Król wśród przypraw, czyli o szafranie…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Szafran uprawny – krokus uprawny. Surowiec przyprawowy stanowią znamiona. Mają one charakterystyczny zapach i gorzkawy smak. W ich skład chemiczny wchodzą: karotenoidy (krocyna i jej pochodne, β-karoten, likopen, zeaksantyna), śluz oraz flawonoidy.  Stanowią one także źródło soli mineralnych, głównie potasu, magnezu oraz wapnia. W kwiatach zawarty jest olejek eteryczny. Szafran jest głównie stosowany w kuchni w celu barwienia serów, makaronu, deserów na żółty kolor oraz jako przyprawa do zup, mięs i ryb. W lecznictwie używany był głównie w homeopatii w łagodzeniu napadów kaszlu i skurczów, bólu, problemów gastrycznych i związanych z niewłaściwym funkcjonowaniem wątroby.  („Rośliny lecznicze i bogate w witaminy” P. Czikow, J.  Łaptiew)

Zastosowanie w lecznictwie: Szafran to bardzo ciekawy składnik wielu potraw. Ma jednak w sobie wciąż nie odkryte do końca właściwości lecznicze.

Aktualnie prowadzone są badania nad wykorzystaniem jego ekstraktów w leczeniu depresji, wrzodów żołądka, bezpłodności (zwiększenie ruchliwości plemników) i nowotworów. Obiecujące wyniki dotyczą z kolei obniżania poziomu cholesterolu we krwi. (Sobiech K.: Szafran – stary lek na choroby współczesności. Gazeta Farmaceutyczna 2010 nr 4, s.36-37).

W medycynie tradycyjnej używano go  jako środka na drgawki, wywołującego miesiączkę oraz jako afrodyzjak zarówno dla kobiet jak i dla mężczyzn.

Dodawany do potraw pobudza apetyt, wspomaga trawienie, wydzielanie soku żołądkowego, nie zaostrzając przy tym objawów zapalnych.

Emplastrum Oxycroceum zawierający szafran został opisany w Edinburgh Pharmacopeia. Zawierał znaczną część Saffron – szafranu i octu (stąd jego nazwa) oraz dodatek kalafonii, gumy amoniakalnej, mirry, kitu i octu.(botanical.com)

Szafran powinien być spożywany w umiarkowanych ilościach ze względu na możliwość wystąpienia chociażby objawów ze strony przewodu pokarmowego oraz jest przeciwwskazany w ciąży. Zalecana dawka dobowa to nieco ponad  1 gram na dobę w formie przyprawy lub na przykład naparu. (http://rozanski.li/?p=205).

Zastosowanie w kuchni: Szafran nadaje potrawom charakterystyczny smak i żółty/pomarańczowy kolor. Można go dodawać do niemalże wszystkich potraw zarówno mięsnych jak i wegetariańskich: do zup, deserów, risotta czy bułeczek. We Włoszech przyprawia się nim dania z makaronem i niektóre sosy. Ja postanowiłam użyć go do przystawki z kalafiorem (uprzednio ugotowany kalafior odgrzałam na patelni z uprażonym szafranem i odrobiną masła).

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

W kuchni najprostszą formą  jego użycia  przed dodaniem do potrawy jest  forma pasty szafranowej. Aby ją przygotować, wystarczy zanurzyć przyprawę w wodzie w stosunku  wagowym 1:5, pozostawić na około 25 minut. Po tym czasie rozetrzeć na miazgę. Tak przygotowaną pastę dodawać do dania. Inny sposób obróbki to umieszczenie szafranu na rozgrzanej patelni i zasmażenie lub opieczenie w piekarniku w niższej temperaturze, następnie dodanie do potrawy. W niektórych przepisach na dania ciepłe podaje się go we wstępnym etapie gotowania. Ważne, by była to niewielka ilość (kilka nitek lub na „czubek noża” zmielonego), aby potrawa nie stała się  gorzka.

Moje propozycje na zastosowanie szafranu:

1. Szafranowy kurczak: pierś z kurczaka, cebula, czosnek, wiórki kokosowe, olej roślinny, szafran, 2 liście laurowe, śmietana, świeżo posiekany imbir, curry, sól, pieprz, papryka.

