Na wzdęcia, wiatry, czyli o koperku, ale włoskim…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Koper włoski – surowiec zielarski stanowi owoc. Pod względem terapeutycznym przypomina owoc anyżu. Zawiera w swoim składzie olejek eteryczny wraz z fenchonem, anetolem i innymi związkami, substancje zapasowe (węglowodany, tłuszcze), błonnik, flawonoidy oraz sole mineralne. Pobudza wydzielanie soków trawiennych, zapobiega wzdęciom, usprawnia proces trawienia, wspomaga pracę jelit, działa wiatropędnie. Ponadto działa wykrztuśnie i sekretolitycznie.

Olejek koprowy spełnia funkcję odkażającą, przeciwzapalną, wspomagającą trawienie i rozkurczową. Stanowi składnik do produkcji niektórych kosmetyków.

Owoc kopru włoskiego nalazł także zastosowanie w kuchni jako przyprawa do mięs, ryb lub dań warzywnych.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 2 łyżki owoców zalać 2 szklankami gorącej wody, zaparzyć pod przykryciem, pić pół szklanki herbatki trzy razy dziennie (dorośli). Napar wpływa korzystnie na niestrawność, zaburzenia trawienia. Pomaga na bolesne skurcze jelit, także wywołane czynnikami stresowymi, zaparcia, wzdęcia oraz korzystnie wpływa na laktację. Można także go pić przy kaszlu z utrudnionym odkrztuszaniem, jako środek rozkurczowy i odkażający podczas infekcji układu oddechowego.

Podobne właściwości posiada odwar, który wykonuje się zalewając 2g owoców kopru 1 szklanką ciepłej wody, doprowadzając do wrzenia, następnie studząc. Dorośli i dzieci powyżej 10 lat: pić 2 – 3 razy dziennie po ½ szklanki odwaru.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Foeniculi aqua – woda koperkowa:
Oleum Foeniculi  0,1cz.
Talcum 1,0 cz.
Aqua 100,0 cz

Olejek koprowy rozetrzeć z talkiem, wykłócić z wodą o temperaturze: 35-40°C. Po kilku dniach przesączyć.

Woda koperkowa podobnie jak sam surowiec wspomaga trawienie i działa wiatropędnie.

Od wieków koperek stanowi tradycyjny środek wspomagający laktację. W tym aspekcie zalecano kiedyś jeść także pieczoną marchewkę i mąkę pszenną ugotowaną na mleku kozim. 🙂

W czasach starożytnych koper uchodził nawet za naturalny środek odchudzający.

Olejek koperkowy wchodzi w skład proszku troistego obok węglanu magnezu i korzenia rzewienia. Przynosi ulgę w schorzeniach takich jak: zaparcia, wzdęcia, kolka jelitowa, zaburzenia trawienia, czkawka, nadkwaśność.

Jako środek wykrztuśny wchodzi w skład preparatów na kaszel i płynów odkażających na stany zapalne błony śluzowej gardła.

Napar z owoców można również stosować zewnętrznie na przykład na stany zapalne jamy ustnej i gardła jako płukanka. Można przemywać nim skórę w przypadku zmian zapalnych i dermatologicznych.

Olejek koprowy to podobno stary środek na pasożyty, na przykład na wszy.

Przeciwwskazania do jego stosowania to ciąża i alergia na olejek eteryczny. Mimo, że w stopniu ograniczonym można stosować koper włoski u dzieci, to jednak istnieją pewne środki ostrożności, jakie podaje obecna literatura fachowa:

„Nie zaleca się stosowania produktu u dzieci poniżej 4 lat ze względu na brak wystarczających danych. Produktu leczniczego nie należy stosować u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat dłużej niż 2 tygodnie. U dzieci w wieku od 4 do 12 lat produkt powinien być stosowany wyłącznie w przypadku wystąpienia niewielkich i przemijających objawów i nie dłużej niż przez 1 tydzień.”*

Koper znalazł zastosowanie w weterynarii jako środek zwiększający łaknienie oraz wpływający na szybszy przebieg porodu u zwierząt.

W badaniach wykazano, że koper włoski korzystnie wpływa na poziom cukru w organizmie.

