"… stokrotka rosła polna, a nad nią szumiał gaj''

OLYMPUS DIGITAL CAMERAStokrotka pospolita – surowcem zielarskim są koszyczki kwiatowe. W ich składzie dominują saponiny, garbniki, antocyjany, flawonoidy, kwasy organiczne, śluz oraz sole mineralne. Stanowią źródło witaminy C. Kwitną zwykle do października, choć zdarzają się lata, że mogą przetrwać nawet do zimy. Ze względu na flawonoidy surowiec działa moczopędnie oraz uszczelnia naczynka krwionośne.

Napar z kwiatów skutecznie oczyszcza drogi oddechowe (tak działają saponiny) oraz łagodzi stany zapalne górnych dróg oddechowych (garbniki, flawonoidy) i lekko odkaża (garbniki). Usprawnia pracę wątroby oraz oczyszcza organizm z toksyn.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar z kwiatów stokrotki jest typowym środkiem wykrztuśnym. Aby go sporządzić należy 1 łyżkę stołową suszonych kwiatów (dla świeżych kwiatów należy podwoić ich ilość) zalać szklanką gorącej wody i zaparzyć pod przykryciem. Można nim płukać gardło lub pić na kaszel z utrudnionym odkrztuszaniem. Posiada aktywność przeciwgrzybiczą i przeciwbakteryjną. Sprawdza się w infekcjach górnych dróg oddechowych. W formie nasiadówek przynosi ulgę i zmniejsza krwawienia z hemoroidów, w formie podmywań łagodzi stany zapalne pochwy.

Odwar z kwiatów stokrotki: przygotowujemy jak napar z tym, że gotujemy ok.15 minut pod przykryciem i odcedzamy. Przynosi efekt moczopędny, żółciopędny, oczyszczający i wykrztuśny.

Medycyna ludowa poleca świeże rozgniecione liście nakładać na trudno gojące rany. W tym celu można też użyć wyciągu z kwiatów. Okłady te stosowane zewnętrznie, oprócz odkażania ran, znoszą obrzęk i zaczerwienienie w przypadku uderzeń, skręceń czy zwichnięć. Można nimi łagodzić  także stany zapalne powiek.

Napary ze  stokrotek nasze babcie stosowały w nieregularnych cyklach miesiączkowych, jako środki lekko przeczyszczające oraz na gorączkę i flegmę.

Poprzez działanie moczopędne mogą obniżać ciśnienie krwi, oczyszczać i odtruwać, co wspomaga pozbycie się nadmiaru wagi.

Zastosowanie w kuchni: W przygotowaniu potraw jako składnik można wykorzystać wiosenne liście z pączkami. Nadają się do surówek i sałatek, masła, zup, sosów czy białego sera.

Surówka: 3 garści liści szczawiu lub liści szpinaku, garść liści stokrotek, 1 cebula, 2 łyżki oliwy, sól, pieprz, sok z 1 cytryny. Zielone komponenty wymieszać ze sobą, dodać do nich cebulę pokrojoną w kosteczkę, zalać sokiem z cytryny oraz oliwą z przyprawami.

Syrop do herbaty: 0,5 kg kwiatów, 3/4 l wody, 750g cukru, 1 cytryna. Kwiaty zalać wrzącą wodą, dodać do nich pokrojoną w kosteczkę nieobraną cytrynę. Odstawić na dobę. Następnego dnia oddzielić kwiaty od roztworu. Jeśli pozostały ich elementy w roztworze, usunąć je przesączając przez gazę. Do płynu dodać cukier i na gorąco mieszać. Słodzić nim herbatę. Przyniesie ulgę w chorobach gardła.

Zupa ze stokrotkami:   1l bulionu warzywnego, 1 cebula, pieczarki, sól, pieprz, garść stokrotek, olej. Zasmażyć pieczarki na oleju, dodać do bulionu warzywnego, doprawić. Kwiaty pokroić na drobno i dodać do zupy. Gotować do miękkości.

