"Jadalne złoto Ameryki", czyli o kukurydzy zwyczajnej…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Kukurydza zwyczajna – surowiec zielarski stanowią znamiona słupków kwiatów, które zbiera się na początku kwitnienia. Głównymi substancjami zawartymi w znamionach są fitosterole (najważniejszy z nich to β-sitosterol), saponiny, związki mineralne, np.: potasu, olejek eteryczny. Znalazły one zastosowanie jako środek moczopędny w schorzeniach dróg moczowych, przeroście gruczołu krokowego, w kamicy i pomocniczo w reumatyzmie.
Z ziarniaków kukurydzy pozyskuje się także skrobię, która służy do wyrobu  niektórych postaci leku w aptece – pudrów czy zasypek.

Kukurydza stanowi źródło niektórych witamin takich jak: witaminy B1, B2, B6, B12, D, C, E i K.

Znaczenie lecznicze posiada również olej kukurydziany. Zawiera on fitosterole, podobnie jak znamiona kukurydzy oraz korzystne kwasy tłuszczowe (kwas oleinowy i linolowy) oraz witaminę E.

Zastosowanie w lecznictwie:
Odwar ze znamion kukurydzy: 0,5g suszonego surowca zalać szklanką zimnej wody i gotować 15-20 minut. Pić 3 razy dziennie. Odwar nasila wydalanie moczu, oczyszcza organizm z toksyn. Jest korzystny we wspomaganiu leczenia schorzeń takich jak: stany zapalne pęcherza moczowego, cewki moczowej, w  kamicy moczowej i przeroście gruczołu krokowego. Można go stosować jako środek oczyszczający organizm przy nasilonych objawach reumatycznych oraz kuracjach detoksykacyjnych i odchudzaniu.

Uważa się także, że spożycie  kukurydzy w posiłku hamuje apetyt i daje uczucie sytości.

Olej, a także wyciąg gęsty z zarodków kukurydzy stanowią składnik suplementów i leków stosowanych w profilaktyce i łagodzeniu objawów przerostu gruczołu krokowego (stadium I i II).

Niegdyś stosowano prażone ziarna kukurydzy z dodatkiem miodu na biegunkę.

Na tzw. ”suchoty”, czyli dawniej nazywane choroby płuc u dzieci, zalecano trzykrotne kąpiele w odwarze z trzech nie pokrojonych skręconych łodyg kukurydzy.  Na Ukrainie na kaszel pito odwar z ziaren i kolby kukurydzy.

Zastosowanie w kuchni:
Główne zastosowanie w kuchni mają kolby kukurydzy i kukurydza konserwowa, którą dodaje się do sałatek i marynat. Z ziaren pozyskuje się mąkę, kaszę oraz skrobię kukurydzianą – składnik obwarzanków, ciastek, puddingów i sosów. Zaleca się spożywanie skrobi kukurydzianej w niektórych chorobach. Codziennością stały się płatki czy chrupki kukurydziane.

Najbardziej znaną potrawą z użyciem mąki kukurydzianej jest włoska polenta.

Polenta (wersja tradycyjna): odrobina soli, szklanka mąki kukurydzianej,  1,5l wody
Wykonanie: Zagotować wodę z dodatkiem soli. Do wrzącej wody dodawać małymi porcjami mąkę kukurydzianą i mieszać drewnianą łyżką. Gotować polentę ok. 30-40 min na małym ogniu mieszając. Wylać ją na drewnianą mokrą tacę, odczekać kilka minut. Można podawać ją jako dodatek do mięsa lub odczekać, aż wystygnie, pokroić nożem i usmażyć na maśle.

Olej kukurydziany może natomiast stanowić dodatek do surówek i sałatek.

Inne kukurydziane potrawy to:

Sałatka z kurczaka z kukurydzą
: 1 pierś z kurczaka ugotowana do miękkości, 2 jabłka, 1 papryka czerwona, puszka kukurydzy, niecała cytryna, oliwa, sól, pieprz. Mięso i paprykę pokroić w kosteczkę i wymieszać je w salaterce. Dodać kukurydzę, polać oliwą, sokiem z cytryny i przyprawić. Dokładnie wymieszać. Schłodzić w lodówce przed podaniem.

Sałatka żółta (przepis Asi): 1 puszka kukurydzy, drobno posiekane ząbki czosnku, kawałek sera żółtego, ananas (opcjonalnie) żółtka jaj, majonez, sól, pieprz. Składniki pokroić na drobno, wymieszać ze sobą, dodać majonez i przyprawy do smaku.