Usmażyć kawałki piersi z kurczaka na oleju. Pokroić cebulę w krążki, czosnek na drobno, dodać na patelnię i zeszklić. Przyprawić: szafranem, imbirem, liśćmi laurowymi, papryką. Dodać curry, sól i pieprz i smażyć dalej na małym ogniu około 10 minut. Zawartość patelni przełożyć do naczynia, wlać 2 szklanki wody, dusić do uzyskania miękkości mięsa. Wsypać 2 łyżki wiórek kokosowych i dalej gotować. Można podać z ryżem.

2. Sos szafranowy: 1 szklanka mleka, 1 łyżka mąki, 30g masła, 1/2 łyżeczki znamion szafranu (lub odrobina mielonego), 1 łyżeczka świeżej szałwii.

Masło roztopić na patelni, dodać mąkę, smażyć krótko. Odstawić na zimny palnik i wlać powolutku mleko. Dodać przyprawy i krótko gotować ciągle mieszając do uzyskania gęstej konsystencji.  Do sosu można dodać krewetki lub pieczonego łososia i podać z makaronem.

3. Szafranowy deser: 1/3 szklanki cukru pudru, 3 żółtka, 2 szklanki słodkiej śmietanki, truskawki. Ubić śmietankę i osobno żółtka z szafranem i cukrem pudrem. Składniki połączyć. Przełożyć do salaterek i wstawić do zamrażarki na 4-5 godzin. Po wyjęciu udekorować truskawkami pokrojonymi w ćwiartki.(domowe źródła kulinarne).

Zastosowanie w kosmetyce: Szafran zawiera bogactwo antyutleniaczy, czyli substancji opóźniających proces starzenia. Można wykonać z niego „drogą maseczkę”: przygotować pastę szafranową jak wyżej,  nałożyć na twarz na 15 minut, zmyć wacikiem.

W kosmetykach gotowych jako ich składnik odpowiada za właściwości redukujące przebarwienia i rozjaśniające.

Od wielu lat szafran uznawany był za ceniony barwnik i produkt  spożywczy. Bez wątpienia uchodzi za króla wśród przypraw, nie tylko ze względu na wysoką cenę, ale i sposób jego pozyskiwania, a także walory smakowe. Wchodzi też w skład najdroższego na świecie deseru „Czarny diament” ze złotem i truflami, na który nie każdy mógłby sobie pozwolić.

Łosoś na ziołowo…

Łosoś na ziołowo:

Składniki:
– łosoś
– sól
– biały pieprz
– cytryna
– ok. 100g masła
Po szczypcie:
– oregano
– bazylii
– majeranku
– rozmarynu
– cząbru
– tymianku
– szałwii
oraz kilka liści laurowych.

Przyprawy zmieszać razem, a następnie obsypać nimi rybę.  Na drobnej tarce zetrzeć skórkę z cytryny bezpośrednio na filet. Na koniec na całości położyć sporą ilość masła oraz liście laurowe i zawinąć w folię do pieczenia.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Rybę włożyć na 30-40 minut do piekarnika rozgrzanego do 180°C.

Efekt końcowy:

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Do dekoracji można użyć szparagów lub innych gotowanych warzyw.

Smacznego 🙂

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Świętojańskie ziele, czyli dziurawiec…

Dziurawiec

Dziurawiec zwyczajny – surowiec zielarski stanowi ziele. Nazywano go świętojańskim zielem, dzwońcem lub polną rutą. Zawiera w swoim składzie: antrazwiązki (hyperycyna), flawonoidy (hyperozyd= hiperozyd), olejek eteryczny (terpeny), garbniki i kwasy fenolowe oraz ksantony. Roztwory alkoholowe (intractum) lub olejowe zmniejszają nastrój depresyjny, stany lękowe, zaburzenia snu, w tym powiązane z menopauzą. Roztwory olejowe łagodzą oparzenia i ułatwiają gojenie ran. Roztwory wodne (soki, napary) stanowią pomoc w leczeniu stanów zapalnych wątroby i zaburzeniach w obrębie dróg żółciowych. Poprawiają także trawienie, działają rozkurczowo na mięśnie gładkie jelit oraz dróg moczowych. Poleca się picie herbatki z dziurawca profilaktycznie w zespole jelita wrażliwego oraz kamicy nerkowej.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 1 łyżeczkę suszonego ziela dziurawca zalać 1 szklanką gorącej wody. Zaparzyć pod przykryciem, odcedzić. Pić na dolegliwości trawienne, jako środek żółciopędny, rozkurczowy.