Przyznam, że tylko dwa razy w życiu jadłam stokrotki, jako dodatek do deseru i do napoju w pobliskiej restauracji. Bardzo chciałabym zrobić w przyszłości syrop ze stokrotek. Do dziś pamiętam lekcje z Farmacji Stosowanej, gdzie wykonywaliśmy różne postaci leku, szczególnie te nietypowe jak cukierki dla konia, pręciki czy wody aromatyczne. Była w tym jakaś tajemniczość, do której lubię wracać robiąc coś czasem z ziół…

Zastosowanie w kosmetyce: Zarówno napary jak i odwary można wykorzystywać do odkażania zewnętrznej powierzchni skóry. Łagodzą one objawy zapalne, wypryski, trądzik oraz nadmierną reaktywność skóry naczyniowej i zasinienia. Podobnie działa okład ze zgniecionych świeżych kwiatów.

Dla skóry z problemami lub łojotokiem poleca się kąpiele z użyciem kwiatostanów lub odwaru z nich. Woda powinna mieć temperaturę zbliżoną do temperatury ludzkiego ciała oraz czas trwania zanurzenia w wodzie nie może być krótszy niż 15 minut.

Stokrotki stanowią także środek zapachowy do wyrobu perfum i wód toaletowych.

Stokrotka po łacinie bellis znaczy piękna – uśmiecha się do mnie z trawnika, otwiera swoją główkę na początek słonecznego ranka i spogląda na mnie z ulubionych perfum Daisy… Patrząc na nią, czuję się wtedy bardzo bellis…

" Gdzie rośnie dziewanna, tam…"

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Dziewanna wielkokwiatowa, kutnerowata – surowiec leczniczy stanowi kwiat. Jest źródłem składników takich jak: śluz, gorycze (aukubina), saponiny, flawonoidy i olejek eteryczny. Znalazł zastosowanie głównie w leczeniu objawów infekcji górnych dróg oddechowych takich jak kaszel, chrypka, stan zapalny błony śluzowej gardła i krtani. Działa wykrztuśnie (saponiny), oczyszcza z zalegającej wydzieliny. Dodatkowo śluz powleka i łagodzi podrażnienia. Napar z dziewanny dzięki obecności flawonoidów nasila diurezę tzn. przynosi efekt moczopędny. Można go także pić przy nieżycie przewodu pokarmowego. Surowiec bogaty jest w składniki mineralne takie jak: żelazo, wapń czy krzem. W tradycjach wschodnich liść dziewanny uchodzi za środek oczyszczający płuca i układ limfatyczny.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar 1 łyżeczkę surowca zalać 1 szklanką gorącej wody i zaparzyć pod przykryciem. Można osłodzić miodem. Napar  świetnie nadaje się na stany zapalne gardła, na chrypkę czy kaszel – można go pić lub płukać jamę ustną i gardło. Posiada słabą aktywność przeciwwirusową wobec wirusa grypy. Tak przygotowana herbatka nadaje się dla także dla dzieci – powinna być jednak o połowę rozcieńczona w stosunku do porcji dla osoby dorosłej. Można nią również przemywać skórę w przypadku zmian zapalnych oraz trądziku.

Medycyna ludowa zalecała maści  z nasion  dziewanny na podłożu masła na wszelakie wypryski, owrzodzenia i czyraki, zaś napar w formie lewatywy podawano w biegunce, w celu usunięcia czynnika toksycznego, który ją wywołał.

Wysuszone płatki kwiatów namoczone w soku z marchwi służyły do pielęgnacji i gojenia popękanych sutków matek karmiących. Szkoda, że zimą jeszcze o tym nie wiedziałam – pewnie bym wypróbowała ten ciekawy przepis:)

Najczęstszą jednak postacią leku z dziewanny używaną do dziś jest syrop.
Można go wykonać samodzielnie w domu. Wystarczy 25g suchych kwiatów dziewanny, 13g cukru i 1 szklanka wody. Najpierw przygotowujemy napar jak wyżej, studzimy go, odcedzamy. Do roztworu dodajemy cukier i gotujemy, aż do otrzymania klarownego syropu. Pijemy 3 razy dziennie po każdym posiłku na mokry kaszel.

