Kakaowiec właściwy – surowiec zielarski stanowi nasienie kakaowca. W zależności od jego obróbki uzyskuje się masło kakaowe, nasiona do wyrobu czekolady (prażenie i proszkowanie), surowiec zielarski (usunięcie łupiny). W nasionach występują alkaloidy: teobromina, kofeina, garbniki katechinowe, proantocyjanidyny (procyjanidyny) oraz substancje zapasowe. Nasiona posiadają działanie zapierające. Masło kakaowe z kolei używane jest w recepturze farmaceutycznej do wyrobu czopków, w przemyśle kosmetycznym jako składnik balsamów, masła do ciała i pomadek. Kakao (proszek) służy do wyrobu czekolady, napojów, słodyczy oraz mas czekoladowych. Uważane jest za afrodyzjak i używka:).
Zastosowanie w lecznictwie: Oleum Cacao/ Butyrum Cacao – podłoże czopków, globulek, w niektórych krajach także do maści, kremów. Skład: kwas palmitynowy, stearynowy, linolowy i oleinowy. Topi się w temperaturze ciała.
Kakao w medycynie ludowej stosowano na ból gardła, żołądka i na gościec, jako środek lekko moczopędny (herbata z łupin nasiennych). W Ameryce Środkowej uchodzi do dziś za środek warunkujący potencję, naturalny anty-depresant oraz środek poprawiający nastrój podczas zespołu napięcia przedmiesiączkowego.
Według najnowszych badań uważa się, że kakao posiada korzystne działanie w chorobach układu krążenia. Stwierdzono, że za jego antypłytkowe właściwości odpowiada składnik epikatechina. Uważane jest także za źródło naturalnych antyutleniaczy.
Zastosowanie w kuchni: Kakao to nieodłączny składnik wielu słodkości i wyrobów cukierniczych.
Orzeszki: tabliczka czekolady, 5 łyżek orzechów włoskich, morele suszone. Roztopić czekoladę w kąpieli wodnej, wymieszać z rozdrobnionymi bakaliami. Nałożyć łyżką na pergamin na blasze. Wstawić do lodówki i schłodzić.
Pudding po polsku: pół tabliczki czekolady, herbatniki, 2 jajka, pół szklanki cukru, dżem porzeczkowy, 2 niepełne szklanki mleka czekoladowego.
W mleku roztopić czekoladę. Pokruszyć herbatniki i wymieszać je z cukrem. Po ostudzeniu połączyć z mlekiem. Dodać żółtka i ucierać. Piec w temperaturze 180 stopni przez 30 minut. Wyjąć i posmarować dżemem. Ubić pianę z białek i nałożyć na ciasto. Piec około kwadransa w piekarniku do utworzenia bezy.
Zagotować większość mleka. Zimne mleko, które pozostało, wymieszać z mąką ziemniaczaną i kakao. Wlać do mleka i zagotować. Żółtka utrzeć z cukrem i wlewać powoli mieszając do przestudzonego mleka. Rozlać do salaterek i pozostawić do ostygnięcia.
Zastosowanie w kosmetyce:Masło kakaowe uznawane jest za środek promienioochronny. Wspomaga opalanie, zapewnia odpowiednie natłuszczenie skóry, jej odżywienie i ochronę. Główne zastosowanie to: produkcja kremów do opalania, fluidów, pomadek, kremów, różów.
W przemyśle perfumeryjnym: jako środek aromatyzujący, zmysłowy. Nadaje zapach niektórym kosmetykom, doskonale łączy się z wanilią i pomarańczą.
Kocham jego zapach…
W metodzie „enfleurage” służy do pochłaniania olejków eterycznych przez warstwę lipidową.
„Kakahuati” – kto nie zna jego smaku… nic dodać, nic mu ująć…
Jędrzejko k., Kowalczyk B., Balcer B. 2007, Lamer-Zarawska E., Noculak-Palczewska A. 1994.
Postępy Fitoterapii 4/2000, s. 8-12
Nowa Medycyna 1/2001
Nature418, 289-290 (18 July 2002) | doi:10.1038/418289a
Kakaowiec właściwy – surowiec zielarski stanowi nasienie kakaowca. W zależności od jego obróbki uzyskuje się masło kakaowe, nasiona do wyrobu czekolady (prażenie i proszkowanie), surowiec zielarski (usunięcie łupiny). W nasionach występują alkaloidy: teobromina, kofeina, garbniki katechinowe, proantocyjanidyny (procyjanidyny) oraz substancje zapasowe. Nasiona posiadają działanie zapierające. Masło kakaowe z kolei używane jest w recepturze farmaceutycznej do wyrobu czopków, w przemyśle kosmetycznym jako składnik balsamów, masła do ciała i pomadek. Kakao (proszek) służy do wyrobu czekolady, napojów, słodyczy oraz mas czekoladowych. Uważane jest za afrodyzjak i używka:).