Unikać ekspozycji na promieniowanie UV, zwłaszcza latem (mogą wystąpić przebarwienia lub fotouczulenia) – podczas kuracji roztworami alkoholowymi i olejowymi. Nie stosować  w ciąży, podczas karmienia piersią, u małych dzieci oraz przy terapii lekami, które mogą wchodzić w interakcję z dziurawcem (przy stosowaniu warfaryny, cyklosporyn, niektórych hormonów, dekstrometorfanu, teofiliny, digoksyny, antydepresantów).

Należy pamiętać o działaniach niepożądanych takich jak alergia, zmęczenie i inne.

W medycynie ludowej dziurawiec stosowano także na otyłość, cukrzycę oraz jako środek ściągający (na biegunkę), antybakteryjny, przeciwrobaczy oraz witalizujący. Nasze babcie stosowały go także na grypę, gościec, na bóle migrenowe oraz obfite miesiączki.

Nalewka na bóle reumatyczne: 200g ziela dziurawca zalać 1l spirytusu, odstawić na tydzień. Przecedzić przez gazę. Nacierać bolące miejsca.

Według badań dziurawiec działa także przeciwwirusowo.

Zastosowanie w kuchni: Na wschodzie Europy dziurawiec bywa dodawany do wódek

Zastosowanie w kosmetyce: Odwar z dziurawca może być stosowany zewnętrznie do przemywania skóry, na stany zapalne oraz trudno gojące rany. Można płukać nim gardło, jamę ustną (stany zapalne dziąseł, przykry zapach).

Odwar: 10g suszonego dziurawca zagotować z pół szklanki wody. Odcedzić i ostudzić. Stosować zewnętrznie.

Olej z dziurawca (czerwony olej): zerwać świeże ziele, zmiażdżyć i wycisnąć sok. Dodać olej roślinny (200ml). Odstawić na 3-4 tygodnie na słońcu. Przesączyć przez gazę do ciemnej butelki. Stosować zewnętrznie na zmiany skórne, owrzodzenia, oparzenia. Wykonać przedtem próbę na skórze w celu wykluczenia alergii na surowiec.

Niebawem 24 czerwca – czas od którego zwykle zbierano surowiec, aż do końca sierpnia. Jednym Sobótka kojarzy się z poszukiwaniem kwiatu paproci, innym ze „świętojańskim zielem”.

Idąc w ślad za moim rodzimym wieszczem Janem Kochanowskim pozostaje zakończyć jego słowami: „Święta przed tym ludzie czcili, A przedsię wszytko zrobili; A ziemia hojnie rodziła, Bo pobożność Bogu miła.”

z ” Pieśni świętojańskiej o sobótce” Jana Kochanowskiego

Truskawki na orientalny sposób…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Deser truskawkowy (2 porcje):

1 szklanka umytych i obranych truskawek, 1 szklanka jogurtu naturalnego, po pół łyżeczki zmielonych przypraw: cynamonu, imbiru lub/i gałki muszkatołowej.

 

Wykonanie: zmiksować truskawki na jednolitą masę lub dodać w całości.  Połowę jogurtu naturalnego wymieszać z poszczególnymi przyprawami. Ułożyć warstwami w szklance kolejno: truskawki, jogurt naturalny, truskawki, jogurt z imbirem, truskawki, jogurt z cynamonem. Przyozdobić listkami mięty, melisy lub stewii.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Przyjaciółka marchewki, czyli niebanalnie o pietruszce…


OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Pietruszka zwyczajna – surowiec zielarski stanowi korzeń, owoc i ziele pietruszki. Wyróżnia się jej odmianę: naciową i korzeniową. Zaliczana jest do surowców zawierających olejek eteryczny (z apiolem), którego najwięcej jest w owocu, potem w korzeniu i najmniej w zielu. Posiada także liczne związki mineralne (korzeń, nasiona, ziele), witaminę C (ziele),  β-karoten (ziele), flawonoidy, kumaryny (korzeń), fitosterole (owoc). Jako przyprawa pobudza czynności wydzielnicze przewodu pokarmowego, łagodzi wzdęcia, działa wiatropędnie i moczopędnie. Wzmacnia organizm i uzupełnia niedobory żelaza (w diecie przy anemii).