Odwar: 2 łyżki kwiatów zalewamy szklanką gorącej wody i gotujemy do 15 minut pod przykryciem, odcedzamy i przemywamy ropne zmiany skórne i drobne rany. Nadaje się także do nasiadówek w przypadku hemoroidów i stanów zapalnych odbytu.

Okłady: wg receptury medycyny ludowej: garść liści dziewanny namoczyć w szklance tłustego mleka, następnie zagotować i ostudzić. Przykładać na bolące miejsca i nerwobóle.

Można także wykonać okłady z oliwki z dziewanny, które przyniosą ulgę w bólu ucha. Należy zalać kwiaty oliwą z oliwek i odstawić na 1 miesiąc w szklanej butelce. Po upływie 4 tygodni odcedzamy i odsączamy przez gazę. Smarujemy bolące miejsca.

Zastosowanie w kuchni:  W gospodarstwie domowym dziewanna jest postrzegana  jako roślina tuczna. Jest bowiem bogata w minerały i substancje odżywcze – jej korzeń dodaje się do pasz.

W kuchni może służyć jako przybranie deserów, składnik sałatek lub środek aromatyczny do likierów.

Zastosowanie w kosmetyce: Napar z dziewanny przygotowany jak wyżej może służyć jako płukanka do włosów – rozjaśnia je i dodaje im blasku.

Tonik do cery tłustej i z problemami: 1 łyżkę kwiatów zalać wrzątkiem, zaparzyć pod przykryciem i ostudzić. Zwilżyć wacik kosmetyczny i przemywać twarz rano i wieczorem. Łagodzi podrażnienia, stany zapalne skóry oraz przyspiesza gojenie.

Maseczka oczyszczająca: garść kwiatów namoczyć w pół szklanki mleka, dodać 1 łyżkę miodu np. wrzosowego i wymieszać. Nałożyć na twarz na 15-20 minut, spłukać. Nie powinna wywołać uczulenia chyba, że ze względu na miód, gdyż sama dziewanna jest polecana przy wyprysku alergicznym.

Kąpiel: garść kwiatów dziewanny wrzucić do gorącej wody, po jej ostygnięciu do temperatury ciała kąpać się 15 minut. Skuteczna w wypryskach, trądziku na całym ciele czy stłuczeniach.

Dziewanna lubi gleby ubogie, piaszczyste, rośnie często przy drodze. Stąd powstało przysłowie ludowe, które wraca do mnie, ilekroć pomyślę o dziewannie: ” Gdzie rośnie dziewanna, tam bez posagu panna”:) 

Mądrość ludowa wciąż mnie zadziwia:)

Smak Indii na talerzu czyli kurkuma…

OLYMPUS DIGITAL CAMERAKurkuma, Ostryż długi – surowiec zielarski stanowi kłącze. Głównymi jego składnikami są: olejek eteryczny, kurkumina i polisacharydy. Ma działanie żółciopędne, rozkurczowe i odkażające. Zwiększa wydzielanie soku żołądkowego i trzustkowego. Polecane jest w różnych chorobach związanych z zastojem żółci, w kamicy żółciowej, niestrawności,  stanach zapalnych przewodu pokarmowego oraz dróg żółciowych. W kuchni Indii uchodzi za popularną przyprawę.

Zastosowanie w lecznictwie: Zmieloną kurkumę można spożywać bezpośrednio, w dawce dobowej do 3g, najlepiej w dawkach podzielonych na czczo.

Przynosi ulgę przy wzdęciach, uczuciu pełności, niestrawności oraz schorzeniach wątroby i woreczka żółciowego.

Polecana jest w dietach antyrakowych – aktualnie prowadzone są badania nad jej wykorzystaniem w leczeniu niektórych nowotworów. Wspomaga obniżenie cholesterolu.

Dzięki właściwościom przeciwzapalnym może być spożywana jako lekarstwo przez osoby cierpiące na reumatyzm.

Medycyna indyjska poleca ją także na uporczywe bóle menstruacyjne. W tym celu należy spożywać od  1/4 do 1/2 łyżeczki przyprawy wraz z potrawą.