Pamonha z kukurydzy: kolby młodej kukurydzy z liśćmi, masło, filiżanka mleka, sól, pół łyżeczki anyżu, filiżanka cukru.

Wykonanie: kolby kukurydzy zetrzeć na tarce. Ziarna zmielić. Dodać do nich cukier, masło (1 łyżka), sól, mleko, zmielony anyż. Zagotować do otrzymania gęstej masy. Przygotowaną masę włożyć w liście i obwiązać nitką jak sakiewki. Gotować w osolonej wodzie do powstania żółtego koloru nadzienia. Podawać na ciepło po usunięciu nitek.

Zastosowanie w kosmetyce:
W kosmetyce od dawna wykorzystuje się cenne właściwości oleju kukurydzianego, głównie za sprawą cennych kwasów tłuszczowych i witaminy E.

Odżywka do paznokci: 1 łyżkę oleju kukurydzianego zmieszać z 2 kroplami witaminy E w płynie. Wmasować w paznokcie i skórki. Pozostawić na noc.

Maść na suche stopy: zmieszać 1 tubkę maści z witaminą A z 1 płaską łyżeczką oleju kukurydzianego. Umyć stopy, dokładnie osuszyć ręcznikiem, nałożyć maść. Pozostawić do wchłonięcia, nadmiar usunąć dłonią.

Kukurydza często uznawana jest za „jadalne złoto Ameryki”, która nota bene jest jej ojczyzną. Najstarsze ślady kolb kukurydzy odkryte w Meksyku datuje się na 2500r p.n.e.
Mnie kukurydza kojarzy się nie tylko z kinowym popcornem, ale i horrorem „Dzieci kukurydzy”, który kiedyś oglądaliśmy z przyjaciółmi – do dziś wywołuje uśmiech na moich ustach, zwłaszcza temat muzyczny z filmu…:)

Źródła:

Czikow P., Łaptiew J. Rośliny lecznicze i bogate w witaminy
Matławska I., Farmakognozja
Reis E., Banany w rytmie samby
M Wroniak, M Kwiatkowska… – … Nauka Technologia Jakość, 2006
MP JAROSŁAWBALAS… – Roczniki Państwowego …, 2003 – books.google.com
Szot- Radziszewska E.,Lecznictwo ludowe Ukraińców na przełomie XIX i XX wieku

Stanisław Kohlmünzer: Farmakognozja: podręcznik dla studentów farmacji. Wyd. V unowocześnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 669

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mama%C5%82yga

„Jadalne złoto Ameryki”, czyli o kukurydzy zwyczajnej…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Kukurydza zwyczajna – surowiec zielarski stanowią znamiona słupków kwiatów, które zbiera się na początku kwitnienia. Głównymi substancjami zawartymi w znamionach są fitosterole (najważniejszy z nich to β-sitosterol), saponiny, związki mineralne, np.: potasu, olejek eteryczny. Znalazły one zastosowanie jako środek moczopędny w schorzeniach dróg moczowych, przeroście gruczołu krokowego, w kamicy i pomocniczo w reumatyzmie.
Z ziarniaków kukurydzy pozyskuje się także skrobię, która służy do wyrobu  niektórych postaci leku w aptece – pudrów czy zasypek.

Kukurydza stanowi źródło niektórych witamin takich jak: witaminy B1, B2, B6, B12, D, C, E i K.

Znaczenie lecznicze posiada również olej kukurydziany. Zawiera on fitosterole, podobnie jak znamiona kukurydzy oraz korzystne kwasy tłuszczowe (kwas oleinowy i linolowy) oraz witaminę E.

Zastosowanie w lecznictwie:
Odwar ze znamion kukurydzy: 0,5g suszonego surowca zalać szklanką zimnej wody i gotować 15-20 minut. Pić 3 razy dziennie. Odwar nasila wydalanie moczu, oczyszcza organizm z toksyn. Jest korzystny we wspomaganiu leczenia schorzeń takich jak: stany zapalne pęcherza moczowego, cewki moczowej, w  kamicy moczowej i przeroście gruczołu krokowego. Można go stosować jako środek oczyszczający organizm przy nasilonych objawach reumatycznych oraz kuracjach detoksykacyjnych i odchudzaniu.

Uważa się także, że spożycie  kukurydzy w posiłku hamuje apetyt i daje uczucie sytości.

Olej, a także wyciąg gęsty z zarodków kukurydzy stanowią składnik suplementów i leków stosowanych w profilaktyce i łagodzeniu objawów przerostu gruczołu krokowego (stadium I i II).

