Powakacyjne kuracje z użyciem olejku z drzewa herbacianego…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

1. Podrażniona i sucha skóra:

4 krople olejku eterycznego wymieszać z olejem awokado lub olejem migdałowym. Delikatnie wmasować w osuszoną ręcznikiem skórę tuż po kąpieli.

2. Łupież

Po umyciu głowy spłukać ją wodą z dodatkiem 3 kropli olejku eterycznego.

3. Grzybica paznokci

Nanosić olejek eteryczny na płytkę paznokciową minimum przez miesiąc.

4. Kurzajka

Nanieść 2-3 krople na miejsce, gdzie występuje kurzajka 2 razy dziennie do czasu usunięcia kurzajki.

5. Ukąszenia owadów

Nałożyć 1 kropelkę olejku zawieszoną w niewielkiej ilości oleju z nasion wiesiołka na swędzące miejsce.

6. Grzybica stóp

Do 50ml oleju z czarnuszki dodać 5 kropli olejku z drzewa herbacianego i wymieszać. Wcierać oliwkę wieczorem po umyciu nóg do czasu ustąpienia objawów.

7. Maseczka na problemy skórne

3 łyżki zielonej glinki (może być maseczka z glinką), 3 krople olejku eterycznego, 2 łyżki naparu z kwiatu nagietka (herbatka ostudzona).

Składniki wymieszać ze sobą w miseczce (w razie potrzeby dodać odrobinę wody przegotowanej i ostudzonej) do uzyskania konsystencji maski. Nałożyć na twarz na 15 minut, po czym usunąć za pomocą zwilżonego płatka kosmetycznego.

8. Opryszczka

1 kroplę olejku herbacianego wymieszać z 1 kroplą olejku melisowego oraz pół łyżeczki gliceryny. Nakładać na chorobowo zmienione miejsce.

Oczarowana oczarem wirginijskim…

hamamelis-virginiana

Oczar wirginijski – surowiec zielarski stanowi zarówno kora jak i liście rośliny. Zawierają one flawonoidy i garbniki. Hamują drobne krwawienia, działają ściągająco, odkażająco i przeciwzapalnie. Najczęściej używa się je zewnętrznie na rany, podrażnienia skórne oraz zmiany zapalne. Zmniejszają bowiem obrzęk, zaczerwienienie oraz przyspieszają gojenie. Do wewnątrz hamuje także drobne krwotoki z narządów takich jak: żołądek czy macica (należy jednak stosować ostrożnie).

Zastosowanie w lecznictwie: Oczar na ogół posiada zastosowanie w wielu dolegliwościach dermatologicznych.

Odwar: z 1 łyżki surowca na 1 szklankę wody. Gotować 10 minut, odcedzić i po ostudzeniu przykładać lub przemywać chorobowo zmienione miejsca. Można leczyć nim ukąszenia owadów, oparzenia, skaleczenia, drobne rany, małe krwawienia, czyraki, zmiany bakteryjne i grzybicze. W formie okładów przynosi ulgę przy zwichnięciu, stłuczeniu lub skręceniu kończyn oraz żylakach.

Ten sam odwar można stosować jako płukankę przy zapaleniu gardła, dziąseł, powiększonych migdałkach, zapaleniu krtani.

Nasiadówka z oczaru: przygotować odwar jak wyżej i podmywać się nim. Zmniejsza świąd i pieczenie pochwy oraz łagodzi objawy infekcji intymnych. Sprawdza się także przy hemoroidach.

Kompresy na opuchnięte oczy: wykonać odwar, zanurzyć w nim jałowe kompresy, lekko je odcisnąć i na chwilę nałożyć na oczy. Można także przemywać nim powieki. Znosi obrzęk i przekrwienie oraz stany zapalne spojówek.

W lecznictwie stosuje się oczar także pomocniczo w reumatyzmie, nadwyrężeniu mięśni oraz innych kontuzjach.

Z oczaru można także wykonać nalewkę. Do celów leczniczych zaleca się ją jednak rozcieńczać. Są także gotowe preparaty dermatologiczne zawierające oczar (wyciąg).

Do użytku wewnętrznego odwar z oczaru hamuje biegunkę, łagodzi zbyt obfite krwawienia miesięczne oraz zmniejsza krwotoki wewnętrzne dzięki garbnikom. W dawnych księgach zalecano picie go po poronieniu i w celu wzmocnienia mięśni macicy.

Zastosowanie w kuchni: Nie posiada

Zastosowanie w kosmetyce: Oczar jest źródłem naturalnych antyoksydantów, które opóźniają procesy starzenia. Wchodzi w skład kosmetyków pielęgnacyjnych i opóźniających procesy starzenia, a także regenerujących. Najczęściej jest składnikiem maseczek do twarzy.

Odwar z oczaru może służyć jako tonik do cery łojotokowej i trądzikowej. Działa bowiem odkażająco (przeciwbakteryjnie) oraz wysuszająco.

