Proces suszenia roślin zielarskich powinien odbywać się tuż po ich zbiorze. Ma on służyć odpowiedniej konserwacji rośliny oraz wydłużyć czas przydatności. Podczas procesu suszenia następuje utrata wody i unieczynnienie enzymów. Do celów leczniczych możemy bowiem wykorzystywać surowiec świeży bądź suszony. Najczęstszym sposobem suszenia roślin jest ich suszenie naturalne w następujących warunkach: w cieniu i w przewiewie. Odmienne gatunki roślin staramy się suszyć osobno. Niektóre z roślin wymagają dodatkowego dosuszenia, na przykład w suszarce w ściśle określonej temperaturze, na przykład w suszarniach ogrzewanych. Dla surowców leczniczych szczegółowe warunki suszenia podaje Farmakopea.
Przykłady sposobów suszenia:
- suszenie podłogowe
- w suszarniach tunelowych
- w suszarniach komorowych
- w suszarniach bębnowych
Co do zasady, poszczególne surowce zielarskie można rozłożyć na papierze lub płótnie możliwie pojedynczo (liście), nie warstwowo lub wieszając w małych pęczkach do dołu (kwiatostany, kwiaty, ziele). Podczas suszenia należy sprawdzić, czy surowiec nie odbarwił się znacząco lub nie zmienił zapachu. Powinien przypominać surowiec świeży za równo pod względem wyglądu, jak i zapachu.
Temperatury suszenia:
- najczęściej 30-40 stopni,
- dla surowców zawierających olejki eteryczne około 30 stopni (30-35)
- niektóre surowce w temperaturze 50-60 stopni (kłącza, korzenie) lub w innych warunkach wg FP.
- (http://www.cdr.gov.pl/images/wydawnictwa/2016/2016-UPRAWIAMY-ROSLINY-ZIELARSKIE.pdf)
- http://www.panacea.pl/articles.php?id=231
Źródła:
http://www.cdr.gov.pl/images/wydawnictwa/2016/2016-UPRAWIAMY-ROSLINY-ZIELARSKIE.pdf
http://www.panacea.pl/articles.php?id=231