Niegdyś stosowano prażone ziarna kukurydzy z dodatkiem miodu na biegunkę.

Na tzw. ”suchoty”, czyli dawniej nazywane choroby płuc u dzieci, zalecano trzykrotne kąpiele w odwarze z trzech nie pokrojonych skręconych łodyg kukurydzy.  Na Ukrainie na kaszel pito odwar z ziaren i kolby kukurydzy.

Zastosowanie w kuchni:
Główne zastosowanie w kuchni mają kolby kukurydzy i kukurydza konserwowa, którą dodaje się do sałatek i marynat. Z ziaren pozyskuje się mąkę, kaszę oraz skrobię kukurydzianą – składnik obwarzanków, ciastek, puddingów i sosów. Zaleca się spożywanie skrobi kukurydzianej w niektórych chorobach. Codziennością stały się płatki czy chrupki kukurydziane.

Najbardziej znaną potrawą z użyciem mąki kukurydzianej jest włoska polenta.

Polenta (wersja tradycyjna): odrobina soli, szklanka mąki kukurydzianej,  1,5l wody
Wykonanie: Zagotować wodę z dodatkiem soli. Do wrzącej wody dodawać małymi porcjami mąkę kukurydzianą i mieszać drewnianą łyżką. Gotować polentę ok. 30-40 min na małym ogniu mieszając. Wylać ją na drewnianą mokrą tacę, odczekać kilka minut. Można podawać ją jako dodatek do mięsa lub odczekać, aż wystygnie, pokroić nożem i usmażyć na maśle.

Olej kukurydziany może natomiast stanowić dodatek do surówek i sałatek.

Inne kukurydziane potrawy to:

Sałatka z kurczaka z kukurydzą
: 1 pierś z kurczaka ugotowana do miękkości, 2 jabłka, 1 papryka czerwona, puszka kukurydzy, niecała cytryna, oliwa, sól, pieprz. Mięso i paprykę pokroić w kosteczkę i wymieszać je w salaterce. Dodać kukurydzę, polać oliwą, sokiem z cytryny i przyprawić. Dokładnie wymieszać. Schłodzić w lodówce przed podaniem.

Sałatka żółta (przepis Asi): 1 puszka kukurydzy, drobno posiekane ząbki czosnku, kawałek sera żółtego, ananas (opcjonalnie) żółtka jaj, majonez, sól, pieprz. Składniki pokroić na drobno, wymieszać ze sobą, dodać majonez i przyprawy do smaku.

Pamonha z kukurydzy: kolby młodej kukurydzy z liśćmi, masło, filiżanka mleka, sól, pół łyżeczki anyżu, filiżanka cukru.

Wykonanie: kolby kukurydzy zetrzeć na tarce. Ziarna zmielić. Dodać do nich cukier, masło (1 łyżka), sól, mleko, zmielony anyż. Zagotować do otrzymania gęstej masy. Przygotowaną masę włożyć w liście i obwiązać nitką jak sakiewki. Gotować w osolonej wodzie do powstania żółtego koloru nadzienia. Podawać na ciepło po usunięciu nitek.

Zastosowanie w kosmetyce:
W kosmetyce od dawna wykorzystuje się cenne właściwości oleju kukurydzianego, głównie za sprawą cennych kwasów tłuszczowych i witaminy E.

Odżywka do paznokci: 1 łyżkę oleju kukurydzianego zmieszać z 2 kroplami witaminy E w płynie. Wmasować w paznokcie i skórki. Pozostawić na noc.

Maść na suche stopy: zmieszać 1 tubkę maści z witaminą A z 1 płaską łyżeczką oleju kukurydzianego. Umyć stopy, dokładnie osuszyć ręcznikiem, nałożyć maść. Pozostawić do wchłonięcia, nadmiar usunąć dłonią.

Kukurydza często uznawana jest za „jadalne złoto Ameryki”, która nota bene jest jej ojczyzną. Najstarsze ślady kolb kukurydzy odkryte w Meksyku datuje się na 2500r p.n.e.
Mnie kukurydza kojarzy się nie tylko z kinowym popcornem, ale i horrorem „Dzieci kukurydzy”, który kiedyś oglądaliśmy z przyjaciółmi – do dziś wywołuje uśmiech na moich ustach, zwłaszcza temat muzyczny z filmu…:)

Źródła:

Czikow P., Łaptiew J. Rośliny lecznicze i bogate w witaminy
Matławska I., Farmakognozja
Reis E., Banany w rytmie samby
M Wroniak, M Kwiatkowska… – … Nauka Technologia Jakość, 2006
MP JAROSŁAWBALAS… – Roczniki Państwowego …, 2003 – books.google.com
Szot- Radziszewska E.,Lecznictwo ludowe Ukraińców na przełomie XIX i XX wieku

Stanisław Kohlmünzer: Farmakognozja: podręcznik dla studentów farmacji. Wyd. V unowocześnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 669

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mama%C5%82yga

Nasiona dyni nie tylko na "robaki"…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Dynia – surowcem zielarskim są suszone, całe, dojrzałe nasiona. Z rozdrobnionych nasion pozyskuje się olej zawierający kwasy tłuszczowe, sterole, witaminę E, białko i pektyny. Pestki bogate są także w związki mineralne: magnezu, potasu, żelaza i cynku oraz dużo jak na roślinę selenu i chromu. Zawierają witaminę A, C oraz witaminy  z grupy B. Odkryto w nich także glikozydy fenolowe i lignany. Głównie wykorzystywane są w leczeniu objawów przerostu gruczołu krokowego oraz w celu wzmocnienia funkcji pęcherza moczowego. W medycynie tradycyjnej od wieków używa się ich jako środka przeciwrobaczego i moczopędnego, a także były kiedyś stosowane pomocniczo w astmie, gorączce, na ból zęba i w chorobach skóry.

Zastosowanie w lecznictwie: Kuracja przeciwrobacza: (np. na tasiemce): 200g świeżych nasion utrzeć na papkę, spożyć rano w dwóch turach co pół godziny. Po 3 godzinach wypić dawkę przeczyszczającą oleju rycynowego – dla dorosłych. (I. Matławska, Farmakognozja).

Olej z nasion dyni stanowi składnik preparatów stosowanych w początkowej fazie przerostu gruczołu krokowego oraz na objawy nie trzymania moczu.

Zastosowanie w kuchni: Najczęstszą formą podania pestek jest ich uprażenie na patelni lub blasze. Można dodawać je do rozmaitych wypieków oraz spożywać bezpośrednio.

Dyniowe jeżyki:
– filżanka nasion dyni
– łyżka ekstraktu waniliowego
– 2 łyżki miodu
– 2 łyżki cukru
– odrobina gotowanej wody

W rondelku na małym ogniu rozpuścić cukier, miód i ekstrakt waniliowy i połączyć do uzyskania gęstego syropu. Rozcieńczyć go odrobiną wody. Do rondelka wsypać nasiona dyni i dobrze oblepić syropem. Na blachę wyłożoną papierem do pieczenia przekładać po czubatej łyżeczce obtoczonych nasion usypując z nich małe kopczyki. Piec przez 10-15 minut w piekarniku rozgrzanym do 150°C. Nie przypalić. Po wyjęciu z piekarnika odczekać, aż nasiona w syropie ostygną. Uformować kulki.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Jarmużowe pesto z dynią:
– pęczek liści jarmużu
– pół filiżanki pestek dyni
– szczypta soli
– 2-3 ząbki czosnku
– sok z jednej cytryny

Umieścić wszystkie składniki w blenderze i miksować do uzyskania jednolitej konsystencji. W razie konieczności dodać nieco oliwy. Przechowywać w lodówce do 4 dni.

Olej z pestek dyni może stanowić dodatek do sałatek lub zup.

Miąższ dyni ma bardzo duże znaczenie kulinarne. Przepisy na jej wykorzystanie kulinarne można znaleźć w poprzednich wpisach.

Zastosowanie w kosmetyce:  Najczęściej stosowaną formą jest olej z pestek. Zawiera znaczną ilość antyoksydantów (substancji ograniczających starzenie skóry) oraz NNKT (Niezbędnych Nienasyconych Kwasów Tłuszczowych). Zapewnia skórze odpowiednie natłuszczenie i wygładzenie. Stanowi składnik domowych kosmetyków na rozstępy.

Duża zawartość cynku w pestkach dyni sprzyja walce z trądzikiem i wypryskami skórnymi.

Oliwka na rozstępy: zmieszać 50ml oleju z pestek dyni z 10 kroplami olejku cytrynowego. Nacierać 1 raz dziennie.

Odżywka na skórki paznokci: 1 łyżkę stołową oleju z pestek dyni zmieszać z kilkoma kroplami witaminy E w płynie. Wmasować w obrzeża paznokci i pozostawić na noc do wchłonięcia.