Ze względu na obecność flawonoidów uszczelnia drobne naczynka i zmniejsza zaczerwienienia skóry skłonnej do rumienia. Nawilża też skórę i zapobiega przykremu zapachowi. Stosuje się go w postaci hydrolatu oczarowego.

Oczar niegdyś zastępował dzisiejsze plastry. Przykładano go na rany i oparzenia. Był też ziołem dedykowanym kobietom w ich dolegliwościach menstruacyjnych. Wysuszony i rozdrobniony surowiec zażywano przy krwawieniach z nosa jak tabakę.

Zachwycił mnie także w swoim działaniu na pajączki i obrzęknięte nogi.

Oczarowana oczarem…

Modne ziółko, czyli o czystku…

OLYMPUS DIGITAL CAMERACzystek siwy – surowiec o działaniu leczniczym stanowią głównie liście, czasem ziele. Zawiera w swoim składzie związki fenolowe (kwas elagowy i galusowy), garbniki, olejek eteryczny, żywice oraz flawonoidy.  Jest  źródłem polifenoli, które są naturalnymi przeciwutleniaczami. Ma działanie przeciwwirusowe, przeciwbakteryjne, stąd może być stosowany podczas infekcji górnych dróg oddechowych, przeziębienia, grypy czy w celu łagodzenia objawów stanu zapalnego. Może być składnikiem diety antynowotworowej (istnieją doniesienia naukowe nad pewną aktywnością na raka gruczołu krokowego). Nie zastąpi jednak właściwej farmakoterapii. Prowadzone są badania nad wykorzystaniem czystka w leczeniu boreliozy. Ludy Afryki Północnej wykorzystywały napar przy leczeniu nadkażeniem Helicobacter pylori.

Zastosowanie w lecznictwie: Najczęstszą formą podania jest napar. Przyjemnie pachnie i smakuje mocno ziołowo.

Napar: 1 łyżeczkę surowca zalać 1 filiżanką gorącej wody. Zaparzać pod przykryciem około 10 minut. Odcedzić i pić świeży napar w ciągu dnia: 2-3 razy dziennie podczas infekcji.

Napar można pić w następujących schorzeniach: przy obniżonej odporności, dodatkowo w alergii, w grzybicach, infekcjach i zapaleniach. Ze względu na właściwości przeciwutleniające może być stosowany w miażdżycy i chorobach układu krążenia.

Podobne właściwości jak napar posiada nalewka (dla osób zainteresowanych jej zrobieniem autorski przepis na nią znanego farmakognosty można znaleźć na: http://rozanski.li/).

Odwar:  1 łyżkę surowca zagotować z 1 szklanką wody. Odcedzić i ostudzić. Stosować w formie okładu na chorobowo zmienioną skórę lub płukanki na gardło przy bólu gardła czy anginie. Odwar nadaje się także do picia, szczególnie na stany zapalne żołądka i jelit.

W badaniach na myszach niektóre gatunki czystka działały także ochronnie na wątrobę.

Ciekawostka: czystek znany jest  i wykorzystywany od czasów biblijnych. Jedna z odmian ze względu na barwę płatków kwiatów nazywana jest łzami Chrystusa.

Zastosowanie w kuchni:  Napar z czystka może służyć jako lecznicza herbata. Doskonale komponuje się z plasterkami cytrusów, miodem czy sokiem malinowym, które sprzyjają walce z przeziębieniem.

W celach uodparniających można pić ją regularnie. Jedni piją go codziennie, inni stosują kurację 2 tygodniową, po czym robią przerwę, podobnie jak w przypadku innych ziół stosowanych w celu podniesienia odporności (działanie nadal jest badane).

Zastosowanie w kosmetyce: Napar z czystka powoduje oczyszczenie organizmu z toksyn. Taki efekt wspomaga odchudzanie i walkę z trądzikiem.

Naturalne antyutleniacze opóźniają efekty starzenia, gdyż ogranicza rozkład kolagenu. Czystek wchodzi w skład kilku kremów przeciwzmarszczkowych.

Napar  może służyć jako płukanka do jamy ustnej. Odkaża i ułatwia gojenie zmian skórnych i błon śluzowych. Można z niego wykonać okłady na chorobowo zmienione miejsca.

Kąpiel do stóp: wykonać napar około 1 litra. Moczyć w nim stopy. Zmniejsza ich potliwość, dzięki obecności garbników.

Niektóre gatunki czystka wykorzystuje się w przemyśle perfumeryjnym.

Czystek stał się bardzo modny w ostatnim czasie. Prastara roślina odzyskała blask reflektorów. Badania nad nią rokują bardzo ciekawe możliwości zastosowania i nadzieje dla wielu chorych. Nie mogę się doczekać działania na sobie czystka, bo od dziś zaczynamy pić z mężem z niego herbatkę…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA