Zaczęły kwitnąć magnolie…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA
Magnolia gwiaździsta 2015

Magnolia lekarska – surowiec zielarski stanowi kora, stosowana jest ona głównie w medycynie chińskiej jako środek przeciwlękowy i przeciwdepresyjny, zmniejsza napięcie i łagodzi zaburzenia snu. Głównymi składnikami chemicznymi są neolignany (magnolol i honokiol). Występują także alkaloidy (magnokuraryna, magnofloryna i wiele innych), flawonoidy, kumaryny i terpeny.

Kwiaty magnolii używane są na ból zęba, na katar, na przeziębienie, na zatkany nos oraz na problemy skórne. Kwiaty zbiera się na początku kwitnienia, kiedy są jeszcze zebrane w pąki.

Magnolia_paczek
Magnolia x soulangena

Zastosowanie w lecznictwie: 

W badaniach wykazano właściwości magnolii:
– przeciwbakteryjne (kora)
– przeciwzapalne
– wpływ na chorobę Alzheimera
– na komórki nowotworowe (niektóre lignany i flawonoidy – badania dotyczyły białaczki)
– na depresję
– na cukrzycę
– na menopauzę
– antyoksydacyjne (1000 razy wyższe niż witamina E)
– przeciwmiażdżycowe i ochronne na mięsień sercowy
– przeciwwirusowe
– przeciwlękowe
– przeciwastmatyczne
– na zaburzenia rytmu
– na schorzenia ginekologiczne
– przeciwzakrzepowe
– przeciwalergiczne

(niektóre badania wymagają dalszych eksperymentów).

W tradycyjnej medycynie chińskiej kora magnolii uważana jest za środek korzystnie wpływający na właściwe funkcjonowanie układu nerwowego. Preparaty z magnolii są stosowane w wielu krajach, łagodzą depresję, pomagają w zasypianiu, ograniczają nerwowość i niepokój.

Uważano także, że poprawia czynność przewodu pokarmowego (medycyna Kampo). Honokiol (związek lignanowy) stosowano na tyfus, bóle głowy oraz gorączkę.

 Przeciwwskazania:

Nie należy stosować w ciąży i okresie karmienia. Nie zaleca się stosowania z innymi lekami działającymi na ośrodkowy układ nerwowy.

Zastosowanie w kuchni: Hoba miso – lokalne danie regionu Hida Takayama. Danie zawiera miso, warzywa (por), grzyby shiitake, przyprawy i olej sezamowy. Podaje się je na liściu magnolii, najlepiej na gorąco i grillowane.

Płatki kwiatowe niektórych gatunków magnolii dodaje się do ryżu jako przyprawę nadającą mu aromat.

Spotkałam się także z herbatą z dodatkiem kwiatów magnolii.

Zastosowanie w kosmetyce: Magnolia stanowi składnik zapachowy wielu perfum, mydeł i kremów oraz balsamów do ciała, na przykład opartych na maśle shea.

Sama kiedyś używałam perfum „Oh Lola” o dość intensywnym słodkim zapachu, uważanym za „uwodzicielski”, ale nie wiedziałam wtedy, że nuta kwiatowa pochodzi od magnolii… 🙂

Biorąc pod uwagę silne zdolności przeciwutleniające rośliny można przypuszczać, że skutecznie hamuje powstawanie wolnych rodników (pąki i kora). Kosmetyki pielęgnacyjne z dodatkiem magnolii mogą opóźniać efekty starzenia, rozświetlać cerę oraz łagodzić podrażnienia (działanie przeciwalergiczne).

Olejek eteryczny służy do aromaterapii. Zapach relaksuje ciało i umysł.

Magnolie od zawsze zachwycają swoim pięknym wyglądem i kuszą zapachem. Coraz częściej podkreśla się także ich właściwości lecznicze. Zwykle z tego, co piękne, powstaje jakieś dobro…

Magnolia_galazka
Magnolia kobus

 

http://www.drugs.com/npp/magnolia-bark-extract.html

http://www.iss.it/binary/natu/cont/EFSACompendiumofBotanicals.pdf

http://onlinelibrary.wiley.com/doi/10.1111/j.1527-3458.2000.tb00136.x/pdf

Maruyama Y, Kuribara H, Monta M, Yuzurihara M, Weintraub ST. Identification of magnolol and honokiol in the anxiolytic extracts of Saiboku-to, an oriental herbal medicine. J Nat Prod 1998;61:135–138.

Juangsu New Medical College. Zhong Yao Da Ci Dian (Dictionary of Chinese Materia Medica). Shanghai: Shanghai Scientific and Technological Publisher, 1985:1628–1630.