Nasze babcie znały złoty środek, żeby uchronić się przed pasożytami przewodu pokarmowego. Wystarczy zjeść regularnie kilka pestek dyni. Fakt, że upiększą dodatkowo nasz wygląd, podnosi  ich wartość w diecie…

http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_HMPC_assessment_report/2013/03/WC500140759.pdf

Chlebek Baby Jagi, czyli o pospolitym taszniku…

tasznik

Tasznik pospolity – surowiec stanowi ziele zebrane w porze kwitnienia. Tasznik jest chwastem, który można spotkać niemalże wszędzie w naszym kraju. Jego właściwości lecznicze dotyczą jednak głównie medycyny tradycyjnej. W swoim składzie zawiera: garbniki, aminy, kwasy fenolowe, flawonoidy (diosminę i rutozyd), olejek eteryczny oraz aminokwasy. Zawiera znaczne ilości witaminy C. Bywa stosowany w zaburzeniach trawiennych, krwawieniach z dróg rodnych oraz w innych dolegliwościach kobiecych. Najczęściej jednak w praktyce spotyka się jego użycie zewnętrzne, głównie na trudno gojące rany, czy krwawienia z nosa.

Zastosowanie w lecznictwie: Świeży sok wyciśnięty z ziela tasznika ułatwia gojenie ran, drobnych ropni, wyprysków, czy owrzodzeń. Garbniki zawarte w zielu działają ściągająco, odkażająco i hamują drobne krwawienia. Flawonoidy z kolei przynoszą efekt przeciwzapalny.

Na częste krwotoki z nosa można wykonać z gazy tampon i nasączyć go świeżym sokiem, następnie zahamować krwawienie, jeśli nie jest zbyt obfite.

Na stany zapalne skóry i drobne zranienia można stosować okłady z naparu z tasznika.

Napar: 1 łyżeczkę rozdrobnionego ziela zalać około pół szklanki gorącej wody. Zaparzyć pod przykryciem. Po ostudzeniu przemywać nim skórę lub wykonać okład z gazy nasączonej letnim naparem na chorobowo zmienione miejsce. Napar można pić na dolegliwości menstruacyjne.

Jedną z postaci leku była niegdyś nalewka z ziela. Tak o niej pisano:

„Interesujący był sposób „wypiekania” nalewki z tasznika pospolitego (Capsella bursa -pastoris Med.) zwanego zozulnikiem – butelkę ze spirytusem i rozdrobnionym zielem wkładano w surowy bochenek chleba i wypiekano w piecu chlebowym. Po wyjęciu chleba z pieca lekarstwo było gotowe. Na wiosnę zapobiegawczo pito soki ze świeżych ziół, jedzono świeżą rutę z masłem i chlebem, lub barszcz gotowany z zielem rozchodnika pospolitego (Sedum acre L.).”

Nalewka z ziela tasznika wykonana metodą współczesną: świeżo zebrane ziele zmielić. Do 100 g miazgi dodać ½ szklanki spirytusu i wymieszać.  Pozostawić w zamkniętym naczyniu w temperaturze pokojowej na 10 dni.  Często mieszać. Pić na krwawienia miesiączkowe lub z przewodu pokarmowego.

Na ból brzucha kiedyś  przykładano  ziołowe kataplazmy lub kąpano się w wodzie  z odwarem z tasznika pospolitego. Na kaszel pito odwar z ziela tasznika.

Medycyna tybetańska zalecała jego stosowanie na wymioty, na zaburzenia pracy nerek, jako środek wzmacniający, oczyszczający, w schorzeniach układu oddechowego oraz układu nerwowego. Do dziś w niektórych krajach przetwory z tasznika służą  łagodzeniu obfitych miesiączek, czy mają za zadanie wzmacniać mięśnie macicy (prawdopodobnie poprzez obecność alkaloidów). Z tego względu nie zaleca się stosowania jej przetworów kobietom w ciąży oraz w okresie karmienia.

Tasznik wchodzi w skład mieszanek stosowanych pomocniczo w leczeniu przerostu gruczołu krokowego.

Zastosowanie w kuchni: Liście tasznika mają lekko gorzki smak. Przypominają w nim nieco rzeżuchę. W niektórych krajach np. w Iranie spożywa się je wraz z mięsem, zupą czy w sałatce. Dostarczają organizmowi niezbędnej witaminy C oraz soli mineralnych.

W niektórych kuracjach oczyszczających poleca się łączyć świeże liście tasznika z liśćmi mniszka w sałatkach z dodatkiem oliwy.

Nasiona tasznika mogą zastępować ziarnka pieprzu.

