Podcast powstał dzięki zaprzyjaźnionemu blogowi o zdrowym odżywianiu.
Serdecznie zapraszam do wysłuchania:
http://www.wiecejnizzdroweodzywianie.pl/013/
Kmin rzymski – surowiec stanowi owoc. Posiada on ostry, korzenny smak. Jest on nieco bardziej gorzkawy od kminku i bardziej intensywny w smaku. Uważany za luksusową przyprawę. Zawiera olejek eteryczny oraz związki flawonoidowe. Wspomaga proces trawienia poprzez zwiększenie wydzielania soków trawiennych oraz zmniejsza częstotliwość występowania zaparć. Obecne w nim flawonoidy działają przeciwzapalnie i moczopędnie. W kuchni dodaje się go mięs, gulaszu, a u nas w domu do pikli.
Zastosowanie w lecznictwie: Kumin jako przyprawa pobudza wydzielanie soków trawiennych, w tym soku żołądkowego. Można wykonać z niego napar lub użyć bezpośrednio jako przyprawę. Podany przed posiłkiem pobudza apetyt. Spożyty z ciężkostrawnymi potrawami lub tuż po nich poprawia trawienie, zwiększa metabolizm i przez to ułatwia wypróżnianie. Łagodzi wzdęcia i skurcze jelit.
Zjedzony w większej ilości działa rozgrzewająco i może nasilać potliwość. Poleca się go w diecie osób chorych na reumatyzm i odczuwającym bóle stawowo-mięśniowe.
W badaniach wykazano działanie przeciwbakteryjne jednego z komponentów olejku eterycznego. Ma także właściwości przeciwutleniające. W medycynie tradycyjnej Wchodu jest używany przy biegunkach, porannych mdłościach oraz w diecie antyrakowej.
Zastosowanie w kuchni: Kumin należy do podstawowych przypraw używanych w kuchni: chińskiej, indyjskiej, meksykańskiej, hiszpańskiej i wielu innych krajów. Służy jako dodatek do potraw mięsnych z drobiu, mięs czerwonych oraz do sera. Można dodawać go do ryżu oraz ziemniaków. Nadaje pikantność pieczywu, daniom z kapusty, fasoli oraz sosom. Najlepiej jest kupować całe nasiona i rozdrabniać przed podaniem. Zachowują wtedy właściwy aromat.
Kotleciki z soczewicy: 2 filiżanki soczewicy, 5 łyżek mąki, cebula lub czosnek, natka pietruszki, kmin rzymski.
Ugotować soczewicę, dodać mąkę i pokrojone warzywa na drobno. Wymieszać. Dodać rozdrobniony w moździerzu kumin. Uformować kuleczki. Usmażyć na patelni. Można podać polane sosem sojowym.
Dziś dodałam go do surówki z kapusty kiszonej. Nieco zmienił jej smak, ale i pozwolił uniknąć przykrych dolegliwości po jej spożyciu.
Surówka z kapusty: kapusta kiszona, marchew, jabłko, oliwa, sól, pieprz, kmin rzymski.
Kumin służy do produkcji niektórych alkoholi, między innymi: likierów i wódek . Wchodzi w skład curry.
Zastosowanie w kosmetyce: Kumin zawiera antyutleniacze. Jego spożycie zatem w pewien sposób przedłuża nam młodość.
Może być również stosowany zewnętrznie w postaci domowej pasty na czyraki i inne zmiany skórne.
Pasta kuminowa: garść nasion rozgnieść z dodatkiem niewielkiej ilości wody w naczynku. Gotową pastę nałożyć miejscowo na zmiany skórne. Pozostawić na kilka minut. Spłukać.
Kmin rzymski – nowy smak, nowe znaczenie i nowe możliwości…
„Kwiecień plecień, bo przeplata trochę zimy, trochę lata…” – każdy zna to powiedzenie od dziecka.
W jej składzie znalazły się: herbata czarna liściasta, goździki, liście malin, suszone i kandyzowane owoce (pigwa i pomarańcze). Dodałam też płatki migdałów. Smak wyborny, zaś napój rozgrzewający…
Zaparzona…
Wypita.
