Wiosenna herbatka oczyszczająca…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Herbatka oczyszczająca: 

Składniki: 1 łyżeczka ziela czystka, 1 łyżeczka korzenia mniszka lekarskiego, 1 łyżeczka kwiatu nagietka, 1 łyżeczka liści mięty, 1 łyżeczka zielonej herbaty.

Wykonanie: suszone i rozdrobnione zioła połączyć i wymieszać ze sobą. 1 łyżkę mieszanki zaparzyć pod przykryciem, zalewając je 1 szklanką gorącej wody. Pić 1 raz dziennie.

Ziele czystka stanowi źródło antyoksydantów, korzeń mniszka lekarskiego poprawia metabolizm, pobudza wydzielanie soków trawiennych, działa żółciopędnie. Kwiat nagietka dodaje słodkiego smaku herbatce i działa przeciwzapalnie. Liść mięty pobudza trawienie i zwiększa diurezę. Zielona herbata wspomaga usuwanie toksyn z organizmu.

 

 

„Jadalne złoto Ameryki”, czyli o kukurydzy zwyczajnej…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Kukurydza zwyczajna – surowiec zielarski stanowią znamiona słupków kwiatów, które zbiera się na początku kwitnienia. Głównymi substancjami zawartymi w znamionach są fitosterole (najważniejszy z nich to β-sitosterol), saponiny, związki mineralne, np.: potasu, olejek eteryczny. Znalazły one zastosowanie jako środek moczopędny w schorzeniach dróg moczowych, przeroście gruczołu krokowego, w kamicy i pomocniczo w reumatyzmie.
Z ziarniaków kukurydzy pozyskuje się także skrobię, która służy do wyrobu  niektórych postaci leku w aptece – pudrów czy zasypek.

Kukurydza stanowi źródło niektórych witamin takich jak: witaminy B1, B2, B6, B12, D, C, E i K.

Znaczenie lecznicze posiada również olej kukurydziany. Zawiera on fitosterole, podobnie jak znamiona kukurydzy oraz korzystne kwasy tłuszczowe (kwas oleinowy i linolowy) oraz witaminę E.

Zastosowanie w lecznictwie:
Odwar ze znamion kukurydzy: 0,5g suszonego surowca zalać szklanką zimnej wody i gotować 15-20 minut. Pić 3 razy dziennie. Odwar nasila wydalanie moczu, oczyszcza organizm z toksyn. Jest korzystny we wspomaganiu leczenia schorzeń takich jak: stany zapalne pęcherza moczowego, cewki moczowej, w  kamicy moczowej i przeroście gruczołu krokowego. Można go stosować jako środek oczyszczający organizm przy nasilonych objawach reumatycznych oraz kuracjach detoksykacyjnych i odchudzaniu.

Uważa się także, że spożycie  kukurydzy w posiłku hamuje apetyt i daje uczucie sytości.

Olej, a także wyciąg gęsty z zarodków kukurydzy stanowią składnik suplementów i leków stosowanych w profilaktyce i łagodzeniu objawów przerostu gruczołu krokowego (stadium I i II).

Niegdyś stosowano prażone ziarna kukurydzy z dodatkiem miodu na biegunkę.

Na tzw. ”suchoty”, czyli dawniej nazywane choroby płuc u dzieci, zalecano trzykrotne kąpiele w odwarze z trzech nie pokrojonych skręconych łodyg kukurydzy.  Na Ukrainie na kaszel pito odwar z ziaren i kolby kukurydzy.

Zastosowanie w kuchni:
Główne zastosowanie w kuchni mają kolby kukurydzy i kukurydza konserwowa, którą dodaje się do sałatek i marynat. Z ziaren pozyskuje się mąkę, kaszę oraz skrobię kukurydzianą – składnik obwarzanków, ciastek, puddingów i sosów. Zaleca się spożywanie skrobi kukurydzianej w niektórych chorobach. Codziennością stały się płatki czy chrupki kukurydziane.

Najbardziej znaną potrawą z użyciem mąki kukurydzianej jest włoska polenta.

