażyć do miękkości i rozpadu pomidorów. Dodać suszone pomidory i 2 łyżki stołowe śmietany 18%. Na końcu dodać przyprawy, podsmażyć jeszcze kilka minut i podawać na ciepło.

(będzie bez zdjęcia, bo z rozpędu zjedliśmy na kolację)

Zastosowanie w kosmetyce: Olej słonecznikowy może wchodzić w skład odżywek do pielęgnacji włosów i domowych kosmetyków natłuszczających. Działa ochronnie na skórę, zmiękcza zgrubiały naskórek, nadaje skórze elastyczność.

Peeling do zimnych stóp: 2 łyżki oleju słonecznikowego, 1 łyżeczka czubata świeżo zmielonej kawy, 1-2 krople olejku lawendowego. Składniki wymieszać. Wmasować w stopy energicznie. Peeling delikatnie złuszcza oraz dodatkowo miejscowo pobudza krążenie i rozgrzewa.

Odżywka na końcówki włosów: 1 łyżka oleju z awokado, 1 łyżka oleju słonecznikowego, 1 łyżka oleju arganowego, 2 krople witaminy E. Składniki wymieszać. Stosować na suche, rozdwajające się końcówki 2 razy w tygodniu.

Wosk z nasion wchodzi w skład szminek. Ekstrakt z nasion słonecznika wchodzi w skład kosmetyków, sprayów.

Słoneczniki śmieją się do nas…

„W każdym liściu, nawet listku

świeci się jak serce wszystko.”

Źródła:

K Krygier, M. Wroniak, K Dobczynski, I Kielt… – … Oleiste-Oilseed Crops, 1998 – agro.icm.edu.pl

http://www.beauty-review.nl/wp-content/uploads/2014/05/Plant-Derived-Fatty-Acid-Oils-as-Used-in-Cosmetics.pdf

http://www.cir-safety.org/sites/default/files/Helian_092015_SLR.pdf

Zwierzęcy przysmak, czyli o właściwościach lucerny…

Medicago lupulina
Lucerna nerkowata

Lucerna siewna, Medicago sativa (Al-fal-fa – co znaczy ojciec wszystkich produktów leczniczych)- surowce wykorzystywany do różnych celów to ziele, liście, kiełki i nasiona. Stanowią one źródło witamin i związków mineralnych, takich jak: związki wapnia, żelaza, potasu, magnezu i krzemu oraz witaminy C, D, E oraz z grupy B, beta-karotenu i znacznej ilości witaminy K. Zawierają także aminokwasy, kumaryny, związki flawonoidowe (izoflawony), alkaloidy, liczne kwasy tłuszczowe, chlorofil, pektyny, saponiny (korzeń). Lucerna posiada zastosowanie jako roślina pastewna, w weterynarii oraz w niektórych krajach jako roślina lecznicza o właściwościach detoksykacyjnych (chlorofil, flawonoidy), wzmacniających (witaminy, aminokwasy, związki mineralne), estrogennych (izoflawony), antyoksydacyjnych (w kosmetyce), jako środek wspomagający leczenie infekcji układu moczowego (działanie moczopędne – głównie w medycynie chińskiej) oraz jej korzystny wpływ na poziom hemoglobiny w anemii. Wykryto także, że posiada właściwości hipoglikemiczne, co może mieć w przyszłości znaczenie w leczeniu cukrzycy.

Zastosowanie w lecznictwie:  Odnotowane i badane właściwości lucerny:

– działanie moczopędne (wspomaganie leczenia stanów zapalnych układu moczowego, reumatyzmu oraz kuracje odtruwające)

– przeciwutleniające

– wzmacniające, uzupełniające składniki mineralne

– estrogenne (genisteina – łagodzenie objawów klimakterium) i ochronne przed osteoporozą (fitoestrogeny + wapń + wit. K + wit. D)

– zwiększenie laktacji i łagodzenie zaburzeń miesiączkowania

– poprawa zawartości hemoglobiny we krwi

– odkażające, pomocniczo w parodontozie

– korzystny wpływ na poziom cholesterolu

– pomocniczo przy wrzodach (środek alkalizujący – węglan magnezu) oraz problemach trawiennych, przy braku apetytu (witaminy i związki mineralne)

– aktywność przeciwgrzybicza (saponiny triterpenowe zawarte w korzeniu) – w badaniach

– przeciwcukrzycowe

– przeciw szkorbutowi

– środek tonizujący

W Kolumbii owoce lucerny używane są w celu łagodzenia kaszlu.

