Kapusta biała – surowiec stosowany w medycynie tradycyjnej to liście i sok (z kiszonej kapusty). Stanowi ona źródło błonnika, licznych witamin: B, C, PP, K oraz związków mineralnych: wapnia, potasu czy siarki. Może być stosowana zewnętrznie (liście, sok) lub do użytku wewnętrznego. Sok z kiszonej kapusty uznawany jest za napój wzmacniający, zaostrzający apetyt.
Zastosowanie w lecznictwie: Okłady z kapusty na bolące miejsca, takie jak opuchnięte stawy, bóle głowy, podczas karmienia piersią w celu przyniesienia ulgi. Schłodzić liście w lodówce, rozbić je tłuczkiem i przykładać owinięte gazą lub bez na bolesne miejsca. Trzymać 10 minut. Okłady można stosować przy takich schorzeniach dermatologicznych jak: opryszczka, wypryski lub oparzenia. Dodatkowo w niektórych regionach zwykło się używać je przy kaszlu, bólach nerek oraz na ukąszenia owadów.
Liście ugotowane w mleku z dodatkiem otrębów służyły jako okład na skórę z wypryskami.
Kapusta stanowi przede wszystkim nieocenione źródło witaminy C, a co za tym idzie cennymi właściwościami antyoksydacyjnymi, gojącymi, wzmacniającymi, podnoszącymi odporność oraz ochronnymi przed infekcjami. Wspomaga pracę przewodu pokarmowego, jeśli jest spożywana w rozsądnych ilościach na surowo. Poprawia przesuwanie treści pokarmowej i zapobiega zaparciom (zawiera błonnik), łagodzi stany zapalne. Należy pamiętać jednak, że spożycie w większych ilościach powoduje wzdęcia . Polecana jest zarówno w dietach odchudzających (dieta kapuściana), w cukrzycy oraz dietach „antyrakowych”. Ostrożnie spożywać w schorzeniach tarczycy.
Sok z kapusty to także domowe „lekarstwo na kaca”, środek oczyszczający organizm oraz odtruwający.
Zastosowanie w kuchni: Kapusta stanowi podstawowy składnik polskiej kuchni.
Placuszki kapuściane: 1 główka kapusty poszatkowana i oczyszczona z grubych części, 2 jajka, mąka, przyprawy, 250 ml mleka, olej słonecznikowy.
Kapustę udusić w gorącym mleku do miękkości. Ubić osobno białka i żółtka. Ostudzoną kapustę wymieszać z żółtkami, 4 łyżkami mąki oraz pianą z białek. Przyprawić do smaku. Na rozgrzanym oleju usmażyć obustronnie placuszki.
Sałatka śliwkowa: 50 dkg kapusty, 12 śliwek węgierek, 2 pomidory, natka pietruszki, 2 łyżki majonezu, 125 g śmietany, sok z cytryny, sól, pieprz.
Kapustę poszatkować i podgotować przez 10 minut, aż zmięknie. Pokroić śliwki bez pestek, pomidory i natkę pietruszki. Dodać do odparowanej i ostudzonej kapusty, wymieszać ze śmietaną i majonezem oraz przyprawami. (na studiach jadłam kiedyś wersję jeszcze ze sparzonymi rodzynkami – ciekawy smak miała ta sałatka).
Barszcz z kapusty (wigilijny z moich stron): kapusta kiszona, cebule, olej rzepakowy nieoczyszczony, przyprawy: sól, pieprz, liść laurowy, ziele angielskie. Na małej ilości oleju rzepakowego zasmażyć drobno posiekaną cebulę aż do zeszklenia. Dodać ją do garnka z gotującą się kapustą kiszoną i jedną cebulą w całości. Gotować tak długo, aż kapusta zmięknie. Dodać przyprawy, pogotować. Podawać z ziemniakami pokraszonymi zasmażoną cebulą.
Pewnie przepisów na kapustę w różnych wersjach znacie bardzo wiele…
Zastosowanie w kosmetyce: Liście kapusty to produkt wyjściowy do otrzymywania wyciągu oraz sok. W kosmetyce służą one do poprawy kndycji skóry.
Płyn odświeżający do cery zmęczonej: ze świeżych liści wycisnąć sok w blenderze. Przemywać twarz 1 raz dziennie. Płyn oczyszcza i odświeża skórę.
Mówi się, że kapusta – głowa pusta – coś tam jednak w niej chyba jest…:)
Źródła:
E Szot-Radziszewska – Analecta: studia i materiały z dziejów …, 2007 – yadda.icm.edu.pl
Postępy Fitoterapii 1/2004, s. 14-18
A. McIntyre, Apteczka babuni w pospolitych dolegliwościach