Polenta (wersja tradycyjna): odrobina soli, szklanka mąki kukurydzianej,  1,5l wody
Wykonanie: Zagotować wodę z dodatkiem soli. Do wrzącej wody dodawać małymi porcjami mąkę kukurydzianą i mieszać drewnianą łyżką. Gotować polentę ok. 30-40 min na małym ogniu mieszając. Wylać ją na drewnianą mokrą tacę, odczekać kilka minut. Można podawać ją jako dodatek do mięsa lub odczekać, aż wystygnie, pokroić nożem i usmażyć na maśle.

Olej kukurydziany może natomiast stanowić dodatek do surówek i sałatek.

Inne kukurydziane potrawy to:

Sałatka z kurczaka z kukurydzą
: 1 pierś z kurczaka ugotowana do miękkości, 2 jabłka, 1 papryka czerwona, puszka kukurydzy, niecała cytryna, oliwa, sól, pieprz. Mięso i paprykę pokroić w kosteczkę i wymieszać je w salaterce. Dodać kukurydzę, polać oliwą, sokiem z cytryny i przyprawić. Dokładnie wymieszać. Schłodzić w lodówce przed podaniem.

Sałatka żółta (przepis Asi): 1 puszka kukurydzy, drobno posiekane ząbki czosnku, kawałek sera żółtego, ananas (opcjonalnie) żółtka jaj, majonez, sól, pieprz. Składniki pokroić na drobno, wymieszać ze sobą, dodać majonez i przyprawy do smaku.

Pamonha z kukurydzy: kolby młodej kukurydzy z liśćmi, masło, filiżanka mleka, sól, pół łyżeczki anyżu, filiżanka cukru.

Wykonanie: kolby kukurydzy zetrzeć na tarce. Ziarna zmielić. Dodać do nich cukier, masło (1 łyżka), sól, mleko, zmielony anyż. Zagotować do otrzymania gęstej masy. Przygotowaną masę włożyć w liście i obwiązać nitką jak sakiewki. Gotować w osolonej wodzie do powstania żółtego koloru nadzienia. Podawać na ciepło po usunięciu nitek.

Zastosowanie w kosmetyce:
W kosmetyce od dawna wykorzystuje się cenne właściwości oleju kukurydzianego, głównie za sprawą cennych kwasów tłuszczowych i witaminy E.

Odżywka do paznokci: 1 łyżkę oleju kukurydzianego zmieszać z 2 kroplami witaminy E w płynie. Wmasować w paznokcie i skórki. Pozostawić na noc.

Maść na suche stopy: zmieszać 1 tubkę maści z witaminą A z 1 płaską łyżeczką oleju kukurydzianego. Umyć stopy, dokładnie osuszyć ręcznikiem, nałożyć maść. Pozostawić do wchłonięcia, nadmiar usunąć dłonią.

Kukurydza często uznawana jest za „jadalne złoto Ameryki”, która nota bene jest jej ojczyzną. Najstarsze ślady kolb kukurydzy odkryte w Meksyku datuje się na 2500r p.n.e.
Mnie kukurydza kojarzy się nie tylko z kinowym popcornem, ale i horrorem „Dzieci kukurydzy”, który kiedyś oglądaliśmy z przyjaciółmi – do dziś wywołuje uśmiech na moich ustach, zwłaszcza temat muzyczny z filmu…:)

Źródła:

Czikow P., Łaptiew J. Rośliny lecznicze i bogate w witaminy
Matławska I., Farmakognozja
Reis E., Banany w rytmie samby
M Wroniak, M Kwiatkowska… – … Nauka Technologia Jakość, 2006
MP JAROSŁAWBALAS… – Roczniki Państwowego …, 2003 – books.google.com
Szot- Radziszewska E.,Lecznictwo ludowe Ukraińców na przełomie XIX i XX wieku

Stanisław Kohlmünzer: Farmakognozja: podręcznik dla studentów farmacji. Wyd. V unowocześnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 669

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mama%C5%82yga

"Jadalne złoto Ameryki", czyli o kukurydzy zwyczajnej…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Kukurydza zwyczajna – surowiec zielarski stanowią znamiona słupków kwiatów, które zbiera się na początku kwitnienia. Głównymi substancjami zawartymi w znamionach są fitosterole (najważniejszy z nich to β-sitosterol), saponiny, związki mineralne, np.: potasu, olejek eteryczny. Znalazły one zastosowanie jako środek moczopędny w schorzeniach dróg moczowych, przeroście gruczołu krokowego, w kamicy i pomocniczo w reumatyzmie.
Z ziarniaków kukurydzy pozyskuje się także skrobię, która służy do wyrobu  niektórych postaci leku w aptece – pudrów czy zasypek.