Sama jako dziecko zrywałam tasznik i smakowałam jego części, które nazywało się serduszkami. Podświadomie czułam, że ta roślina nie może być szkodliwa 🙂

Zastosowanie w kosmetyce: Tonik ściągający: wykonać napar, przemywać nim skórę.

Płukanka do gardła: wykonać napar z 1 łyżeczki koszyczków rumianku i 1 łyżeczki ziela tasznika. Po ostudzeniu do temperatury pokojowej płukać nim gardło. Płukanka działa ściągająco i przeciwzapalnie.

Kąpiel odświeżająca: wykonać napar (0,5l). Wlać do kąpieli. Czas kąpieli: 10 minut.

Tasznik, taszka, tobołek, …- mnie najbardziej rozbawiła jednak nazwa Chlebek Baby Jagi…a was?

Źródła:

1. E Pirożnikow – Medycyna Nowożytna: studia nad historią …, 2005
2. J Waniakowa – researchgate.net
3. A Grys, Z Łowicki, A Gryszczyńska, M Kania, A Parus – 2011 – depot.ceon.pl
4. J Lutomski – Postępy Fitoterapii, 2002
5. E Szot-Radziszewska – Analecta: studia i materiały z dziejów …, 2007
6. Postępy Fitoterapii 4/2012, s. 250-253
7. Journal of Ethnopharmacology 96 (2005) 145–150
8. E Miraldi, S Ferri, V Mostaghimi – Journal of Ethnopharmacology, 2001
9. Y Dogan, S Baslar, G Ay, HH Mert – Economic Botany, 2004
10. Kohlmünzer, Farmakognozja, wyd.V, 2000
11. Aleksander Ożarowski- Ziołolecznictwo. PZWL. Warszawa
12. Klasztorna apteka. Zioła ojca Kiliana.
13. Hanna Szymanderska, Z łąki na talerz, 2014.

Dlaczego warto spożywać dynię?

 OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Warto jeść dynię, gdyż:

1. jest niskokaloryczna, dostarcza organizmowi błonnik i pektyny (korzystne w diecie odchudzającej)

2. zawiera witaminy z grupy B, luteinę i β- karoten (niezbędne w utrzymaniu prawidłowego wzroku)

3. stanowi źródło: potasu i wapnia oraz selenu

4. olej z nasion zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe, przez co dobrze wpływa na profil lipidowy we krwi, układ krążenia i wątrobę

5. nasiona zawierają kukurbitynę działającą przeciwrobaczo (200g świeżych nasion- dorośli)

6. olej łagodzi dolegliwości związane z rozrostem gruczołu krokowego dzięki fitosterolom

7. zawiera witaminę C i cynk (pestki korzystne przy chorobach skóry i trądziku)

8.  w pestkach występują aminokwasy i witamina E (witamina płodności)

9. miąższ dyni łagodzi zaparcia i reguluje przemianę materii (wpływ na wydzielanie żółci)

10. korzystnie wpływa na pracę układu moczowego

11. uzupełnia kurację odtruwającą

12. zawiera żelazo

14. może obniżać poziom glukozy we krwi

15. działa wyciszająco i podobno jest pomocna przy bezsenności

16. przez Indian była uznawana za afrodyzjak:)

 

Ziołowe rewolucje z dynią:

– http://ziola-od-kuchni.blog.pl/2015/09/26/dyniowe-latte-z-kardamonem/

– http://ziola-od-kuchni.blog.pl/2015/09/27/domowy-peeling-kawowo-dyniowy/

-http://ziola-od-kuchni.blog.pl/2015/10/07/suplement-do-dyniowych-inspiracji/

 

 

Źródła:

1. http://www.rsi2004.lubelskie.pl/doc/sty7/art/Sosinska_Ewa_art.pdf

2. Czerwińska D. 2003. Zalety wielkie jak dynia. Przeg. Gosp. 129, 5-18

3. Matławska I., Farmakognozja, Poznań, 2005

Ziółko tylko dla panów? Wierzbownica drobnokwiatowa…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Wierzbownica drobnokwiatowa – surowiec używany w lecznictwie to ziele wierzbownicy. Jest ono bogate w fitosterole, kwasy: linolenowy, arachidowy, olejowy i inne, związki flawonoidowe (np. kwercetynę), triterpeny oraz polifenole – garbniki i kwasy fenolowe o działaniu odkażającym. Ze względu na ciała czynne, a głównie β-sitosterol oraz elagotaniny, poleca się jej stosowanie w łagodnym przeroście prostaty. Flawonoidy działają zaś przeciwzapalnie i moczopędnie. Ich efekt sprzyja dodatkowo poprawie mikcji – czyli oddawaniu moczu, które bywa utrudnione w przypadku chorób prostaty. Wspomaga także leczenie chorób układu moczowego, oczyszczenie organizmu z toksyn, uzupełnia kurację przeciwtrądzikową oraz inne choroby wymagające detoksykacji.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 1 łyżeczkę ziela zalać 1 szklanką gorącej wody,  zaparzyć pod przykryciem 10-15 minut, odcedzić. Pić 1-2 razy dziennie przed posiłkiem.