Zastosowanie w lecznictwie: Wyciąg z korzenia pietruszki wchodzi w skład preparatów dezynfekujących na drogi moczowe i moczopędnych. Wg zaleceń KE na dobę winno się spożywać około 1 łyżeczki sproszkowanego ziela lub korzeni.

Domowe sposoby radzenia sobie z dolegliwościami za pomocą pietruszki:

Wywar na kamienie moczowe: (źródło: „Zielska, zioła i ziółka” Leśnicka Marta): 1 łyżka korzenia pietruszki, 1 łyżka ziela lukrecji, zalać je 2 szklankami gorącej wody, następnie odstawić na 20 minut, pić na ciepło 2 razy dziennie przez 2 tygodnie.

Wywar działa moczopędnie, oczyszczająco na przewody moczowe oraz odwadniająco (łagodzi obrzęki i lekko obniża ciśnienie).

Na bóle reumatyczne: (j.w.) 2 łyżki zmielonych nasion zalać 100ml gorącej oliwy. Pozostawić na 20 minut. Wykonać kompres na bolące miejsce.

Szybki sposób na ukąszenia: rozgnieść świeże liście pietruszki i przyłożyć na bolące miejsce.

Na nieświeży oddech: żuć świeże liście pietruszki, szczególnie po spożyciu czosnku lub cebuli.

Zawarty w olejku eterycznym apiol może wywołać skurcze mięśni gładkich przewodu pokarmowego oraz macicy, toteż nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży. Może wspomagać wystąpienie krwawienia miesięcznego oraz je nasilać. U niektórych także powoduje fotouczulenia (furanokumaryny).

Zastosowanie w kuchni: Pietruszka to niezastąpiony składnik używany w kuchni. Najczęściej służy jako dodatek do zup, soków warzywno-owocowych, sosów, sałatek, do ozdabiania potraw.

Dodaję ją w dużych ilościach do potraw, szczególnie w trosce o męża (profilaktyka chorób układu moczowego i prostaty:).

Potrawy z dodatkiem pietruszki:

Sałatka z buraków: 200g buraków, 1 łyżka octu, 2 jajka, oliwa, musztarda, natka pietruszki, sól, pieprz.

Buraki w skórkach umyć, upiec w piekarniku do miękkości, obrać i pokroić w plastry. Ugotować jaja, zetrzeć na tarce. Dodać do nich musztardę, 1-2 łyżki oliwy, ocet i wymieszać. Na sałacie ułożyć plasterki buraków, polać masą jajeczną, posypać natką pietruszki, doprawić.

Zupa groszkowa na szybko: 2 szklanki mrożonego groszku, 1 cebula, szklanka bulionu warzywnego, masło, natka pietruszki, mąka, przyprawy.

Usmażyć na maśle pokrojoną na drobno cebulę, dodać natkę pietruszki. Przełożyć zawartość patelni do garnka, dodać bulion, gotować. Dodać groszek, przyprawy, wodę, a następnie zasmażkę z masła i mąki. Można też dodać żółtko przed podaniem.

Nadziewane pomidory: 8 pomidorów, puszka tuńczyka, natka pietruszki, 100g pieczarek, przyprawy,

Wydrążyć środki w umytych pomidorach. Wykonać masę z tuńczyka, drobno posiekanych pieczarek, natki pietruszki, soku z cytryny, doprawić. Napełnić masą pomidory, przybrać natką. Można też na wierzchu położyć plaster sera żółtego i zapiec w piekarniku.

Napój warzywny: 50dag marchwi, 25dag pietruszki, 35dag selera, 2 szklanki kwasu buraczanego, zielona pietruszka, sól, cukier.

Wycisnąć sok kolejno z: marchwi, selera, dodać pietruszkę i zmiksować. Wlać kwas buraczany, doprawić do smaku. Na wierzchu posypać świeżo posiekaną pietruszką.