Kukurydza stanowi źródło niektórych witamin takich jak: witaminy B1, B2, B6, B12, D, C, E i K.

Znaczenie lecznicze posiada również olej kukurydziany. Zawiera on fitosterole, podobnie jak znamiona kukurydzy oraz korzystne kwasy tłuszczowe (kwas oleinowy i linolowy) oraz witaminę E.

Zastosowanie w lecznictwie:
Odwar ze znamion kukurydzy: 0,5g suszonego surowca zalać szklanką zimnej wody i gotować 15-20 minut. Pić 3 razy dziennie. Odwar nasila wydalanie moczu, oczyszcza organizm z toksyn. Jest korzystny we wspomaganiu leczenia schorzeń takich jak: stany zapalne pęcherza moczowego, cewki moczowej, w  kamicy moczowej i przeroście gruczołu krokowego. Można go stosować jako środek oczyszczający organizm przy nasilonych objawach reumatycznych oraz kuracjach detoksykacyjnych i odchudzaniu.

Uważa się także, że spożycie  kukurydzy w posiłku hamuje apetyt i daje uczucie sytości.

Olej, a także wyciąg gęsty z zarodków kukurydzy stanowią składnik suplementów i leków stosowanych w profilaktyce i łagodzeniu objawów przerostu gruczołu krokowego (stadium I i II).

Niegdyś stosowano prażone ziarna kukurydzy z dodatkiem miodu na biegunkę.

Na tzw. ”suchoty”, czyli dawniej nazywane choroby płuc u dzieci, zalecano trzykrotne kąpiele w odwarze z trzech nie pokrojonych skręconych łodyg kukurydzy.  Na Ukrainie na kaszel pito odwar z ziaren i kolby kukurydzy.

Zastosowanie w kuchni:
Główne zastosowanie w kuchni mają kolby kukurydzy i kukurydza konserwowa, którą dodaje się do sałatek i marynat. Z ziaren pozyskuje się mąkę, kaszę oraz skrobię kukurydzianą – składnik obwarzanków, ciastek, puddingów i sosów. Zaleca się spożywanie skrobi kukurydzianej w niektórych chorobach. Codziennością stały się płatki czy chrupki kukurydziane.

Najbardziej znaną potrawą z użyciem mąki kukurydzianej jest włoska polenta.

Polenta (wersja tradycyjna): odrobina soli, szklanka mąki kukurydzianej,  1,5l wody
Wykonanie: Zagotować wodę z dodatkiem soli. Do wrzącej wody dodawać małymi porcjami mąkę kukurydzianą i mieszać drewnianą łyżką. Gotować polentę ok. 30-40 min na małym ogniu mieszając. Wylać ją na drewnianą mokrą tacę, odczekać kilka minut. Można podawać ją jako dodatek do mięsa lub odczekać, aż wystygnie, pokroić nożem i usmażyć na maśle.

Olej kukurydziany może natomiast stanowić dodatek do surówek i sałatek.

Inne kukurydziane potrawy to:

Sałatka z kurczaka z kukurydzą
: 1 pierś z kurczaka ugotowana do miękkości, 2 jabłka, 1 papryka czerwona, puszka kukurydzy, niecała cytryna, oliwa, sól, pieprz. Mięso i paprykę pokroić w kosteczkę i wymieszać je w salaterce. Dodać kukurydzę, polać oliwą, sokiem z cytryny i przyprawić. Dokładnie wymieszać. Schłodzić w lodówce przed podaniem.

Sałatka żółta (przepis Asi): 1 puszka kukurydzy, drobno posiekane ząbki czosnku, kawałek sera żółtego, ananas (opcjonalnie) żółtka jaj, majonez, sól, pieprz. Składniki pokroić na drobno, wymieszać ze sobą, dodać majonez i przyprawy do smaku.

Pamonha z kukurydzy: kolby młodej kukurydzy z liśćmi, masło, filiżanka mleka, sól, pół łyżeczki anyżu, filiżanka cukru.