Clark AM, Feraly FSE, Li WS. Antimicrobial activity of phenolic constituents of Magnolia grandiflora L. J Pharm Sci 1981;70:951–952.

Hibasami H, Achiwa Y, Katsuzaki H, et al. Honokiol induces apoptosis in human lymphoid leukemia Molt 4B cells. Bioorg Med Chem Lett 1998;2:671–673.

http://www.central-group.co.jp/miso/miso_English/recipe/recipe_10_1.html

Świętojańskie ziele, czyli dziurawiec…

Dziurawiec

Dziurawiec zwyczajny – surowiec zielarski stanowi ziele. Nazywano go świętojańskim zielem, dzwońcem lub polną rutą. Zawiera w swoim składzie: antrazwiązki (hyperycyna), flawonoidy (hyperozyd= hiperozyd), olejek eteryczny (terpeny), garbniki i kwasy fenolowe oraz ksantony. Roztwory alkoholowe (intractum) lub olejowe zmniejszają nastrój depresyjny, stany lękowe, zaburzenia snu, w tym powiązane z menopauzą. Roztwory olejowe łagodzą oparzenia i ułatwiają gojenie ran. Roztwory wodne (soki, napary) stanowią pomoc w leczeniu stanów zapalnych wątroby i zaburzeniach w obrębie dróg żółciowych. Poprawiają także trawienie, działają rozkurczowo na mięśnie gładkie jelit oraz dróg moczowych. Poleca się picie herbatki z dziurawca profilaktycznie w zespole jelita wrażliwego oraz kamicy nerkowej.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 1 łyżeczkę suszonego ziela dziurawca zalać 1 szklanką gorącej wody. Zaparzyć pod przykryciem, odcedzić. Pić na dolegliwości trawienne, jako środek żółciopędny, rozkurczowy.

Unikać ekspozycji na promieniowanie UV, zwłaszcza latem (mogą wystąpić przebarwienia lub fotouczulenia) – podczas kuracji roztworami alkoholowymi i olejowymi. Nie stosować  w ciąży, podczas karmienia piersią, u małych dzieci oraz przy terapii lekami, które mogą wchodzić w interakcję z dziurawcem (przy stosowaniu warfaryny, cyklosporyn, niektórych hormonów, dekstrometorfanu, teofiliny, digoksyny, antydepresantów).

Należy pamiętać o działaniach niepożądanych takich jak alergia, zmęczenie i inne.

W medycynie ludowej dziurawiec stosowano także na otyłość, cukrzycę oraz jako środek ściągający (na biegunkę), antybakteryjny, przeciwrobaczy oraz witalizujący. Nasze babcie stosowały go także na grypę, gościec, na bóle migrenowe oraz obfite miesiączki.

Nalewka na bóle reumatyczne: 200g ziela dziurawca zalać 1l spirytusu, odstawić na tydzień. Przecedzić przez gazę. Nacierać bolące miejsca.

Według badań dziurawiec działa także przeciwwirusowo.

Zastosowanie w kuchni: Na wschodzie Europy dziurawiec bywa dodawany do wódek

Zastosowanie w kosmetyce: Odwar z dziurawca może być stosowany zewnętrznie do przemywania skóry, na stany zapalne oraz trudno gojące rany. Można płukać nim gardło, jamę ustną (stany zapalne dziąseł, przykry zapach).

Odwar: 10g suszonego dziurawca zagotować z pół szklanki wody. Odcedzić i ostudzić. Stosować zewnętrznie.

Olej z dziurawca (czerwony olej): zerwać świeże ziele, zmiażdżyć i wycisnąć sok. Dodać olej roślinny (200ml). Odstawić na 3-4 tygodnie na słońcu. Przesączyć przez gazę do ciemnej butelki. Stosować zewnętrznie na zmiany skórne, owrzodzenia, oparzenia. Wykonać przedtem próbę na skórze w celu wykluczenia alergii na surowiec.

Niebawem 24 czerwca – czas od którego zwykle zbierano surowiec, aż do końca sierpnia. Jednym Sobótka kojarzy się z poszukiwaniem kwiatu paproci, innym ze „świętojańskim zielem”.

Idąc w ślad za moim rodzimym wieszczem Janem Kochanowskim pozostaje zakończyć jego słowami: „Święta przed tym ludzie czcili, A przedsię wszytko zrobili; A ziemia hojnie rodziła, Bo pobożność Bogu miła.”

z ” Pieśni świętojańskiej o sobótce” Jana Kochanowskiego