Juszka ziemniaczana: 8-10 ziemniaków, 1l bulionu, 3 pomidory, kabaczek, cebula, marchewka, oliwa, 3 łyżki stołowe śmietany, natka pietruszki, przyprawy.

Do gotującego się bulionu wkroić ziemniaki, następnie kawałki kabaczka, pomidory pokrojone w kostkę, gotować. Na oliwie usmażyć pokrojoną w kostkę cebulę oraz marchewkę, dodać do bulionu. Gotować do miękkości, doprawić do smaku. Podawać ze śmietaną/jogurtem oraz posiekaną pietruszką.

Zastosowanie w kosmetyce: Pietruszka to niezwykłe bogactwo soli mineralnych oraz witamin. To także źródło żelaza i witaminy C, czy połączenia obu związków zapewniającego lepsze przyswajanie żelaza. Codzienna dieta bogata w pietruszkę zatem wzmacnia i podnosi odporność. Poprzez efekt moczopędny działa także oczyszczająco i odtruwająco.

Odwar na piegi: 1 korzeń pietruszki pociąć na kawałki, zalać szklanką wody i gotować
15-20 minut. Dodać sok z połówki cytryny. Przemywać twarz 2-3 razy dziennie.

Okłady na drobne zranienia: rozetrzeć garstkę listków pietruszki na miazgę, przyłożyć na ranę. Okład trzymać 5 minut. Przynosi ulgę w bólu.

Pietruszka- podstawowe warzywo w kuchni obok marchewki w zupie… Dla mnie niebanalne i bardzo męskie…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 

Wśród ludzi z pasją…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

W dniach 5-7.06.15 w miejscowości Wycinka Wolska odbyło się niezwykłe spotkanie ludzi, którzy kochają zioła (Zlot Zielarski II Z miłości do roślinności). W uroczym plenerze, w miłej atmosferze – czas dla nas jakby stanął w miejscu…

Dotarliśmy dopiero rano trzeciego dnia zlotu. Przywitała nas serdecznie Pani Gospodarz oraz organizatorka zlotu Inez – autorka bloga www.Herbiness.com. Trwało właśnie spotkanie i miała wyruszyć zaraz dwugodzinna  wyprawa w poszukiwaniu ziół ze stanu naturalnego.

Wokół stołu z artykułami własnej produkcji zgromadzili się niezwyczajni ludzie, którzy inaczej niż większość z nas, zapragnęli spędzić czas wolny.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Rozmowy o ziołach (z Krysią z www.niezleziolkobieszczad.blogspor.com), octach, przyprawach, Gruzji  (z Anią z http://ObliczaGruzji.monomit.pl) i winach ziołowych(Agnieszką), o konfiturach ze stewią, o olejkach eterycznych (z Dorunią z rozanski.ch/forum/) oraz innymi równie pozytywnie ziołowo zakręconymi osobami…

Kwiaty, pole, hamak, drewno, zapach łąki…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Zostawiliśmy po sobie w sałatkach Smaki Italii, w zamian otrzymaliśmy znacznie więcej – zrozumienie, pasję, radość i nowe horyzonty ziołowe…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Pamiątki ziołowe ze zlotu:

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

 OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

To był bardzo udany dzień…

Odżywcze nasiona chia…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Szałwia hiszpańska – surowiec zielarski stanowią nasiona (chia). Są one bogate w niezbędne nienasycone kwasy tłuszczowe (omega-3 – ponad 50%, omega-6). Zawierają witaminy takie jak: A, C, E, PP, B1 oraz sole mineralne (żelazo, wapń, magnez, cynk, potas). W ich składzie występują także przeciwutleniacze z grupy flawonoidów oraz kwasy fenolowe.

Ze względu na NNKT i błonnik zaleca się ich spożycie w profilaktyce miażdżycy, chorobach serca, nadciśnieniu oraz kuracjach odchudzających. Jako źródło wapnia mogą być wprowadzane do diety przez chorych na osteoporozę w celu uzupełnienia niedoborów wapnia. Dzięki błonnikowi usprawniają pracę jelit i pomagają likwidować zaparcia.

Stanowią składnik potraw wegańskich i częsty dodatek do jogurtów.

