Dwa oblicza liści senesu…

senes

Senes, strączyniec – surowiec zielarski stanowią jego liście. Głównymi składnikami chemicznymi są antrachinony (sennozydy A i B). Występują w nich ponadto flawonoidy, olejek eteryczny i śluz. Podstawowe działanie senesu to efekt przeczyszczający po 8-12h. Stosuje się go krótkotrwale w zaparciach o różnych przyczynach.  Z jednej strony jest bardzo skuteczny, z drugiej jednak – nie każdy może go stosować i nie należy wydłużać czasu kuracji (do 10-14 dni), by nie zaburzyć pracy jelit oraz nie wywołać innych działań niepożądanych.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 1g surowca  zalać niepełną szklanką gorącej wody, zaparzać przez ok. 10 minut. Pić raz dziennie napar  przed snem. Napar działa przeczyszczająco i żółciopędnie.

Kto nie może stosować senesu:

–  osoby uczulone na senes

– chorzy z atonią jelit i niedrożnością jelit, z owrzodzeniami jelit, z zapaleniem wyrostka robaczkowego

–  chorzy na chorobę Crohna,

– osoby uskarżające się na bóle brzucha o nie ustalonej przyczynie,

– w stanie odwodnienia organizmu

– dzieci do 12 roku życia

– kobiety w ciąży i w okresie karmienia

– nie zaleca się także przyjmowania senesu podczas miesiączki.

 

Jakie działania niepożądane  mogą wystąpić podczas kuracji senesem?

–  bóle brzucha

– dolegliwości skurczowe

– luźny stolec lub biegunka

– czerwone zabarwienie moczu

– utrata wody i elektrolitów (niedobór potasu).

Medycyna tradycyjna Indii stosuje liście senesu w następujących schorzeniach: na utratę apetytu, problemy z wydzielaniem żółci, zapalenie oskrzeli oraz zewnętrznie w połączeniu z octem. Służą także jako henna do farbowania włosów na czarny kolor.

W RPA z kolei używano senesu w leczeniu grypy (na katar oraz jako środek wykrztuśny – brak dziś jednak danych eksperymentalnych), zewnętrznie na czyraki i rany oraz na problemy trawienne.

Leczyć, nie leczyć? Oto jest pytanie. Leczyć, ale w myśl zasady: „Primum non nocere”…

 

 

Źródła:

Postępy Fitoterapii 2-3/2001, s. 3-8

http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_HMPC_assessment_report/2009/12/WC500018219.pdf

 

 

 

Na ratunek włosom i paznokciom… olej rycynowy…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Olej rycynowy – Ricini Oleum, Castoris Oleum, Palmae Christi Oleum – olej pozyskiwany z nasion rącznika pospolitego. Zawiera w swoim składzie: estry glicerolu z kwasem rycynolowym oraz inne kwasy tłuszczowe w połączeniu z glicerolem, fitosterole oraz witaminę E.  Pozbawia się go toksycznej rycyny przed dopuszczeniem do obrotu. Stosuje się go zewnętrznie na rozmaite problemy dermatologiczne oraz do wewnątrz jako środek przeczyszczający.

Zastosowanie lecznicze: W dawce 1-2 łyżek stołowych na dobę działa przeczyszczająco po 4-7 godzinach.  Nie należy go stosować w zaparciach u małych dzieci, także przy wielu współistniejących chorobach, na przykład: w niedrożności jelit, krwawieniach z odbytu, czy stanach zapalnych jamy brzusznej i wielu innych schorzeniach. Nie zaleca się go w ciąży i okresie karmienia. Spożyty w nadmiarze skutkuje działaniem niepożądanym (wymioty, kolki i inne).

W preparatach do użytku zewnętrznego stanowi rozpuszczalnik, składnik łagodzący, zmiękczający w maściach czy natłuszczający.

Inne zastosowania oleju rycynowego w leczeniu tradycyjnym to: leczenie oparzeń, hemoroidów, zapalenia płuc, reumatyzmu czy urazów, w celu usuwania robaków przewodu pokarmowego oraz bólu głowy (okłady), czy zapaleniu ucha.

Zastosowanie kosmetyczne: Nie od dziś wiadomo, że olej rycynowy stanowi prastary składnik kosmetyczny na problemy dermatologiczne takie jak: sucha skóra (szczególnie na stopach), środek na wypadanie włosów, łupież czy poprawiający wygląd skóry.

W czasach starożytnych używano go w połączeniu z mlekiem i miodem do pielęgnacji włosów.

Ciekawym przepisem była też receptura na spirytus na porost włosów: Spiritus Crinalis Unnae:

Rp.
Resorcini 5,0
Spiritus 90% 150,0
Spiritus Coloniensis 50,0
Olei Ricini 2,0;

Wodę kolońską użytą do tego spirytusu sporządzano wg przepisu:
Olei Lavendulae 0,5
Olei Aurantii Floris (Oleum Neroli) 0,7
Olei Bergamottae
Olei Citri aa 1,0
Spiritus 90% ad 100,0 

Współczesne zastosowanie oleju rycynowego:

1. środek łagodzący, przeciwzapalny na skórę – jako maseczka lub płyn do przemywania skóry,

2. środek wspomagający pielęgnację włosów oraz ochronny przeciw ich wypadaniu (wsmarowywany w skórę głowy pobudza ukrwienie skóry głowy podczas masażu oraz właściwe odżywienie włosa),

3. jako odżywka – nadaje włosom połysk i ładny wygląd lub (na sucho lub mokro, na ich końce lub u nasady),

4. na paznokcie – wmasować go w płytkę paznokciową i skórki (można wymieszać z kilkoma kroplami witaminy E),

5. na brwi – wmasować 1 kroplę oleju rycynowego w brwi, na rzęsy – nałożyć 1 kroplę oleju rycynowego na rzęsy i dokładnie je rozczesać,

6. na odciski – jako środek zmiękczający – dokładnie wymoczyć stopy w ciepłej wodzie z dodatkiem mydła, osuszyć dokładnie ręcznikiem, wmasować kilka kropel oleju rycynowego w twarde miejsca. Czynność powtórzyć przez kilka dni.

7. na łupież – jako środek zmniejszający swędzenie i suchość skóry,

8. do masażu – olej rycynowy może służyć jako baza domowych oliwek do masażu z dodatkiem olejków eterycznych, np. olejku lawendowego, cynamonowego, eukaliptusowego lub goździkowego. Masaż złagodzi dolegliwości bólowe i rozgrzeje masowane miejsce,

9. na spierzchnięte usta – wmasować w usta kilka kropel oleju rycynowego i pozostawić do wchłonięcia. Można też zmieszać go z 1 łyżeczką miodu i pozostawić na skórze jako balsam na spierzchnięte usta.

10. pomocniczo w trądziku – można przemywać płatkiem nasączonym olejem rycynowym miejsca zaognione oraz przesuszone w wyniku zastosowania preparatów silnie wysuszających, ale niezbyt często, gdyż sprzyja powstawaniu zaskórników,

Maseczka jajeczna: 2 żółtka wymieszać z 2 łyżkami oleju rycynowego. Dodać odrobinę wody do mieszaniny. Nałożyć na suche włosy i odczekać 20 minut. Następnie umyć włosy szamponem.

Nie przepadałam za olejem rycynowym, ale ma tyle zastosowań, że muszę go dziś przeprosić… 🙂

Źródła:

http://www.aptekarzpolski.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=348&Itemid=66

E Posz – researchgate.net

http://www.aptekarzpolski.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=1030&Itemid=109

http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_HMPC_assessment_report/2015/07/WC500190197.pdf