Ostrzeżenia podczas stosowania: może powodować kumulację witamin, wpływa na krzepliwość (osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe nie powinny jej stosować), nie zalecana w ciąży i niektórych schorzeniach.

Formy podania: suplementy, sok w proszku i w formie płynnej, kiełki:) i herbatki (nasiona), mieszanki ziołowe (np. na cholesterol).

Obecnie trwają także badania nad jej właściwościami przeciwwirusowymi (wirus opryszczki)  oraz przeciwnowotworowymi.

Zastosowanie w kuchni: 

Liście można spożywać na surowo lub poddane obróbce termicznej. Kiełkujące nasiona dodaje się do sałatek lub zdobi się nimi kanapki.

Według podań zgrubiałe korzenie lucerny spożywano na Podlasiu jako pokarm.

Roślina miododajna.

Zastosowanie w kosmetyce: Lucerna to także roślina, która odnalazła swoje miejsce w kosmetyce. Stosowana zewnętrznie wspomaga regenerację skóry, błon śluzowych, wspomaga leczenie parodontozy. Zawiera znaczną ilość kwasów tłuszczowych i witamin dzięki którym odżywia skórę, antyoksydantów, przez co opóźnia efekty starzenia. Jej ekstrakt np. z korzeni stanowi składnik kremów przeciwzmarszczkowych do stosowania na dzień i na noc oraz kremów ochronnych i zapobiegających przebarwieniom.

Zwierzęta zwykle wiedzą, co jest wartościowe dla nich, a co nie… Lubią lucernę, może i my powinniśmy zacząć…?

Źródła:

Łuczaj Ł. – Etnobiologia Polska, 2011 – etnobiologia.com
K Jędrzejko, M Kozłowski… – Annales Academiae …, 2009 – yadda.icm.edu.pl
Postępy Fitoterapii 3/2015, s. 144-152
Postępy Fitoterapii 2/2010, s. 76-84

Głowniak K., Widelski J., Skalicka-Woźniak K. 2007. Lucerna – niedoceniony surowiec leczniczy. Panacea, 3, 5 – 7

Zgórka G., Głowniak K. 2008: Ocena aktywności biologicznej składników czynnych lucerny (Medicago sativa L.) na podstawie badań in vitro oraz in vivo. W: Grela E.R (red.): Lucerna w żywieniu ludzi i zwierząt. 3rd International Conference „Feed and Food Additives”, Dzierdziówka-Lublin, 29-34, 2008

Panacea Nr 3 (20), lipiec – wrzesień 2007 strony: 10-11

BERTIN E., MATUR B., RAMANI S.V. 2008. Studium porównawcze wpływu podawania koncentratu białkowo-ksantofilowego z liści lucerny oraz żelaza i kwasu foliowego dla polepszenia wyników krwi u dojrzewających dziewcząt cierpiących na anemię. W: Lucerna w żywieniu ludzi i zwierząt. Monografia. Pr. zbior. Red. E.R. Grela. Dzierdziówka–Lublin. Wydaw. SRRiL „Progress”. T. 3 s. 59–63
Global Journal of Pharmacology 8 (3): 437-443, 2014

http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Maximum_Residue_Limits_-_Report/2009/11/WC500014895.pdf

Alfalfa. Review of Natural Products. factsandcomparisons4.0 [online]. 2005. Available from Wolters Kluwer Health, Inc. Accessed April 16, 2007

Lucerna w żywieniu zwierząt (konradz.webd.pl/PROGRESS/Ksiazki/ksiazka_%236.pdf)