Wykonanie: kolby kukurydzy zetrzeć na tarce. Ziarna zmielić. Dodać do nich cukier, masło (1 łyżka), sól, mleko, zmielony anyż. Zagotować do otrzymania gęstej masy. Przygotowaną masę włożyć w liście i obwiązać nitką jak sakiewki. Gotować w osolonej wodzie do powstania żółtego koloru nadzienia. Podawać na ciepło po usunięciu nitek.

Zastosowanie w kosmetyce:
W kosmetyce od dawna wykorzystuje się cenne właściwości oleju kukurydzianego, głównie za sprawą cennych kwasów tłuszczowych i witaminy E.

Odżywka do paznokci: 1 łyżkę oleju kukurydzianego zmieszać z 2 kroplami witaminy E w płynie. Wmasować w paznokcie i skórki. Pozostawić na noc.

Maść na suche stopy: zmieszać 1 tubkę maści z witaminą A z 1 płaską łyżeczką oleju kukurydzianego. Umyć stopy, dokładnie osuszyć ręcznikiem, nałożyć maść. Pozostawić do wchłonięcia, nadmiar usunąć dłonią.

Kukurydza często uznawana jest za „jadalne złoto Ameryki”, która nota bene jest jej ojczyzną. Najstarsze ślady kolb kukurydzy odkryte w Meksyku datuje się na 2500r p.n.e.
Mnie kukurydza kojarzy się nie tylko z kinowym popcornem, ale i horrorem „Dzieci kukurydzy”, który kiedyś oglądaliśmy z przyjaciółmi – do dziś wywołuje uśmiech na moich ustach, zwłaszcza temat muzyczny z filmu…:)

Źródła:

Czikow P., Łaptiew J. Rośliny lecznicze i bogate w witaminy
Matławska I., Farmakognozja
Reis E., Banany w rytmie samby
M Wroniak, M Kwiatkowska… – … Nauka Technologia Jakość, 2006
MP JAROSŁAWBALAS… – Roczniki Państwowego …, 2003 – books.google.com
Szot- Radziszewska E.,Lecznictwo ludowe Ukraińców na przełomie XIX i XX wieku

Stanisław Kohlmünzer: Farmakognozja: podręcznik dla studentów farmacji. Wyd. V unowocześnione. Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2003, s. 669

https://pl.wikipedia.org/wiki/Mama%C5%82yga

Chlebek Baby Jagi, czyli o pospolitym taszniku…

tasznik

Tasznik pospolity – surowiec stanowi ziele zebrane w porze kwitnienia. Tasznik jest chwastem, który można spotkać niemalże wszędzie w naszym kraju. Jego właściwości lecznicze dotyczą jednak głównie medycyny tradycyjnej. W swoim składzie zawiera: garbniki, aminy, kwasy fenolowe, flawonoidy (diosminę i rutozyd), olejek eteryczny oraz aminokwasy. Zawiera znaczne ilości witaminy C. Bywa stosowany w zaburzeniach trawiennych, krwawieniach z dróg rodnych oraz w innych dolegliwościach kobiecych. Najczęściej jednak w praktyce spotyka się jego użycie zewnętrzne, głównie na trudno gojące rany, czy krwawienia z nosa.

Zastosowanie w lecznictwie: Świeży sok wyciśnięty z ziela tasznika ułatwia gojenie ran, drobnych ropni, wyprysków, czy owrzodzeń. Garbniki zawarte w zielu działają ściągająco, odkażająco i hamują drobne krwawienia. Flawonoidy z kolei przynoszą efekt przeciwzapalny.

Na częste krwotoki z nosa można wykonać z gazy tampon i nasączyć go świeżym sokiem, następnie zahamować krwawienie, jeśli nie jest zbyt obfite.

Na stany zapalne skóry i drobne zranienia można stosować okłady z naparu z tasznika.

Napar: 1 łyżeczkę rozdrobnionego ziela zalać około pół szklanki gorącej wody. Zaparzyć pod przykryciem. Po ostudzeniu przemywać nim skórę lub wykonać okład z gazy nasączonej letnim naparem na chorobowo zmienione miejsce. Napar można pić na dolegliwości menstruacyjne.