Do widzenia zimo!
Przyszedł też czas na powitanie wiosny: Toast z nalewki z ciemnych winogron, która odleżała już swoje i nabrała mocy…
Nalewka z ciemnych winogron: umyte owoce, spirytus, cukier (na 1l spirytusu niepełny kilogram cukru w zależności od odmiany).
Owoce w dużym słoju zalać spirytusem i odstawić na 6 tygodni. Zlać ciecz do butelki, zaś pozostałość zasypać cukrem. Otrzymany roztwór dołączyć do cieczy w butelce. Zamknąć i otworzyć po minimum 2 miesiącach. Moja nalewka czekała od końca września…
Witaj wiosno!
Majeranek ogrodowy – surowiec zielarski stanowi ziele. Jest ono bogate w olejek eteryczny, a w nim bogactwo związków terpenowych. Zawiera także związki fenolowe i garbniki oraz flawonoidy. Jako przyprawa zwiększa wydzielanie soku żołądkowego i poprawia trawienie. Jest pomocny przy wzdęciach i skurczach jelit. Ponadto działa przeciwwirusowo i przeciwgrzybiczo. Garbniki działają ściągająco i hamują biegunkę. W kuchni często używany jako dodatek do wzdymających potraw.
Zastosowanie w lecznictwie: Może być używany w niewielkiej ilości w formie suszonej jako składnik dań lub w formie naparu z 1 łyżeczki surowca. Posiada działanie wzmagające apetyt, łagodzące wzdęcia, skurcze oraz niestrawność. W celu pobudzenia apetytu spożywać go przed posiłkiem podobnie jak zioła zawierające związki goryczowe.
Napar z 1 łyżki surowca do użytku zewnętrznego może służyć jako płukanka na infekcje gardła i błony śluzowej jamy ustnej. Działa odkażająco, ściągająco oraz przeciwzapalnie. Przynosi też ulgę w bólu.
Z ziela majeranku wykonuje się wyciąg olejowy, który stanowi główny składnik maści majerankowej, używanej przy katarze u starszych dzieci. Inhaluje i zmniejsza przekrwienie nosa.
Najnowsze doniesienia KE podają, że majeranku nie należy stosować w zbyt dużych ilościach przez długi czas. Wszystko za sprawą arbutyny, a przede wszystkim produktu jej rozpadu, czyli hydrochinonu.(Matławska I.).
W ostatnich badaniach udowodniono jego właściwości przeciwutleniające.
Zastosowanie w kuchni: Majeranek to przede wszystkim przyprawa. Dodaje się ją do ciężkostrawnych posiłków: tłustych mięs, flaków, grochówki, żurku czy do wątrobianki. W moim domu jest niezastąpiona podczas przygotowywania potraw świątecznych na Wielkanoc.
Niegdyś dodawano go do nalewek, herbat, czy octu. Według najnowszych doniesień dietetycznych majeranek może służyć jako dodatek do pieczywa o obniżonej zawartości soli.
Zupka majerankowa: 1l bulionu warzywnego, ziemniaki, cebula, cukinia pokrojona w kostkę, majeranek, sól, pieprz, śmietana.
Bulion podgrzać do wrzenia, dodać warzywa pokrojone w kostkę. Zmiksować do powstania zupy-krem. Zabielić śmietaną, doprawić i dodać zioła.
Pasta jajeczna inaczej: jajka na twardo, cebula, masło, szczypiorek, majeranek, przyprawy do smaku.
Składniki posiekać. Wymieszać, dodać do nich roztopione masło (2 łyżki), doprawić i wstawić do lodówki w celu schłodzenia.
Zastosowanie w kosmetyce: Olejek eteryczny posiada właściwości dezynfekujące. Napar z ziela majeranku może służyć jako płyn do przemywania skóry lub na bolące miejsca.
Kąpiel odświeżająca: wykonać napar i wlać go do wanny z wodą. Można dodać ziele tymianku lub rozmaryn. Kąpiel odświeża i odkaża.
Oliwka na bóle reumatyczne: zmieszać oliwkę dziecięcą z kilkoma kroplami olejku majerankowego i wcierać w bolące miejsce. Oliwka łagodzi stany zapalne i bóle. Proponuję użyć oleju z czarnuszki, nieco spotęguje jej działanie.
Niebawem zapachnie majerankiem w domu… poczujemy święta… zasmakujemy go w potrawach- w żurku…Warto mu się lepiej przyjrzeć…
Borówka brusznica – surowiec leczniczy stanowią jej liście. Podstawowymi substancjami są związki fenolowe, w tym arbutyna. Zawiera także garbniki i flawonoidy oraz triterpeny. Ze względu na arbutynę, która rozkłada się do hydrochinonu – substancji odkażającej, skutecznie dezynfekuje drogi moczowe. Dzięki garbnikom hamuje biegunkę. W tradycji świąt wielkanocnych ozdabia się jej gałązkami palmy i koszyczki ze święconką.
Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 0,5-1 łyżeczki suszonych liści, 1 filiżanka gorącej wody. Zalać surowiec i zaparzyć pod przykryciem. Pić 3 razy dziennie po 1/3. Napar działa odkażająco na drogi moczowe. Nie podawać przy tym produktów zakwaszających, gdyż surowiec działa w środowisku zasadowym.
Dzięki flawonoidom jest także środkiem moczopędnym. Poprzez zwiększenie wydalania moczu odtruwa i usuwa substancje toksyczne, w tym toksyny bakteryjne. Hamuje w ten sposób rozwój bakteryjnych zakażeń układu moczowego. W badaniach wykazano także działanie toksyczne na wirusy i pierwotniaki (taniny).
Nie powinno przekraczać się dawki dobowej czystego surowca: do 4g. Nie należy też stosować go przewlekle.
Napar łagodzi objawy biegunki, odkaża, hamuje stan zapalny przewodu pokarmowego, krwawienia oraz działa ściągająco. Łagodzi wzdęcia i objawy chorób takich jak zapalenie jelita.
Liść borówki brusznicy wchodzi także w skład złożonych preparatów na obniżenie poziomu cukru.
Zastosowanie w kuchni: W kuchni wykorzystywane są przede wszystkim owoce. Dodaje się je do przetworów (dżemy, soki). Mają one wartość dietetyczną i stanowią źródło witamin, w tym witaminy C. Dzięki pektynom regulują wypróżnianie. Wykorzystywane są również jako dodatek do mięs.
Dżem borówkowy: 1 kg owoców, 2 szklanki cukru, woda, cynamon, goździki, starta skórka pomarańczowa. Owoce zalać wodą do przykrycia, dodać cukier i przyprawy. Zagotować, wyjąć przyprawy i przelać do słoiczków, zamknąć bez pasteryzacji.
Zastosowanie w kosmetyce: Napar lub odwar z liści borówki brusznicy może służyć jako tonik do przemywania skóry. Działa ściągająco i odkażająco oraz przeciwzapalnie.
Maseczka z owoców borówki brusznicy: Rozgnieść owoce w miseczce. Dodać do nich 1 łyżkę jogurtu naturalnego. Nałożyć na twarz jako maseczkę. Trzymać 10 minut, zmyć wacikiem zwilżonym wodą. Maseczkę polecam do cery ze skłonnością do zaczerwienień. W owocach jest dużo antocyjanów i witaminy C, wpływających korzystnie na naczynka.
Na drogi moczowe czy na biegunkę – leczniczo, w palmie i koszyczku wielkanocnym – cieszy oko i stała się tradycją – mała borówka brusznica…
Składniki: 1 łyżka stołowa kawy zbożowej, 1 szklanka gorącej wody, niepełna szklanka mleka, 3 łyżki cukru, żelatyna.
Wykonanie: Zaparzyć kawę zbożową. Namoczyć w zimnej wodzie żelatynę. Zagotować mleko, dodać do niego cukier. Wymieszać z kawą. Wlać do salaterek. Po ostygnięciu schłodzić.
Kawa zbożowa zawiera dużo błonnika i witaminy z grupy B.