Stosowana zewnętrznie dzięki właściwościom antyseptycznym  wspomaga gojenie ran. Naparem z kurkumy można płukać chore gardło. W tym celu zalać łyżeczkę przyprawy 1 szklanką gorącej wody, odsączyć i płukać 3 razy dziennie.

Zastosowanie w kuchni: Kurkuma jest podstawowym składnikiem przyprawy o nazwie curry. Służy do barwienia potraw np. ryżu, masła czy sera. Wchodzi w skład dań mięsnych z drobiu, jagnięciny czy ryb oraz warzyw. Można nią konserwować żywność. Nadaje potrawom charakterystyczny aromat, który według pasjonatów kurkumy poprawia nastrój i chroni przed depresją:)

Sałatka z kurczaka: 40dag piersi z kurczaka, 1 puszka kukurydzy, 1 puszka ananasa, 2 garście rodzynek, majonez lub jogurt naturalny, 1 łyżeczka curry, sól, pieprz. Mięsa zagotować w wodzie z curry. Po ostygnięciu pokroić w kostkę, dodać do niego ananas w kawałkach, kukurydzę oraz namoczone uprzednio rodzynki. Wymieszać z majonezem i doprawić.

Sałatka serowa z owocami: 30 dag sera żółtego, owoce z puszki (mix lub dowolnie brzoskwinie, ananas, mango), kiwi, cytryna, szklanka jogurtu naturalnego, sól, pieprz, curry i łyżka oleju sojowego. Składniki pokroić w kostkę i dodać do nich sos z jogurtu, przypraw, oleju i soku z cytryny. Wymieszać i schłodzić przed podaniem.

Placki z curry: 1 szklanka mąki kukurydzianej, 1 szklanka mąki pszennej, olej, woda, 1 jajko, 1/2 łyżeczki curry, sól, pieprz. Ciasto przygotowujemy jak na naleśniki. Do ciasta wrzucamy pokrojone pieczarki i smażymy na głębokim tłuszczu. Podajemy polane kwaśną śmietaną.

Konfitura z curry: 40dag śliwek węgierek, 10 dag cukru, 1 łyżeczka curry, sól, 2 łyżki oleju, ewentualnie inne przyprawy takie jak: kolendra, goździki czy ziele angielskie. Zasmażyć śliwki na oleju z  przyprawami, aż zmiękną. Konfiturą można polać mięso, ryż czy pieczeń.

Zastosowanie w kosmetyce:  Przyprawa znalazła zastosowanie w produkcji szminek, płukanek do włosów oraz mieszanek perfum.

Maseczka z kurkumy: łyżkę kurkumy zalać 1/6 szklanki wody i wymieszać, nałożyć na twarz. Maseczka ma właściwości antyseptyczne, jest skuteczna w łagodzeniu trądziku, wyprysków i przebarwień. Można stosować ją punktowo. Minus to barwienie skóry na żółto.

Łagodniejsza w działaniu, lecz skuteczna w walce z piegami jest maseczka z dodatkiem jogurtu. W tym celu należy zmieszać 1 łyżeczkę kurkumy z 4 łyżkami jogurtu naturalnego, nałożyć na twarz na 15 minut, następnie spłukać.

Maska na suche pięty: 1 łyżeczkę kurkumy zmieszać z 1 łyżką miodu, 1 łyżką oliwy i odrobiną soku z cytryny. Nałożyć na pięty na 20 minut, zmyć delikatnie i osuszyć.

Na poprawę nastroju zamiast całej tabliczki czekolady, która niestety tuczy, od dzisiaj szczypta kurkumy do obiadu:)

Nie tylko koński przysmak…

Oatmeal

Owies – roślina uprawna, z której w lecznictwie wykorzystuje się źdźbło. Jest ono bogate w krzemiany (moczopędne), cynk, saponiny (przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne), flawonoidy (moczopędne) i alkaloidy. Posiada działanie przeciwzapalne i ściągające. Preparaty ze słomy owsianej łagodzą AZS – atopowe zapalenie skóry, ciemieniuchę, łojotok oraz zmiany skórne, którym towarzyszy świąd. Surowiec wchodzi w skład produktów homeopatycznych na uspokojenie. Płatki owsiane są cennym składnikiem diety. Dostarczają bowiem witamin i minerałów, wzmacniają organizm szczególnie w wyczerpujących schorzeniach i cukrzycy. W celu redukcji masy ciała najlepiej spożywać owies w formie namoczonej lub prażonej. W słomie owsianej znajduje się substancja o nazwie koniferyna, która uważana jest za afrodyzjak.