Zastosowanie w lecznictwie: Nasiona chia są bogatym źródłem kwasów omega, które zmniejszają ryzyko chorób sercowo-naczyniowych, tworzenia się blaszki miażdżycowej, pośrednio nadciśnienia oraz zaburzeń widzenia wywołanych stanami zwyrodnieniowymi plamki ocznej (głównie za sprawą kwasu alfa-linolenowego)*.

Ich spożycie wpływa także na pamięć i łagodzi objawy depresji, wzmacnia odporność i odżywia organizm.

Nasiona chia korzystnie wpływają na trawienie dzięki obecności błonnika. Usprawniają pracę jelit, wspomagają wypróżnienie, obniżają tzw. „zły” cholesterol, hamują apetyt i wspomagają odchudzanie.

Mogą być używane przez diabetyków, są niskokaloryczne i  wspomagają utrzymanie  niskiego poziomu cukru we krwi.

Są odżywcze i bogate w białko. W produktach, które kupujemy istnieje jednak ostrzeżenie, że mogą zawierać niewielkie ilości  glutenu, toteż nie każdy może ich używać.

Stanowią źródło przeciwutleniaczy, dzięki czemu chronią organizm przed rozwojem niektórych chorób nowotworowych.

Napar z nasion chia: 1 łyżkę nasion zalać połową filiżanki gorącej wody. Pozostawić do napęcznienia, najlepiej na około 20 minut. Po ostudzeniu spożywać na dolegliwości przewodu pokarmowego.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

„Kisielek” z nasion: 1 łyżkę nasion zalać 6 łyżkami gorącej wody. Odstawić na 20 minut. Spożywać przed posiłkami analogicznie do błonnika popijając 1 szklanką wody. Papka z nasion zmniejsza apetyt i wspomaga odchudzanie.

 OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Zastosowanie w kuchni:  Nasiona chia można spożywać w całości lub rozdrobnione. Najlepiej uprzednio namoczyć je w wodzie lub w soku.

Mogą stanowić składnik: kaszek, deserów, jogurtów, sosów, zup (do zagęszczania), dań jarskich i pieczywa, naleśników, placuszków, budyniu (najlepiej zmielone). Pasują do koktajlu z truskawek, mango czy kiwi, puddingów, do domowego dżemu truskawkowego.

Olej z nasion chia można dodawać do sałatek, jednak nie należy używać go do smażenia.

Musli z chia: 1 łyżkę nasion namoczyć w pół szklanki mleka (10-15 minut). Dodać do musli, uzupełnić mlekiem.

Placuszki z jabłkami i chia: 1 łyżka namoczonych nasion (opcjonalnie ze mielonych nasion), 2 szklanki mąki, 1 jajko, mleko, woda, esencja waniliowa, jabłka pokrojone w plasterki bez pestek, cukier puder, olej słonecznikowy do smażenia.

Przygotować ciasto jak na naleśniki o konsystencji nieco mniej lejącej. Łyżką wazową kłaść na rozgrzaną patelnię z olejem ciasto z dodatkiem plasterka jabłka. Smażyć obustronnie, po ostudzeniu posypać cukrem pudrem.

Koktail bananowy z chia: 1 banan, 1 łyżka nasion chia, szklanka soku pomarańczowego. Zmiksować składniki stałe, dodać do nich sok pomarańczowy, wymieszać.

Zastosowanie w kosmetyce:  Nasiona chia to bogactwo witamin i soli mineralnych, antyoksydantów i składników odżywczych. Można dodać je do samodzielnie wykonanych maseczek do twarzy.

Maseczka odżywcza: zmieszać 1 łyżkę jogurtu naturalnego z 1 łyżką ostudzonego  naparu z nasion lub papki z nasion (przepisy powyżej). Nałożyć na twarz na 10 minut, po czym zmyć delikatnie płatkiem kosmetycznym namoczonym w wodzie. Maseczka ma działanie odżywcze i natłuszczające.