Zastosowanie w lecznictwie: Oleum Cacao/ Butyrum Cacao – podłoże czopków, globulek, w niektórych krajach także do maści, kremów. Skład: kwas palmitynowy, stearynowy, linolowy i oleinowy. Topi się w temperaturze ciała.
Kakao w medycynie ludowej stosowano na ból gardła, żołądka i na gościec, jako środek lekko moczopędny (herbata z łupin nasiennych). W Ameryce Środkowej uchodzi do dziś za środek warunkujący potencję, naturalny anty-depresant oraz środek poprawiający nastrój podczas zespołu napięcia przedmiesiączkowego.
Według najnowszych badań uważa się, że kakao posiada korzystne działanie w chorobach układu krążenia. Stwierdzono, że za jego antypłytkowe właściwości odpowiada składnik epikatechina. Uważane jest także za źródło naturalnych antyutleniaczy.
Zastosowanie w kuchni: Kakao to nieodłączny składnik wielu słodkości i wyrobów cukierniczych.
Orzeszki: tabliczka czekolady, 5 łyżek orzechów włoskich, morele suszone. Roztopić czekoladę w kąpieli wodnej, wymieszać z rozdrobnionymi bakaliami. Nałożyć łyżką na pergamin na blasze. Wstawić do lodówki i schłodzić.
Pudding po polsku: pół tabliczki czekolady, herbatniki, 2 jajka, pół szklanki cukru, dżem porzeczkowy, 2 niepełne szklanki mleka czekoladowego.
W mleku roztopić czekoladę. Pokruszyć herbatniki i wymieszać je z cukrem. Po ostudzeniu połączyć z mlekiem. Dodać żółtka i ucierać. Piec w temperaturze 180 stopni przez 30 minut. Wyjąć i posmarować dżemem. Ubić pianę z białek i nałożyć na ciasto. Piec około kwadransa w piekarniku do utworzenia bezy.
Zagotować większość mleka. Zimne mleko, które pozostało, wymieszać z mąką ziemniaczaną i kakao. Wlać do mleka i zagotować. Żółtka utrzeć z cukrem i wlewać powoli mieszając do przestudzonego mleka. Rozlać do salaterek i pozostawić do ostygnięcia.
Zastosowanie w kosmetyce:Masło kakaowe uznawane jest za środek promienioochronny. Wspomaga opalanie, zapewnia odpowiednie natłuszczenie skóry, jej odżywienie i ochronę. Główne zastosowanie to: produkcja kremów do opalania, fluidów, pomadek, kremów, różów.
W przemyśle perfumeryjnym: jako środek aromatyzujący, zmysłowy. Nadaje zapach niektórym kosmetykom, doskonale łączy się z wanilią i pomarańczą.
Kocham jego zapach…
W metodzie „enfleurage” służy do pochłaniania olejków eterycznych przez warstwę lipidową.
„Kakahuati” – kto nie zna jego smaku… nic dodać, nic mu ująć…
Jędrzejko k., Kowalczyk B., Balcer B. 2007, Lamer-Zarawska E., Noculak-Palczewska A. 1994.
Postępy Fitoterapii 4/2000, s. 8-12
Nowa Medycyna 1/2001
Nature418, 289-290 (18 July 2002) | doi:10.1038/418289a
Składniki: 1 łyżka masła, 4 żółtka, 4 łyżki cukru, 2 filiżanki mleka, przyprawy: cynamon, esencja waniliowa. Można dodać także goździki, jeśli ktoś lubi.
Wykonanie:
Masło rozpuścić i ostudzić. Wymieszać ze sobą wszystkie składniki. Całość przełożyć do żaroodpornego naczynia. Piec w piekarniku w temperaturze 180 stopni do zarumienienia na wierzchu. Podawać na zimno.
Składniki: 1 łyżka masła, 4 żółtka, 4 łyżki cukru, 2 filiżanki mleka, przyprawy: cynamon, esencja waniliowa. Można dodać także goździki, jeśli ktoś lubi.
Wykonanie:
Masło rozpuścić i ostudzić. Wymieszać ze sobą wszystkie składniki. Całość przełożyć do żaroodpornego naczynia. Piec w piekarniku w temperaturze 180 stopni do zarumienienia na wierzchu. Podawać na zimno.
„Na liściu leży kwiat
drzemiący,
żółtawobiały jak słoniowa kość.
Słodki, że aż nudzi.
Przedmiot pachnący –
złośliwie tajemniczy świat –
dziwny gość
wśród nas, ludzi.”
Magnolia lekarska – surowiec zielarski stanowi kora, stosowana jest ona głównie w medycynie chińskiej jako środek przeciwlękowy i przeciwdepresyjny, zmniejsza napięcie i łagodzi zaburzenia snu. Głównymi składnikami chemicznymi są neolignany (magnolol i honokiol). Występują także alkaloidy (magnokuraryna, magnofloryna i wiele innych), flawonoidy, kumaryny i terpeny.