Jedną z postaci leku była niegdyś nalewka z ziela. Tak o niej pisano:

„Interesujący był sposób „wypiekania” nalewki z tasznika pospolitego (Capsella bursa -pastoris Med.) zwanego zozulnikiem – butelkę ze spirytusem i rozdrobnionym zielem wkładano w surowy bochenek chleba i wypiekano w piecu chlebowym. Po wyjęciu chleba z pieca lekarstwo było gotowe. Na wiosnę zapobiegawczo pito soki ze świeżych ziół, jedzono świeżą rutę z masłem i chlebem, lub barszcz gotowany z zielem rozchodnika pospolitego (Sedum acre L.).”

Nalewka z ziela tasznika wykonana metodą współczesną: świeżo zebrane ziele zmielić. Do 100 g miazgi dodać ½ szklanki spirytusu i wymieszać.  Pozostawić w zamkniętym naczyniu w temperaturze pokojowej na 10 dni.  Często mieszać. Pić na krwawienia miesiączkowe lub z przewodu pokarmowego.

Na ból brzucha kiedyś  przykładano  ziołowe kataplazmy lub kąpano się w wodzie  z odwarem z tasznika pospolitego. Na kaszel pito odwar z ziela tasznika.

Medycyna tybetańska zalecała jego stosowanie na wymioty, na zaburzenia pracy nerek, jako środek wzmacniający, oczyszczający, w schorzeniach układu oddechowego oraz układu nerwowego. Do dziś w niektórych krajach przetwory z tasznika służą  łagodzeniu obfitych miesiączek, czy mają za zadanie wzmacniać mięśnie macicy (prawdopodobnie poprzez obecność alkaloidów). Z tego względu nie zaleca się stosowania jej przetworów kobietom w ciąży oraz w okresie karmienia.

Tasznik wchodzi w skład mieszanek stosowanych pomocniczo w leczeniu przerostu gruczołu krokowego.

Zastosowanie w kuchni: Liście tasznika mają lekko gorzki smak. Przypominają w nim nieco rzeżuchę. W niektórych krajach np. w Iranie spożywa się je wraz z mięsem, zupą czy w sałatce. Dostarczają organizmowi niezbędnej witaminy C oraz soli mineralnych.

W niektórych kuracjach oczyszczających poleca się łączyć świeże liście tasznika z liśćmi mniszka w sałatkach z dodatkiem oliwy.

Nasiona tasznika mogą zastępować ziarnka pieprzu.

Sama jako dziecko zrywałam tasznik i smakowałam jego części, które nazywało się serduszkami. Podświadomie czułam, że ta roślina nie może być szkodliwa 🙂

Zastosowanie w kosmetyce: Tonik ściągający: wykonać napar, przemywać nim skórę.

Płukanka do gardła: wykonać napar z 1 łyżeczki koszyczków rumianku i 1 łyżeczki ziela tasznika. Po ostudzeniu do temperatury pokojowej płukać nim gardło. Płukanka działa ściągająco i przeciwzapalnie.

Kąpiel odświeżająca: wykonać napar (0,5l). Wlać do kąpieli. Czas kąpieli: 10 minut.

Tasznik, taszka, tobołek, …- mnie najbardziej rozbawiła jednak nazwa Chlebek Baby Jagi…a was?

Źródła:

1. E Pirożnikow – Medycyna Nowożytna: studia nad historią …, 2005
2. J Waniakowa – researchgate.net
3. A Grys, Z Łowicki, A Gryszczyńska, M Kania, A Parus – 2011 – depot.ceon.pl
4. J Lutomski – Postępy Fitoterapii, 2002
5. E Szot-Radziszewska – Analecta: studia i materiały z dziejów …, 2007
6. Postępy Fitoterapii 4/2012, s. 250-253
7. Journal of Ethnopharmacology 96 (2005) 145–150
8. E Miraldi, S Ferri, V Mostaghimi – Journal of Ethnopharmacology, 2001
9. Y Dogan, S Baslar, G Ay, HH Mert – Economic Botany, 2004
10. Kohlmünzer, Farmakognozja, wyd.V, 2000
11. Aleksander Ożarowski- Ziołolecznictwo. PZWL. Warszawa
12. Klasztorna apteka. Zioła ojca Kiliana.
13. Hanna Szymanderska, Z łąki na talerz, 2014.