Oliwka chia: zmieszać 2 łyżki oleju z nasion wiesiołka lub oliwy z oliwek (ja użyłam oleju z czarnuszki) z 1 łyżką naparu z nasion chia. Stosować jako oliwkę natłuszczającą do skóry suchej i bardzo suchej na przykład na suche stopy. Oliwka z oleju z czarnuszki podczas masażu ma dodatkowe właściwości rozgrzewające.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Nasiona chia-  znane od starożytności ze swoich właściwości odżywczych. Dla mnie – odkrycie tej wiosny…

 

*czasopisma.viamedica.pl

TEN TEKST BIERZE UDZIAŁ W KONKURSIE NA TEKST ROKU

Trudno jest znaleźć czterolistną koniczynę…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Koniczyna łąkowa, czerwona – surowiec zielarski to głównie ziele, choć zbiera się czasem same kwiaty. Zawiera ciała czynne takie jak: flawonoidy, szczególnie z grupy izoflawonów o działaniu estrogennym. Dzięki temu koniczyna  jest używana w celu łagodzenia objawów menopauzy (suplementy), czasem zaburzeń cyklów miesięcznych. Posiada w swoim składzie także olejek eteryczny, związki fenolowe,  w tym pochodne kwasu salicylowego, karoteny oraz związki mineralne. Ma przyjemny, lekko miodowy zapach.

Zastosowanie w lecznictwie: z kwiatów zebranych w porze kwitnienia i wysuszonych, można wykonać odwar, najlepiej w proporcji 3 łyżeczki surowca na 1 szklankę wody, ogrzać do wrzenia, nie gotować dalej. Pić małymi porcjami przez cały dzień. Odwar wspomaga leczenie stanów zapalnych oskrzeli, przewodu pokarmowego (żołądka i jelit) oraz bywa stosowany pomocniczo w biegunce.

Inhalacje z koniczyny: wykonać odwar jak wyżej i przeprowadzić inhalację z jego użyciem. Można wykonać ją przy schorzeniach układu oddechowego z towarzyszącym kaszlem lub katarem.

Napar oczyszczający: 1 łyżkę kwiatów zalać gorącą wodą i zaparzyć pod przykryciem. Odcedzić i pić jako środek lekko wykrztuśny, odkażający oraz moczopędny. Wspomaga leczenie przeziębień, bolesnych menstruacji i niedokrwistości.

Okłady z naparu: namoczyć gazik w herbatce z koniczyny. Przykładać na bolące miejsca, także na objawy reumatyczne i gośćcowe.

Zastosowanie w kuchni: Roślina należy do gatunków paszowych. Podaje się ją świnkom morskim i innym zwierzętom, gdyż zawiera witaminy: A, B, C, białko, błonnik oraz fosfor i wapń. Poza właściwościami odżywczymi wspomaga trawienie i pobudza wydzielanie soków trawiennych. Ponieważ stanowi źródło błonnika, wspomaga pracę jelit i właściwe wypróżnianie.

Herbatka na trawienie: wykonać napar lub odwar, pić go przed posiłkami w celu zwiększenia wydzielania soku żołądkowego lub po ciężkostrawnych posiłkach. Najlepiej przygotowany napar podzielić na 3 równe części i pić kilka razy dziennie. Warto pamiętać, że herbatka wspomaga przemianę materii.

Ostatnio w kuchni wykorzystuje się kiełki koniczyny ze względu na bogaty skład witaminowo-mineralny (wzmacniający organizm) oraz antyoksydanty (antyutleniacze).

Zastosowanie w kosmetyce: Ze względu na obecność związków fenolowych koniczyna posiada pewne właściwości odkażające oraz dzięki flawonoidom – przeciwzapalne. Garbniki z kolei odpowiadają za efekt ściągający.

W lecznictwie tradycyjnym wykorzystuje się  roztarte liście uprzednio sparzone gorącą wodą. Przykłada się je na ukąszenia owadów, oparzenia, drobne rany i owrzodzenia. przynosi ulgę w świądzie skórnym, łuszczycy i innych schorzeniach dermatologicznych.

Koniczynowa kąpiel: w celu uprzyjemnienia kąpieli wrzucić do wanny z wodą wrzucić 2 garście kwiatów koniczyny.

Napar działa lekko moczopędnie i oczyszczająco z toksyn.

Jak głosiło ludowe porzekadło: kto znajdzie czterolistną koniczynę, temu przyniesie ona szczęście.” Na szczęście” nie od tego ono zależy, bo przyznacie sami, trudno jest znaleźć czterolistną koniczynę…