Kwiaty magnolii używane są na ból zęba, na katar, na przeziębienie, na zatkany nos oraz na problemy skórne. Kwiaty zbiera się na początku kwitnienia, kiedy są jeszcze zebrane w pąki.
Zastosowanie w lecznictwie:
W badaniach wykazano właściwości magnolii:
– przeciwbakteryjne (kora)
– przeciwzapalne
– wpływ na chorobę Alzheimera
– na komórki nowotworowe (niektóre lignany i flawonoidy – badania dotyczyły białaczki)
– na depresję
– na cukrzycę
– na menopauzę
– antyoksydacyjne (1000 razy wyższe niż witamina E)
– przeciwmiażdżycowe i ochronne na mięsień sercowy
– przeciwwirusowe
– przeciwlękowe
– przeciwastmatyczne
– na zaburzenia rytmu
– na schorzenia ginekologiczne
– przeciwzakrzepowe
– przeciwalergiczne
(niektóre badania wymagają dalszych eksperymentów).
W tradycyjnej medycynie chińskiej kora magnolii uważana jest za środek korzystnie wpływający na właściwe funkcjonowanie układu nerwowego. Preparaty z magnolii są stosowane w wielu krajach, łagodzą depresję, pomagają w zasypianiu, ograniczają nerwowość i niepokój.
Uważano także, że poprawia czynność przewodu pokarmowego (medycyna Kampo). Honokiol (związek lignanowy) stosowano na tyfus, bóle głowy oraz gorączkę.
Przeciwwskazania:
Nie należy stosować w ciąży i okresie karmienia. Nie zaleca się stosowania z innymi lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy.
Zastosowanie w kuchni:Hoba miso – lokalne danie regionu Hida Takayama. Danie zawiera miso, warzywa (por), grzyby shiitake, przyprawy i olej sezamowy. Podaje się je na liściu magnolii, najlepiej na gorąco i grillowane.
Płatki kwiatowe niektórych gatunków magnolii dodaje się do ryżu jako przyprawę nadającą mu aromat.
Spotkałam się także z herbatą z dodatkiem kwiatów magnolii.
Zastosowanie w kosmetyce: Magnolia stanowi składnik zapachowy wielu perfum, mydeł i kremów oraz balsamów do ciała, na przykład opartych na maśle shea.
Sama kiedyś używałam perfum „Oh Lola” o dość intensywnym słodkim zapachu, uważanym za „uwodzicielski”, ale nie wiedziałam wtedy, że nuta kwiatowa pochodzi od magnolii… 🙂
Biorąc pod uwagę silne zdolności przeciwutleniające rośliny można przypuszczać, że skutecznie hamuje powstawanie wolnych rodników (pąki i kora). Kosmetyki pielęgnacyjne z dodatkiem magnolii mogą opóźniać efekty starzenia, rozświetlać cerę oraz łagodzić podrażnienia (działanie przeciwalergiczne).
Olejek eteryczny służy do aromaterapii. Zapach relaksuje ciało i umysł.
Magnolie od zawsze zachwycają swoim pięknym wyglądem i kuszą zapachem. Coraz częściej podkreśla się także ich właściwości lecznicze. Zwykle z tego, co piękne, powstaje jakieś dobro…
Maruyama Y, Kuribara H, Monta M, Yuzurihara M, Weintraub ST. Identification of magnolol and honokiol in the anxiolytic extracts of Saiboku-to, an oriental herbal medicine. J Nat Prod 1998;61:135–138.
Juangsu New Medical College. Zhong Yao Da Ci Dian (Dictionary of Chinese Materia Medica). Shanghai: Shanghai Scientific and Technological Publisher, 1985:1628–1630.
Clark AM, Feraly FSE, Li WS. Antimicrobial activity of phenolic constituents of Magnolia grandiflora L. J Pharm Sci 1981;70:951–952.
Hibasami H, Achiwa Y, Katsuzaki H, et al. Honokiol induces apoptosis in human lymphoid leukemia Molt 4B cells. Bioorg Med Chem Lett 1998;2:671–673.
Wykonanie: suszone i rozdrobnione zioła połączyć i wymieszać ze sobą. 1 łyżkę mieszanki zaparzyć pod przykryciem, zalewając je 1 szklanką gorącej wody. Pić 1 raz dziennie.
Ziele czystka stanowi źródło antyoksydantów, korzeń mniszka lekarskiego poprawia metabolizm, pobudza wydzielanie soków trawiennych, działa żółciopędnie. Kwiat nagietka dodaje słodkiego smaku herbatce i działa przeciwzapalnie. Liść mięty pobudza trawienie i zwiększa diurezę. Zielona herbata wspomaga usuwanie toksyn z organizmu.