Zastosowanie w lecznictwie: Kleik owsiany czyli płatki ugotowane na wodzie są skuteczne na schorzenia żołądkowo-jelitowe. Należy spożywać je regularnie.

Napary z ziela owsa przynoszą ulgę w sytuacjach stresowych, wyczerpaniu i nerwicach tak przynajmniej podaje medycyna ludowa. Odwary ze względu na działanie moczopędne są skuteczne w chorobach nerek i reumatyzmie.

Kąpiel owsiana: 50g słomy owsianej zalać 1 litrem wody i gotować kwadrans. Odcedzić i dodać do wanny z wodą. Kąpać się 10 minut. Dzieci z AZS również mogą skorzystać z takiej kąpieli, dla nich jednak przygotowuje się wywar z 25g owsa i gotuje pół godziny.

Zastosowanie w kuchni: Owies jest cennym źródłem NNKT – niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych korzystnych w diecie przeciwmiażdżycowej, witamin, błonnika i śluzu. Te dwa ostatnie składniki zapewniają prawidłowe wypróżnianie, natomiast śluz powleka błonę śluzową żołądka i łagodzi podrażnienia. Można spożywać otręby owsiane (skórka z ziaren), ziarna  i płatki owsiane oraz wypieki z mąki owsianej.

Owsianki: 25 dag płatków owsianych, pół szklanki cukru, 10 dag masła, jajko, olejek migdałowy. Płatki zrumienić na suchej patelni, po przestygnięciu dodać do nich żółtko, masło, cukier, olejek i ubitą pianę z białka. Wyrobić masę. Uformować kuleczki i upiec na blasze. Gdyby masa była za gęsta, należy dodać odpowiednio mleko.

Domowe Crunchy: 2 jajka, 1 łyżka miodu, 6 łyżek płatków owsianych. Jaja utrzeć z miodem, dodawać płatki stopniowo do uzyskania jednolitej masy. Przełożyć na suchą patelnię lub z dodatkiem łyżeczki oleju, rozgnieść masę na placek i smażyć do zarumienienia. Rozgnieść łyżką na drobne crunchy. Podawać do jogurtu, mleka i owoców same lub z bakaliami.

Zastosowanie w kosmetyce:  Owies wchodzi w skład kosmetyków do pielęgnacji skóry suchej, wrażliwej, podrażnionej i potrzebującej zregenerowania.

Maseczka do skóry suchej – namoczyć płatki owsiane w gorącej wodzie i nałożyć na twarz na 15 min. Pozostałym roztworem przemywać podrażnioną skórę. Nie spłukiwać.

Olej z zarodków owsa nawilża, odżywia i wzbogaca skórę w witaminy, a wmasowany w końcówki włosów wzmacnia je i zapobiega rozdwajaniu.

Na koniec porzekadło ludowe: Konia cieszy owies, krowę koniczyna, starego pieniądze, młodego dziewczyna… Myślę sobie jednak, że z dobrodziejstw owsa może skorzystać każdy i koń i stary i młody:-)

Od pasji do realizacji marzeń…

Witam po raz pierwszy:)

Zioła to moja pasja, specjalność i część życia. Za namową przyjaciół i uczniów, dzięki którym uwierzyłam, że marzenia należy realizować, postanowiłam podzielić się ciekawymi radami, przepisami i nowinkami dotyczącymi wykorzystania ziół zarówno w kuchni, kosmetyce jak i lecznictwie. Znajdziecie tu zarówno przepisy kulinarne, ciekawe opisy właściwości  roślin leczniczych oraz kosmetyki i leki z domowej apteki.

Kilka słów o mnie: farmaceuta o specjalności apteczno- zielarskiej, wykładowca przedmiotu farmakognozja, autor i redaktor artykułów o tematyce ziołowej, konsultant.

*piśmiennictwo u autora