Jaśmin lekarski – to jeden z ponad 200 gatunków jaśminu. Pochodzi z Azji (Chiny, Indie). Spotkać go można także w Europie. Kwiat uznany za symbol narodowy Pakistanu. Był to także ulubiony krzew władców mongolskich.
Posiada białe kwiaty, które stanowią źródło intensywnie pachnącego olejku eterycznego. Olejek wykorzystywany jest w perfumerii jako substancja zapachowa. W jego składzie występują substancje z grupy: alkoholi, fenoli, estrów, laktonów, jasmonoidów (jasmon, jasmonian metylu), terpenoidów, związków azotowych. Głównie wymieniany jest octan benzylu, linalol, alkohol benzylowy, nerol, eugenol, geraniol oraz inne składniki. Obecne są kwasy tłuszczowe, ich estry metylowe, woski i fitosterole. Olejek jaśminowy znany jest od Starożytności i uznawany jako środek „uwodzicielski” (podobno wykorzystała go Kleopatra). Zbierany o zmierzchu ma najsilniejszy zapach. Liście i kora zawierają dodatkowo kwas salicylowy.
Avicenna przypisywał mu właściwości przeciwbólowe (na ból ucha, oka, macicy), przeciwzapalne (na nieżyty żołądka, jelit oraz bolesne owrzodzenia okolicy odbytu).
W Chinach gatunek Jaśmin wielkolistny wchodzi w skład herbat jaśminowych (bardzo lubię ją pić). Uważa się, że wykazuje działanie uspokajające i wzmacniające.
Zastosowanie w lecznictwie: Kwiat i liście jaśminu używane są w Pakistanie w medycynie tradycyjnej w leczeniu: kaszlu, gorączki, jako rośliny oczyszczającej organizm oraz mlekopędnej. Jaśmin włoski (Jasminum humile Linn.) zwalcza liszajec, tonizuje i działa ściągająco na skórę (kwiaty, korzeń). W Indiach używany jest jego kwiat w chorobach serca, cukrzycy, próchnicy, chorobach skóry, oczu, zębów, różnego typu owrzodzeniach.
W badaniach wykazuje aktywność przeciwdrobnoustrojową. Uznawany jest także za środek zwalczający ból (zawiera eugenol), afrodyzjak oraz antydepresant.
Zapach jaśminu wskazany jest w stanach stresowych oraz w depresji (aromaterapia).
Liście i korę stosuje się na odciski oraz jako środek przeciwbólowy.
Zastosowanie w kuchni: Kwiat jaśminu może być spożywany jako dodatek do ciast, konfitur, w formie nalewki czy herbatki. Można dodawać go do deserów, zrobić lody jaśminowe lub ciasteczka.
Zastosowanie w kosmetyce: Olejek jaśminowy wchodzi w skład perfum, np. No. 5 ‘Chanel’, Joy ‘Patou’, Arpège ‘Lanvin’ czy Fleur de fleur ‘Ricci’. W kompozycji ‘Guerlaina’ L’Heure bleue z roku 1912 występuje jako składowa.
Olejek można stosować jako dodatek do relaksujących kąpieli oraz w pielęgnacji włosów.
„Patrz, już opada jaśmin, który w ręku niosę
lecz w twych ustach płatki jaśminu
oparte na liściu z karminu
zwyciężą jeszcze wiele wiosen…” Tak pisała nasza poetka Maria Pawlikowska – Jasnorzewska o jaśminie.
Jaśmin wzrusza swoim wyglądem, porusza swoim zapachem i zaciekawia swoimi wciąż mało poznanymi właściwościami…
Piśmiennictwo:
http://www.czytelniamedyczna.pl/4275,konkret-i-absolut-jaminowy.html
Fabienne Paria: Wielka księga perfum. Krystyna J. Dąbrowska (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo książkowe „Twój Styl”, 1998.
Kurek A, Zaprutko L. Substancje o zapachu jaśminu. Pol J Cosmetol 2004
Had F i wsp., Journal of Medicinal Plants Research Vol. 5(1), pp. 39-48, 4 January, 2011
Kumar GS, Jayaveera KN, Ashok Kumar CK, Sanjay UP, Vrusabendra Swamy BM, Kishore Kumar DV (2007) Antimicrobial effects of Indian medicinal plants against acne-inducing bacteria. Trop J Pharm Res 6:717–723
Iqbal M, Ghosh AKM, Saluja AK (2006) Antifertility activity of floral buds of Jasminum officinale var. grandiflorum in rats. Phytotherapy Res 7:5–8
S Bhattacharya, S Bhattacharyya – Protocols for In Vitro Propagation of …, 2010 – Springer