Alfalfa – Health Benefits and Side Effects

Czarna dama polskich ogrodów, czyli o malwie czarnej…

malwa

Malwa czarna – surowiec zielarski stanowi jej kwiat. Jest niezwykle bogaty w śluz oraz antocyjany (malwidynę) barwiące jej kwiaty na ciemny kolor. Zawiera także fitoestrogeny, żywice, sole mineralne, garbniki, flawonoidy oraz kwasy fenolowe . Ze względu na zawartość śluzu kwiat malwy czarnej stosuje się w stanach zapalnych dróg oddechowych z towarzyszącym kaszlem, podrażnieniem gardła, błon śluzowych, przy chrypce oraz jako środek łagodzący na skórę. Medycyna tradycyjna poleca ją także w zaburzeniach hormonalnych podczas miesiączki oraz w celu łagodzenia objawów przekwitania ze względu na obecność fitoestrogenów. Suszone kwiaty służą do barwienia tkanin oraz win, likierów, a także wszelkich przetworów domowych i stanowią dodatek do herbatek ziołowych.

Zastosowanie w lecznictwie: Odwar z kwiatów zebranych w wakacje – 1 łyżkę kwiatów malwy zalać 1 szklanką wody, gotować do wrzenia, odstawić na pół godziny, odcedzić.

Odwar można pić w celu łagodzenia nieżytów gardła i krtani, a także stosować jako płukankę lub płyn do przemywania skóry. Łagodzi podrażnienia, objawy stanu zapalnego (kaszel, chrypka), łagodzi i koi. Można także go pić w stanach zapalnych przewodu pokarmowego podobnie jak prawoślaz lekarski.

Podobne właściwości mają maceraty z liści lub kwiatów malwy czarnej.

Antocyjany i flawonoidy uszczelniają naczynka krwionośne, wspomagają mikrokrążenie oka i jego właściwe odżywienie. Są także korzystne przy żylakach i uczuciu ciężkości nóg.

W innych celach np. łagodzeniu zaburzeń miesiączkowych zaleca się pić 1 szklankę dziennie. Medycyna tradycyjna poleca malwę czarną przy menstruacji, klimakterium, bezpłodności oraz innych zaburzeniach cyklu.

Zastosowanie w kuchni: Kwiaty malwy czarnej to przede wszystkim naturalne barwniki dodawane do żywności. Pogłębiają kolor trunków alkoholowych (likierów, win), przetworów. Najczęściej jednak spotyka się je w mieszankach ziołowych i herbatkach. Ich dodatek nadaje kolor i przyjemniejszy smak herbatkom.

Zastosowanie w kosmetyce: Odwar z kwiatów malwy uszczelnia naczynka włosowate przez co jest korzystny dla osób z cerą naczyniową i bardzo reaktywną. Można go pić w celu lepszego uszczelniania naczynek. Dodawana jest obecnie do kremów, maseczek, toników, mleczek do zmywania oraz innych kosmetyków dedykowanych cerze wrażliwej i skłonnej do zaczerwienień. Wchodzi w skład szamponów łagodzących podrażnienia.

„Rezedy wonią bogate.
Biedronkom podają usta,
A malwy dziwią się – dziwią,
Jak pięknie w barwnych im chustach…”

Malwy różowe są piękne, ale te czarne to prawdziwe damy w polskich ogrodach…

ŻYWNOŚĆ. Nauka. Technologia. Jakość, 2011, 4 (77), 24 – 35

Kużnicka B., Dziak M.: Zioła i ich zastosowanie. PZWL, Warszawa 1987

Kozłowski J.: Rośliny bogate w barwniki oraz ich znaczenie i zastosowanie. Cz.I. Wiad. Ziel., 2002, 5, 9-12

http://espz.pl/materialy/klimakterium.pdf
Post Fitoter 2015; (16)4: 216-222
G Nowak, J Nawrot – Herba Polonica, 2009 – herbapolonica.pl
Postępy Fitoterapii 2/2000, s. 10-16