Pyłek kwiatowy – powstaje w woreczkach pyłkowych kwiatów. Stanowi składnik pokarmowy pszczołowatych. Posiada różnorodny skład i może mieć szeroki wachlarz działań, np.: działanie przeciwzapalne, antybiotyczne, przeciwmiażdżycowe, przeciwutleniające, przeciw schorzeniom prostaty, antyanemiczne oraz odtruwające.
Ciekawe są także badania nad pyłkiem pod kątem ich możliwego działania przeciwnowotworowego oraz przeciwbólowego. Zbadano bowiem pyłek z sosny Pinus densiflora w formie etanolowego wyciągu. Wyniki były zaskakujące – wyciągi z pyłku posiadały działanie porównywalne z jednym z leków przeciwbólowych. Z kolei pyłek z innego gatunku sosny Pinus chalepensis wykazywał właściwości antyagregacyjne (frakcja ekstraktu zapobiegała zlepianiu się płytek krwi).
Pyłek kwiatowy zawiera zwykle: białka, aminokwasy, cukry, tłuszcze, witaminy i składniki mineralne, sterole roślinne, enzymy i flawonoidy.
Zastosowanie: „W miodzie lub wraz z miodem -1-2 łyżeczki pyłku 1 raz dziennie przez 1 miesiąc. Następnie przerwać kurację na 2 tygodnie, po czym wznowić.” (http://rozanski.li/464/pollen-czyli-pylek/). Pełni funkcje odżywcze, wzmacniające, przeciwzapalne.
Pyłek kwiatowy wchodzi w skład preparatów wraz z propolisem polecanych w okresie zwiększonej zachorowalności na infekcje. W tym wypadku pyłek kwiatowy ma na celu wzmocnienie aktywności i sprawności fizycznej. Niektórzy stosują tradycyjnie pyłek sosnowy jako naturalne źródło testosteronu i jego pochodnych.
Przeciwwskazania: osoby uczulone na pyłki i miód oraz jego przetwory.
Źródła:
B Kędzia, E Hołderna-Kędzia – Postępy Fitoterapii, 2012 – postepyfitoterapii.pl