Przynieśli mu złoto, kadzidło i … mirrę…

Przykładowe kadzidło

Mirra – to żywica otrzymywana z drzewa balsamowca mirra poprzez nacięcie jego pnia. Gatunki Commiphora to małe drzewa lub krzewy o krótkich, kolczastych gałęziach. Prawdziwa mirra jest wytwarzana przez C. myrrha, gatunek zmienny występujący w południowej Arabii i północno-wschodniej Afryce (głównie Somalii) aż na południe, w północno-wschodniej Kenii. Inne produkujące żywicę Commiphora występują w południowej Arabii, Sudanie, Etiopii, Erytrei, Somalii i Kenii. C. erythraea i C. kataf, główne źródła opoponaxu (słodkiej mirry), występują w wielu częściach południowej Arabii, Somalii, wschodniej Etiopii i Kenii.

Słowo „mirra” oznacza coś gorzkiego i tak rzeczywiście smakuje. Poza tym przyjemnie pachnie. W swoim składzie zawiera do 10% olejku eterycznego, do 45% żywicy oraz do 60% gum (zmienne proporcje). W składzie mirry występuje: limonen, pinen, eugenol, aldehyd cynamonowy, seskwiterpeny.

W czasach biblijnych uznawana była za środek przeciwbólowy oraz używano jej do balsamowania zwłok. Dodawano ją do kadzidła i do olejów świętych oraz do wina podawanego skazańcom, aby ulżyć ich mękom. Był to jeden z darów przyniesionych przez Trzech Króli. Użyto jej do zabalsamowania Jezusa i podano mu ją przed śmiercią, lecz jej nie przyjął.

Dziś wchodzi w skład preparatów do pielęgnacji jamy ustnej (pasty, płyny) oraz maści przeciwbólowych na urazy stawów, kości i mięśni. Czasem jest wykorzystywana w przemyśle perfumeryjnym. Odświeża oddech i ogranicza potliwość.

Z postaci leku roślinnego, do których udało mi się dotrzeć najskuteczniejsza jest nalewka sporządzona na spirytusie. Można pędzlować nią jamę ustną, dziąsła. Oprócz właściwości przeciwbólowych posiada aktywność przeciwbakteryjną i przeciwgrzybiczą. Zawarte w niej składniki przynoszą ulgę w stanach zapalnych (bardzo obszernie opisana na blogu dr Różańskiego).

Z dostępnych produktów z mirrą można kupić olejek mirrowy. Jest bardzo popularny we Francji. Pozyskuje się go metodą destylacji z parą wodną. Olejek posiada właściwości antyseptyczne. Można go rozcieńczyć i płukać nim gardło, stosować przy aftach, pleśniawkach i chorych dziąsłach. Po rozcieńczeniu w oleju roślinnym np. oleju wiesiołkowym czy oliwie (1 kropla na 10-15 kropli oleju) można zastosować go do masażu. Bywa dodawany do kąpieli rozgrzewających. W kominku aromaterapeutycznym znakomicie komponuje się z olejkiem lawendowym, miętowym oraz tymiankowym.

Najciekawszym jego zastosowaniem jest masaż antycellulitowy. W ty celu należy użyć 2 krople olejku na 1 łyżkę oliwy i energicznie wmasować w miejsca, gdzie występuje. Działa rozgrzewająco i poprawia ukrwienie w miejscu podania, przez co przyspiesza spalanie tkanki tłuszczowej, zgromadzonej podskórnie.

Medycyna chińska wykorzystuje mirrę w problemach kobiecych, takich jak nieregularne miesiączki. W Europie zaś uchodzi za środek poprawiający łaknienie i wspomagający apetyt, na infekcje układu moczowego oraz w leczeniu chorób prostaty.

Jak postępować z kadzidłem mirrowym?

Przygotować kadzielniczkę (mosiężną, miedzianą, kamienną) lub kominek aromaterapeutyczny.

Umieścić w niej węgielek trybularzowy (ewentualnie na piasku).

Podpalić węgielek. Gdy zacznie się żarzyć, umieść na nim odrobinę kadzidła.

Pod wpływem ciepła żywica zacznie się topić i uwalniać olejki eteryczne. Zachować ostrożność przy stosowaniu.

 

 

Piśmiennictwo:

https://www.researchgate.net/profile/Lumir_Hanus/publication/7594149_Myrrh-Commiphora_chemistry/links/00b7d52afc00719679000000.pdf

Mincione E, Iavarone C. (1972) Terpeni dalla Commifera mirra Arabica. Nota I. Chim Ind (Milan) 54, 424–425.

Morteza-Semnani K, Saeedi M. (2003) Constituents of the essen-tial oil of Commiphora myrrha (Nees) Engl. var. molmol. J Essent Oil Res 15, 50–51.

J. Lawless, The Encyclopedia of Essential Oils, Harper Collins, 2002, s. 135.

Mirra, olejek mirrowy – Myrrhae, Oleum Myrrhae

http://luskiewnik.strefa.pl/zywice_balsamy_rozanski_pietryja.pdf