Ziołowa herbatka na Dzień Kobiet…

8 marca zwykle kojarzy się z kwiatami, czekoladkami, kiedyś rajstopami i innymi pomysłami na prezent w tym dniu. Dziś pragnę zaproponować odmładzającą i poprawiającą nastrój herbatkę ziołową, w której mogą rozsmakować się nie tylko kobiety…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Skład herbatki:

1. herbata liściasta czarna/zielona (1 łyżka stołowa)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

2. suszone kłącze imbiru (pocięte na drobno w ilości 1/4 łyżeczki)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

3. suszony owoc pomarańczy (1/4 łyżeczki) – można wzbogacić go kwiatem pomarańczy

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

4. suszone  owoce jarzębiny/ owoce dzikiej róży/ owoce czarnego bzu (kilka sztuk)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

5. suszony i rozdrobiony liść pokrzywy (1/4 łyżeczki)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

6. suszone ziele bratka (1/4 łyżeczki).

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Wykonanie:

Składniki wymieszać w miseczce. Wziąć 1 łyżeczkę mieszanki, zalać filiżanką gorącej wody i zaparzyć 5-7 minut pod przykryciem. Wypić powoli, delektując się jej aromatycznym smakiem.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Działanie herbatki:

– Herbatka wprowadzi w dobry nastrój dzięki olejkowi eterycznemu zawartemu w owocu pomarańczy i kłączu imbiru.

– Działa rozgrzewająco  i poprawia trawienie ze względu na obecność imbiru.

– Owoce róży, czarnego bzu lub inne (ja użyłam owoców jarzębiny w celu dosłodzenia jej smaku) zapewnią ciekawy smak i dostarczą witaminy C – naturalnego antyutleniacza.

– Liść pokrzywy wspomoże naturalne oczyszczenie organizmu oraz uzupełni dietę w cenne minerały.

– Ziele bratka poprawi natomiast przemianę materii.

 OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ziołowa herbatka może być nowym sposobem na świętowanie Dnia Kobiet…

Moje noworoczne postanowienie… i jagody acai…

   OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Jagody Acai – to owoce rośliny Euterpe oleracea rodem z Brazylii. Stanowią źródło licznych antyutleniaczy (mają ich dużo więcej niż winogrona), przede wszystkim antocyjanów, głównie pochodnych cyjanidyny i peonidyny. Zawierają kwas elagowy i inne garbniki. Ludy Amazonii wykorzystywały je w leczeniu biegunek. Wspomagają walkę z miażdżycą, dzięki NNKT, które pośrednio obniżają cholesterol oraz błonnikowi. Ten ostatni przyczynia się także do poprawy trawienia oraz wspomaga odchudzanie.

Zastosowanie w lecznictwie: Dostępne postaci: tabletki, saszetki, suszone owoce oraz sok. Dawkowanie zgodnie z zaleceniami producenckimi.

Poleca się je na:
– odchudzanie (błonnik ogranicza apetyt, wspomaga przemianę materii, ogranicza zły cholesterol),

– w prewencji miażdżycy (błonnik i kwasy omega 6 i 9) oraz zawału serce (antyoksydanty),

– w diecie antynowotworowej (przeciwutleniacze),

– w celu poprawy odporności i wzmocnienia organizmu po przebytej chorobie (witaminy, proteiny),

–  we wspomaganiu pamięci (kwasy omega),

– hamowaniu nieznacznym stanów zapalnych i reakcji alergicznych (mogą też niestety uczulać),

– poprzez dostarczanie żelaza  w ochronie przed anemią,

– we wspomaganiu pracy układu krwionośnego,

– dzięki antocyjanom w  poprawie ocznego mikrokrążenia i tym samym w poprawie ostrości widzenia,

– we wzmacnianiu układu kostnego  (wapń),

– w kuracjach oczyszczających, w różnych dietach i detoksykacjach.

Działania niepożądane, jakie odnotowano po spożyciu to: rzadkie alergie, wzdęcia i zaburzenia jelitowe u niektórych osób.

Zastosowanie w kuchni:  Jagoda acai stanowi częste pożywienie ludności Brazylii. Bardzo modne są obecnie produkty z acai w Stanach, ale coraz częściej sięgają po nie Polacy. Bywa łączona w kuchni z tapioką lub granolą.

Słynna potrawa to: ” acai na tigela”,czyli:

potrawa z mrożonego musu z owoców wraz z guaraną i musli  w formie koktajlu z dodatkiem cytrusów.

Z acai można pić świeży sok lub inne napoje, także alkoholowe. Dosładza się je zwykle miodem lub soli. Posiada bogactwo witamin: B1, B2, C, A oraz minerałów, a głównie wapnia, żelaza i potasu.

Sok ma smak przypominający nasze czarne jagody, choć chyba nie do końca… Wydają mi się słodkawe, choć nie zawierają zbyt dużo cukrów.

Zastosowanie w kosmetyce:  Spożycie acai powoduje dostarczenie organizmowi cennych składników witaminowo-mineralnych, w szczególności tych, które stanowią antyutleniacze. Opóźniają efekty starzenia i zmniejszają ryzyko powstawania zmarszczek.

Obecnie jagody wchodzą w skład kilku kremów, balsamów ujędrniających oraz żeli pod prysznic i balsamów do ust. Podkreśla się w nich zarówno działanie antyoksydantów i fitosteroli.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Nowy Rok  to nowe wyzwania, nowe postanowienia…

Każdy sobie coś obiecuje: że schudnie,

że zadba o swoje zdrowie,

że spełni swoje jakieś małe ukryte marzenie,

że będzie rozwijać swoje pasje,

że się czegoś dowie,

że gdzieś pojedzie…

Ja też mam małe i duże postanowienia na Nowy Rok…

jedno z nich powiązałam z acai… ale jeszcze nie powiem…

niech się dzieje…

A. G. Schauss, i inni, Phytochemical and nutrient composition of the freeze-dried Amazonian palm berry, Euterpe oleraceae Mart. (Acai) J. Agric. Food Chem. 2006, 54, 8598-8603

http://ifood.tv/berries/acai-berry/about

Zielony "dopalacz"… czyli o zielonym jęczmieniu…

młody-jęczmień_11

Zielony jęczmień – to tygodniowe łodyżki jęczmienia poddane odpowiedniej obróbce. Zawiera aminokwasy, enzymy, chlorofil oraz minerały, takie jak: magnez, potas czy żelazo, cynk oraz wapń. Jest źródłem witamin, na przykład: kwasu foliowego, który ułatwia przyswajanie żelaza, witaminy K, C, witamin z grupy B, biotyny oraz prowitaminy A. Ze względu na błonnik stosuje się go w kuracjach oczyszczających i odchudzaniu. Poprawia bowiem pracę jelit, przyspiesza wypróżnianie oraz zmniejsza łaknienie. Jest wskazany u cukrzyków, gdyż nieco obniża poziom cukru oraz cholesterolu. Zaleca się go osobom z niskim poziomem żelaza, w podeszłym wieku, czynnie uprawiającym różne sporty i osłabionym po przebytej chorobie. Mogą go spożywać kobiety w ciąży i osoby z ryzykiem miażdżycy i nadciśnieniem.

Zastosowanie w lecznictwie: Można stosować go w formie proszku lub w postaci płynnej. Dostępny jest również w formie suplementów diety zawierających sproszkowane młode pędy zielonego jęczmienia.

W kuracjach detoksykacyjnych, odkwaszających lub odchudzaniu powinno się go pić lub spożywać 3 razy dziennie przed posiłkami na czczo.  Ważne, aby woda, w której rozpuszcza się proszek, miała niską temperaturę, by nie utracił on swoich cennych właściwości i na niektórych produktach widnieje zapis, by nie mieszać metalową łyżeczką.

Zdolności odtruwające zostały potwierdzone w badaniach na pestycydach. Enzymy zawarte w zielonym jęczmieniu neutralizują substancje toksyczne.

Ze względu na działanie przeciwutleniające, silniejsze od witaminy C i E, substancji pochodnej izowiteksyny (GIV), w badaniach istnieją próby zastosowania go w diecie antynowotworowej. Zielony jęczmień pobudza także układ odpornościowy i stymuluje organizm do walki z chorobą, co także sprawdza się przy walce z rakiem.