Napar wspomaga właściwe funkcjonowanie układu moczowego oraz prostaty. Pomaga w regulacji częstotliwości oddawania moczu u mężczyzn.

Napar pity regularnie powoduje oczyszczenie organizmu z toksyn, wspomaga leczenie trądziku, infekcji układu moczowego, upławów, zaburzeń cyklu miesiączkowego oraz nasilonego łojotoku także u kobiet:).

Wyciąg wodny z ziała wierzbownicy działa antybakteryjnie, przeciwzapalnie, ściągająco, immunostymulująco i przeciwgrzybiczo. Wykazano także jego aktywność przeciwnowotworową. Wspomina się także o jego pozytywnym wpływie na wyczerpanie nerwowe.

Nie należy stosować jej w ciąży i okresie karmienia.

Zastosowanie w kosmetyce: Płyn do przemywania cery tłustej i trądzikowej: zmieszać po 1 łyżce: suszonego ziela wierzbownicy i koszyczków rumianku. Zaparzyć pod przykryciem około 15 minut. Następnie odcedzić. Przemywać twarz rano i wieczorem. Płyn działa przeciwzapalnie i wspomaga pozbycie się zaskórniaków.

Wyciągi z wierzbownicy bywają stosowane w następujących schorzeniach dermatologicznych:

– trądzik

– łojotok

– pokrzywka

– łupież

– wypryski

– alergie

– łojotokowe zapalenie skóry

– zapalenie mieszków włosowych

– łysienie androgenowe i inne.

Wierzbownica – ziółko z przeznaczeniem dla panów… ale i skuteczne dla pań…

Źródło:

https://www.infona.pl/resource/bwmeta1.element.agro-article-df94a812-0e2b-4a1b-8987-170b404e7a78

http://www.postepyfitoterapii.pl/wp-content/uploads/2014/11/pf_2013_163-166.pdf

http://www.czytelniamedyczna.pl/4547,ocena-aktywnosci-przeciwgrzybiczej-wyciagu-wodnego-z-wierzbownicy-drobnokwiatowe.html

Przyjaciółka marchewki, czyli niebanalnie o pietruszce…


OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Pietruszka zwyczajna – surowiec zielarski stanowi korzeń, owoc i ziele pietruszki. Wyróżnia się jej odmianę: naciową i korzeniową. Zaliczana jest do surowców zawierających olejek eteryczny (z apiolem), którego najwięcej jest w owocu, potem w korzeniu i najmniej w zielu. Posiada także liczne związki mineralne (korzeń, nasiona, ziele), witaminę C (ziele),  β-karoten (ziele), flawonoidy, kumaryny (korzeń), fitosterole (owoc). Jako przyprawa pobudza czynności wydzielnicze przewodu pokarmowego, łagodzi wzdęcia, działa wiatropędnie i moczopędnie. Wzmacnia organizm i uzupełnia niedobory żelaza (w diecie przy anemii).

Zastosowanie w lecznictwie: Wyciąg z korzenia pietruszki wchodzi w skład preparatów dezynfekujących na drogi moczowe i moczopędnych. Wg zaleceń KE na dobę winno się spożywać około 1 łyżeczki sproszkowanego ziela lub korzeni.

Domowe sposoby radzenia sobie z dolegliwościami za pomocą pietruszki:

Wywar na kamienie moczowe: (źródło: „Zielska, zioła i ziółka” Leśnicka Marta): 1 łyżka korzenia pietruszki, 1 łyżka ziela lukrecji, zalać je 2 szklankami gorącej wody, następnie odstawić na 20 minut, pić na ciepło 2 razy dziennie przez 2 tygodnie.

Wywar działa moczopędnie, oczyszczająco na przewody moczowe oraz odwadniająco (łagodzi obrzęki i lekko obniża ciśnienie).