Zastosowanie w kuchni: Suszone owoce kopru włoskiego nazywanego fenkułem stanowią składnik dań diety śródziemnomorskiej. Dodaje się je zarówno do dań mięsnych, jak i warzywnych, zup rybnych i dań z ryb niekiedy do pieczywa, ciasta lub likierków. Łodygi służą jako konserwant do marynat, zaś same liście można wrzucać do zupy. Liście mogą również wzbogacać smak sałatek.

Prosta sałatka z fenkułem:
Składniki:
– proporcjonalnie na jeden fenkuł jedna pomarańcza
– łyżka białego octu winnego
– 2 łyżki oliwy
– sól morska i pieprz do smaku

Fenkuł pokroić w paski, a jedną czwartą drobno posiekać. Można również drobno posiekać łodyżki. Pomarańczę obrać ze skóry jak jabłko i pokroić w kostkę. Przygotowane tak składniki zamknąć w plastikowych pojemnikach i schować na noc do lodówki. Bezpośrednio przed podaniem przygotować dressing z octu, oliwy, soli i pieprzu. Wymieszać wszystkie składniki i podawać do spożycia. Sałatkę można wzbogacić cienkimi plastrami parmezanu.

Wiele innych odmian kopru stanowi nieodłączny element dań włoskich. We Francji dodaje się go do sera i do wina.

Zastosowanie w kosmetyce: Koper zupełnie nie kojarzy nam się z użyciem go w kosmetyce. Jednak ze względu na olejek eteryczny, stanowi on komponent perfum oraz mydeł.

Bądź co bądź koper to lek na wzdęcia i inne trawienne dolegliwości. Trzeba tylko polubić jego smak…

Źródła:

Barbara Pokorska. Przyprawy. Vademecum. Kucharz & Gastronom. Wydawnictwo Rea
A. Lempka- Towaroznawstwo produktów spożywczych.PWE
M. Biggs i in. – Wielka księga warzyw ziół i owoców. Wydawnictwo Bellona
Acta Sci. Pol., Medicina Veterinaria 11 (1) 2012, 5-24
Postępy Fitoterapii 1/2014, s. 48-53
Family Medicine & Primary Care Review 2014; 16, 4: 387–391
Matławska I., Farmakognozja, 2004
http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_HMPC_assessment_report/2009/12/WC500018463.pdf

*http://www.farmacjapraktyczna.pl/2012/05/koper-wloski-ziolo-miesiaca/

Poczuć miętę do mięty…

Mentha-Piperita

Mięta pieprzowa – surowiec leczniczy stanowią liście. Stanowią one źródło olejku eterycznego. Głównymi składnikami olejku jest mentol i jego pochodne, związki seskwiterpenowe. Zawierają także flawonoidy, garbniki i związki fenolowe. Do najważniejszych zastosowań mięty należą problemy trawienne takie jak: czkawka, wzdęcia, kolki, zatrucia pokarmowe, stany zapalne przewodu pokarmowego oraz zaburzenia wydzielania żółci i choroby wątroby. Obecnie także wchodzi w skład maści przeciwbólowych ze względu na obecność mentolu, który poza działaniem odkażającym, słabo znieczula i chłodzi. Dodaje się ją także do preparatów uspokajających. Koryguje smak i zapach leków.

Zastosowanie w lecznictwie:  Napar: 1 łyżkę suszonych rozdrobnionych liści mięty zalać filiżanką gorącej wody i zaparzyć pod przykryciem. Pić po posiłku w celu pobudzenia trawienia, jako środek wiatropędny, na stany skurczowe i stany zapalne jelit i żołądka. Na czczo pobudza wydzielanie soku żołądkowego, zwiększa łaknienie, rozkurcza  i zmniejsza uczucie mdłości (ostrożnie przy wrzodach – czasem może podrażnić błonę śluzową żołądka). Podobne właściwości posiada nalewka miętowa (krople miętowe).

Zewnętrznie: Napar lub olejek miętowy może służyć jako płukanka na choroby jamy ustnej i gardła. Działa antyseptycznie i zmniejsza ból zębów. W formie przemywań zmniejsza też świąd skóry.

Już Hipokrates polecał jej sok i liście na pryszcze, bóle głowy i wymioty.

Olejek do masażu: olejek miętowy rozcieńczony np.oliwą z oliwek może stanowić składnik o właściwościach przeciwbólowych podczas masażu mięśni i bolących stawów. Można też wmasować go w skronie w rozcieńczonej formie w celu złagodzenia objawów migreny.

Inhalacje: kilka kropel olejku miętowego wlać do gorącej wody, wdychać przez kilka minut pod przykryciem. Inhalacje udrożniają nos i drogi oddechowe.

Płukanka odświeżająca oddech: kilka kropli olejku miętowego wymieszać z wodą, płukać nią jamę ustną. Płukanka odświeża i odkaża.

Surowiec przeciwwskazany jest u niemowląt do 2 roku życia ze względu na uczulenia i możliwość wystąpienia skurczu oskrzeli i bezdechu.

Z domowych sposobów na bóle migrenowe można przykładać świeże liście mięty do skroni.

Zastosowanie w kuchni: Liście mięty stanowią dodatek przyprawowy do sałatek – głównie owocowych, potraw warzywnych, mięsnych, sosów, herbatek, napojów orzeźwiających i alkoholi.

My dodajemy ją również do deserów, gdyż znakomicie komponuje się z czekoladą.

Kraje wschodnie używają jej do wypieku chleba oraz jako konserwant do mleka, zapobiegający jego zepsuciu.

Herbatka miętowa sporządzona jak napar daje uczucie świeżości i pobudza krążenie.

Napój orzeźwiający: 1 l wody, 1 limonka, świeże liście mięty, lód,

Mohito: 1 łyżka cukru, cytryna, rum, woda gazowana, świeża mięta. Cukier wymieszać z sokiem z cytryny i rumem. Dodać wodę i liście mięty.

Lody z ciemnego pieczywa (przepis z ulubionej książeczki: Kuchnia nisko tłuszczowa):

170g świeżych okruchów pełnoziarnistej bułki, 25g orzechów włoskich, 60g cukru, 1/2 łyżeczki gałki muszkatołowej, skórka pomarańczowa, 2 białka, 450ml jogurtu, do dekoracji liść mięty, orzechy włoskie, plastry pomarańczy.

Okruchy bułki, rozdrobnione orzechy oraz cukier rozsypać na pergaminie i opiec w piekarniku 5 minut. Po ostudzeniu przenieść do miseczki i dodać kolejno: jogurt, gałkę muszkatołową, startą skórkę pomarańczową. Białka ubić na pianę. Składniki połączyć. Wyłożyć do miseczek i zamrażać około 2 godzin. Wyjąć z miseczek zanurzając je w gorącej wodzie. Podawać z orzechami, plastrami pomarańczy i listkami mięty.

Pierożki z miętą: ciasto francuskie mrożone, twaróg, cukier, 1 żółtko, świeże liście mięty.

Przygotować masę z twarogu, cukru, posiekanych liści mięty. Na rozmrożone i pokrojone ciasto nakładać masę serową i utworzyć pierożki. Piec w temperaturze 180°C około pół godziny.

Syrop miętowy: na 0,5kg cukru 0,5l wody, około 60g świeżych liści mięty. Ugotować syrop z cukru i wody, dodać rozdrobnione liście mięty i gotować. Odstawić na godzinę pod przykryciem i zlać do butelki. Można stosować go leczniczo lub jako dodatek do napojów.

Zastosowanie w kosmetyce: Mięta wchodzi w skład preparatów stosowanych do higieny jamy ustnej, takich jak: płukanki, pasty, żele, gumy do żucia oraz nici stomatologiczne. Stanowi dodatek do niektórych kosmetyków, takich jak balsamy, żele pod prysznic lub kremy.

Oliwka na zimne stopy: zmieszać w stosunku 1 do 10 olejek miętowy z olejem z czarnuszki i dodać do nich 1 kroplę olejku rozmarynowego. Wmasować energicznie w skórę stóp.

Oczyszczanie twarzy z naparem mięty: to domowy sposób na lepsze oczyszczenie skóry. Przed peelingiem, oczyszczaniem mechanicznym wykonać napar z liści szałwii i inhalować się nim około kilku minut. Po tym zabiegu oczyścić twarz.

Miętowa kąpiel relaksacyjna: do wanny z gorącą wodą dodać kilka kropli olejku miętowego lub napar z liści mięty oraz 2 krople olejku pomarańczowego. Kąpać się 10 minut. Zabieg odświeża, pobudza krążenie i relaksuje.

Płyn do przemywania twarzy: wykonać napar jak wyżej, przemywać nim twarz 2 razy dziennie lub zwilżonym wacikiem przecierać obszar ze zmianami łojotokowymi.

W całym domu pachnie dziś miętą, czuć ją w każdym zakątku. Mięta ma wiele ciekawych zastosowań leczniczych, kulinarnych i kosmetycznych. Wystarczy „poczuć do niej miętę”…i stosować…

Napój ziołowy na świąteczne dolegliwości…

Napój ziołowy:

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Składniki: 1 łyżka kwiatostanu lipy, 1 łyżka liści mięty, odrobina anyżu, 2 szklanki gorącej wody, cytryna, ewentualnie cukier do smaku.

Zioła zalać gorącą wodą, zaparzyć pod przykryciem w dzbanku i odcedzić. Dodać cytrynę pokrojoną w plasterki i dosłodzić do smaku. Można także dodać nektar jabłkowy, jeśli nie pijemy jej w celach leczniczych.

Herbatka złagodzi wzdęcia, uczucie pełności w nadbrzuszu, niestrawność, zaburzenia wydzielania soków trawiennych oraz stany skurczowe przewodu pokarmowego. Pić kilka razy w ciągu dnia.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

"Roz-kmińmy" kminek…

kminek

Kminek zwyczajny– potocznie nazywany kiedyś karolkiem. Jego owoce to znana przyprawa używana w kuchni od starożytności. Swoje dobroczynne działanie na układ trawienny zawdzięcza olejkowi eterycznemu, a ten składnikowi o nazwie karwon. Poprawia czynności wydzielnicze, pobudza trawienie w jelitach i działa rozkurczowo. Jest korzystny przy wzdęciach, kolkach i lekkich zaparciach. Działa także odkażająco i upłynnia wydzielinę w oskrzelach. Uważa się, że wspomaga laktację.

Zastosowanie lecznicze: Herbata kminkowa: 1 łyżkę nasion kminku rozdrobnić w naczyniu, zalać pół szklanki gorącej wody, zostawić pod przykryciem 15 minut, odcedzić i pić przed jedzeniem. Zaletą herbaty jest działanie odkażające na przewód pokarmowy i poprawiające jego funkcjonowanie.

Nacierania: dodatek olejku kminkowego do maści łagodzi bóle o charakterze reumatycznym.

Zastosowanie w kuchni: Herbatniki z kminkiem(polecam- jak ktoś lubi kminek): 1szklanka mąki, pół kostki masła, 1 szklanka cukru, odrobina soli, 1 jajko, 2 łyżki stołowe kminku, cukier do posypania. Zrobić ciasto z mąki, soli i masła oraz cukru, wlać prawie całe rozkłócone jajko, dodać kminek. Na stolnicy wyrobić cienki pasek ciasta, wykroić dowolne ciasteczka(ok.30), ciastka posmarować resztą jajka i posypać cukrem. Piec w 160stopniach w rozgrzanym piekarniku około kwadransa do  złocistego koloru.

Masło kminkowe: pół kostki masła, łyżeczka kminku, do smaku curry i sól, kilka łyżek oleju- może być lniany. Kminek należy zmielić, pozostałe składniki dodać i połączyć miksując. Takie masło świetnie nadaje się do ziemniaczków pieczonych lub piersi z indyka.Sam kminek na pewno nie zaszkodzi jako przyprawa do kiszonek, ciężkich potraw, twarożku czy do zupy.

Zastosowanie w kosmetyce: Płukanka z kminku: przyrządzić jak wyżej  napar i płukać po posiłku jako płyn odkażający(przeciwbakteryjny i przeciwgrzybiczy) i neutralizujący zapach z ust. Można w tym celu żuć nasionko przez kilka minut- działa tak jak odświeżacz do ust.