W celach wzmacniających  wystarczy pić go 1 raz dziennie zmieszany z wodą lub sokiem owocowym (około pół szklanki). Jego spożycie zapewnia dobry nastrój przez cały dzień, a to za sprawą koktajlu witamin i minerałów oraz hormonów szczęścia, których jest źródłem.

Ze względu na obecność wapnia mogą stosować go osoby chorujące na osteoporozę.

Do użytku zewnętrznego zmieszać 1 łyżkę proszku z pół szklanki letniej wody i płukać nim gardło lub jamę ustną. Odświeża oddech i działa przeciwzapalnie, podobnie jak pastylki z chlorofilem, gdyż również stanowi jego źródło. Można nim płukać jamę ustną przy zakażeniu beztlenowcami oraz używać pomocniczo przy parodontozie.

Zastosowanie w kuchni: Sok z jęczmieniem: zmieszać świeży sok z 1 pomarańczy z sokiem z jęczmienia w ilości 15ml i pić  raz dziennie. Napój dostarcza energii i zapewnia witalność.

Deser jogurtowy z jęczmieniem: otręby/musli, jogurt naturalny pitny, 1 brzoskwinia, 1 łyżka zielonego jęczmienia.

Na dno szklanki wsypać musli (około 1/3 szklanki), następnie jogurt naturalny, kolejna warstwa to zielony jęczmień w proszku, na końcu zaś dodać zmiksowaną brzoskwinię. Spożywać 1 raz dziennie.

Zupa chłodnik z zielonym jęczmieniem: 2 świeże ogórki, 750ml jogurtu naturalnego, 1 łyżka posiekanego szczypiorku i ewentualnie koperku, sól, pieprz, 1 łyżeczka zielonego jęczmienia.

Zmiksować pokrojone ogórki, dodać do nich ubity jogurt naturalny, zielony jęczmień, doprawić do smaku przyprawami i wymieszać z ziołami. Schłodzić w lodówce. Podawać z pieczywem.

Smak zielonego jęczmienia nie jest wybitnie ciekawy. Dlatego lepiej łączyć go z innymi ulubionymi potrawami.

Zastosowanie w kosmetyce: Maseczka z jęczmienia: wymieszać 1 łyżkę sproszkowanego jęczmienia z 1 łyżką jogurtu naturalnego. Nałożyć na twarz na 15 minut i delikatnie zmyć mokrym wacikiem. Maseczka opóźnia efekty starzenia i działa oczyszczająco. Zawiera β-karoten.

Maseczka – peeling na trądzik: 1 łyżkę płatków owsianych namoczyć w szklance ciepłej wody. Po ostudzeniu dodać 1 łyżkę zielonego jęczmienia i wymieszać. Nakładać na twarz i delikatnie okrężnymi ruchami wmasować w skórę. Po odczekaniu 10-15 minut zmyć wacikiem nasączonym letnią wodą. Maseczka łagodzi stany zapalne, oczyszcza i zmniejsza ilość niedoskonałości skórnych.

Maska na dłonie: wyciśnięty sok z liści aloesu zmieszać z 1 łyżką zielonego jęczmienia lub formą płynną w proporcji 1:1. Nałożyć na ręce lub zanurzyć w papce. Trzymać 10 minut. Maska łagodzi podrażnienia i regeneruje. Dodatkowo wzmacnia płytkę paznokciową. Poprawia wygląd paznokci, jeśli po masce regularnie użyje się dowolnej maści lub kremu zawierającego witaminę A.

Krem punktowy: do 1 łyżki płynnego miodu, na przykład lipowego dodać 1 łyżeczkę zielonego jęczmienia i wymieszać. Nakładać punktowo na miejsca chorobowo zmienione. Zmyć po 15 minutach delikatnie wacikiem z wodą.

Po zielony jęczmień mogą sięgnąć osoby cierpiące na trądzik, łuszczycę, wypryski oraz osoby, które chcą zachować zdrowy wygląd skóry.

Jęczmień zjadamy od dziecka, chociażby w formie kaszy jęczmiennej czy przetworów ze słodu jęczmiennego.

Zielony jęczmień zaś to prawdziwy, zdrowy koktajl witaminowy czy jak kto woli zielony dopalacz. Dlaczego zielony, bo?… zielony, zaś wszystko, co zielone i naturalne, jest zdrowe…