Na bóle reumatyczne: (j.w.) 2 łyżki zmielonych nasion zalać 100ml gorącej oliwy. Pozostawić na 20 minut. Wykonać kompres na bolące miejsce.

Szybki sposób na ukąszenia: rozgnieść świeże liście pietruszki i przyłożyć na bolące miejsce.

Na nieświeży oddech: żuć świeże liście pietruszki, szczególnie po spożyciu czosnku lub cebuli.

Zawarty w olejku eterycznym apiol może wywołać skurcze mięśni gładkich przewodu pokarmowego oraz macicy, toteż nie powinien być stosowany przez kobiety w ciąży. Może wspomagać wystąpienie krwawienia miesięcznego oraz je nasilać. U niektórych także powoduje fotouczulenia (furanokumaryny).

Zastosowanie w kuchni: Pietruszka to niezastąpiony składnik używany w kuchni. Najczęściej służy jako dodatek do zup, soków warzywno-owocowych, sosów, sałatek, do ozdabiania potraw.

Dodaję ją w dużych ilościach do potraw, szczególnie w trosce o męża (profilaktyka chorób układu moczowego i prostaty:).

Potrawy z dodatkiem pietruszki:

Sałatka z buraków: 200g buraków, 1 łyżka octu, 2 jajka, oliwa, musztarda, natka pietruszki, sól, pieprz.

Buraki w skórkach umyć, upiec w piekarniku do miękkości, obrać i pokroić w plastry. Ugotować jaja, zetrzeć na tarce. Dodać do nich musztardę, 1-2 łyżki oliwy, ocet i wymieszać. Na sałacie ułożyć plasterki buraków, polać masą jajeczną, posypać natką pietruszki, doprawić.

Zupa groszkowa na szybko: 2 szklanki mrożonego groszku, 1 cebula, szklanka bulionu warzywnego, masło, natka pietruszki, mąka, przyprawy.

Usmażyć na maśle pokrojoną na drobno cebulę, dodać natkę pietruszki. Przełożyć zawartość patelni do garnka, dodać bulion, gotować. Dodać groszek, przyprawy, wodę, a następnie zasmażkę z masła i mąki. Można też dodać żółtko przed podaniem.

Nadziewane pomidory: 8 pomidorów, puszka tuńczyka, natka pietruszki, 100g pieczarek, przyprawy,

Wydrążyć środki w umytych pomidorach. Wykonać masę z tuńczyka, drobno posiekanych pieczarek, natki pietruszki, soku z cytryny, doprawić. Napełnić masą pomidory, przybrać natką. Można też na wierzchu położyć plaster sera żółtego i zapiec w piekarniku.

Napój warzywny: 50dag marchwi, 25dag pietruszki, 35dag selera, 2 szklanki kwasu buraczanego, zielona pietruszka, sól, cukier.

Wycisnąć sok kolejno z: marchwi, selera, dodać pietruszkę i zmiksować. Wlać kwas buraczany, doprawić do smaku. Na wierzchu posypać świeżo posiekaną pietruszką.

Juszka ziemniaczana: 8-10 ziemniaków, 1l bulionu, 3 pomidory, kabaczek, cebula, marchewka, oliwa, 3 łyżki stołowe śmietany, natka pietruszki, przyprawy.

Do gotującego się bulionu wkroić ziemniaki, następnie kawałki kabaczka, pomidory pokrojone w kostkę, gotować. Na oliwie usmażyć pokrojoną w kostkę cebulę oraz marchewkę, dodać do bulionu. Gotować do miękkości, doprawić do smaku. Podawać ze śmietaną/jogurtem oraz posiekaną pietruszką.

Zastosowanie w kosmetyce: Pietruszka to niezwykłe bogactwo soli mineralnych oraz witamin. To także źródło żelaza i witaminy C, czy połączenia obu związków zapewniającego lepsze przyswajanie żelaza. Codzienna dieta bogata w pietruszkę zatem wzmacnia i podnosi odporność. Poprzez efekt moczopędny działa także oczyszczająco i odtruwająco.

Odwar na piegi: 1 korzeń pietruszki pociąć na kawałki, zalać szklanką wody i gotować
15-20 minut. Dodać sok z połówki cytryny. Przemywać twarz 2-3 razy dziennie.

Okłady na drobne zranienia: rozetrzeć garstkę listków pietruszki na miazgę, przyłożyć na ranę. Okład trzymać 5 minut. Przynosi ulgę w bólu.

Pietruszka- podstawowe warzywo w kuchni obok marchewki w zupie… Dla mnie niebanalne i bardzo męskie…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA