Zaprzyjaźniony blog o zdrowym odżywianiu zaprosił Zioła od kuchni i ich czytelników do wzięcia udziału w akcji:
Bezpłatne WYZWANIE: 3 dni na warzywach
Oczyść się przed wakacjami i zyskaj więcej energii!
10-12.06.2016 (piątek, sobota, niedziela)
Więcej informacji na: http://www.wiecejnizzdroweodzywianie.pl/wyzwanie/
Koper włoski – surowiec zielarski stanowi owoc. Pod względem terapeutycznym przypomina owoc anyżu. Zawiera w swoim składzie olejek eteryczny wraz z fenchonem, anetolem i innymi związkami, substancje zapasowe (węglowodany, tłuszcze), błonnik, flawonoidy oraz sole mineralne. Pobudza wydzielanie soków trawiennych, zapobiega wzdęciom, usprawnia proces trawienia, wspomaga pracę jelit, działa wiatropędnie. Ponadto działa wykrztuśnie i sekretolitycznie.
Olejek koprowy spełnia funkcję odkażającą, przeciwzapalną, wspomagającą trawienie i rozkurczową. Stanowi składnik do produkcji niektórych kosmetyków.
Owoc kopru włoskiego nalazł także zastosowanie w kuchni jako przyprawa do mięs, ryb lub dań warzywnych.
Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 2 łyżki owoców zalać 2 szklankami gorącej wody, zaparzyć pod przykryciem, pić pół szklanki herbatki trzy razy dziennie (dorośli). Napar wpływa korzystnie na niestrawność, zaburzenia trawienia. Pomaga na bolesne skurcze jelit, także wywołane czynnikami stresowymi, zaparcia, wzdęcia oraz korzystnie wpływa na laktację. Można także go pić przy kaszlu z utrudnionym odkrztuszaniem, jako środek rozkurczowy i odkażający podczas infekcji układu oddechowego.
Podobne właściwości posiada odwar, który wykonuje się zalewając 2g owoców kopru 1 szklanką ciepłej wody, doprowadzając do wrzenia, następnie studząc. Dorośli i dzieci powyżej 10 lat: pić 2 – 3 razy dziennie po ½ szklanki odwaru.
Foeniculi aqua – woda koperkowa:
Oleum Foeniculi 0,1cz.
Talcum 1,0 cz.
Aqua 100,0 cz
Olejek koprowy rozetrzeć z talkiem, wykłócić z wodą o temperaturze: 35-40°C. Po kilku dniach przesączyć.
Woda koperkowa podobnie jak sam surowiec wspomaga trawienie i działa wiatropędnie.
Od wieków koperek stanowi tradycyjny środek wspomagający laktację. W tym aspekcie zalecano kiedyś jeść także pieczoną marchewkę i mąkę pszenną ugotowaną na mleku kozim. 🙂
W czasach starożytnych koper uchodził nawet za naturalny środek odchudzający.
Olejek koperkowy wchodzi w skład proszku troistego obok węglanu magnezu i korzenia rzewienia. Przynosi ulgę w schorzeniach takich jak: zaparcia, wzdęcia, kolka jelitowa, zaburzenia trawienia, czkawka, nadkwaśność.
Jako środek wykrztuśny wchodzi w skład preparatów na kaszel i płynów odkażających na stany zapalne błony śluzowej gardła.
Napar z owoców można również stosować zewnętrznie na przykład na stany zapalne jamy ustnej i gardła jako płukanka. Można przemywać nim skórę w przypadku zmian zapalnych i dermatologicznych.
Olejek koprowy to podobno stary środek na pasożyty, na przykład na wszy.
Przeciwwskazania do jego stosowania to ciąża i alergia na olejek eteryczny. Mimo, że w stopniu ograniczonym można stosować koper włoski u dzieci, to jednak istnieją pewne środki ostrożności, jakie podaje obecna literatura fachowa:
„Nie zaleca się stosowania produktu u dzieci poniżej 4 lat ze względu na brak wystarczających danych. Produktu leczniczego nie należy stosować u dorosłych i dzieci powyżej 12 lat dłużej niż 2 tygodnie. U dzieci w wieku od 4 do 12 lat produkt powinien być stosowany wyłącznie w przypadku wystąpienia niewielkich i przemijających objawów i nie dłużej niż przez 1 tydzień.”*
Koper znalazł zastosowanie w weterynarii jako środek zwiększający łaknienie oraz wpływający na szybszy przebieg porodu u zwierząt.
W badaniach wykazano, że koper włoski korzystnie wpływa na poziom cukru w organizmie.
Zastosowanie w kuchni: Suszone owoce kopru włoskiego nazywanego fenkułem stanowią składnik dań diety śródziemnomorskiej. Dodaje się je zarówno do dań mięsnych, jak i warzywnych, zup rybnych i dań z ryb niekiedy do pieczywa, ciasta lub likierków. Łodygi służą jako konserwant do marynat, zaś same liście można wrzucać do zupy. Liście mogą również wzbogacać smak sałatek.
Prosta sałatka z fenkułem:
Składniki:
– proporcjonalnie na jeden fenkuł jedna pomarańcza
– łyżka białego octu winnego
– 2 łyżki oliwy
– sól morska i pieprz do smaku
Fenkuł pokroić w paski, a jedną czwartą drobno posiekać. Można również drobno posiekać łodyżki. Pomarańczę obrać ze skóry jak jabłko i pokroić w kostkę. Przygotowane tak składniki zamknąć w plastikowych pojemnikach i schować na noc do lodówki. Bezpośrednio przed podaniem przygotować dressing z octu, oliwy, soli i pieprzu. Wymieszać wszystkie składniki i podawać do spożycia. Sałatkę można wzbogacić cienkimi plastrami parmezanu.
Wiele innych odmian kopru stanowi nieodłączny element dań włoskich. We Francji dodaje się go do sera i do wina.
Zastosowanie w kosmetyce: Koper zupełnie nie kojarzy nam się z użyciem go w kosmetyce. Jednak ze względu na olejek eteryczny, stanowi on komponent perfum oraz mydeł.
Bądź co bądź koper to lek na wzdęcia i inne trawienne dolegliwości. Trzeba tylko polubić jego smak…
Źródła:
Barbara Pokorska. Przyprawy. Vademecum. Kucharz & Gastronom. Wydawnictwo Rea
A. Lempka- Towaroznawstwo produktów spożywczych.PWE
M. Biggs i in. – Wielka księga warzyw ziół i owoców. Wydawnictwo Bellona
Acta Sci. Pol., Medicina Veterinaria 11 (1) 2012, 5-24
Postępy Fitoterapii 1/2014, s. 48-53
Family Medicine & Primary Care Review 2014; 16, 4: 387–391
Matławska I., Farmakognozja, 2004
http://www.ema.europa.eu/docs/en_GB/document_library/Herbal_-_HMPC_assessment_report/2009/12/WC500018463.pdf
*http://www.farmacjapraktyczna.pl/2012/05/koper-wloski-ziolo-miesiaca/
Nie lubię swoich piegów… po lecie jest ich znacznie więcej… nie dodają uroku…
Domowych sposobów na ich usunięcie jest całe mnóstwo. Zatem czas zacząć kurację:
1. Sok z cytryny – wycisnąć i przemywać nim miejsca z przebarwieniami, olejek cytrynowy – rozcieńczony lub dodany do codziennego kremu (10 kropli na 10g kremu),
2. Sok z brzozy – stosować zamiast toniku,
3. Maseczka ze świeżego ogórka – nałożyć talarki na twarz i trzymać około 30 minut,
4. Papka z owoców: porzeczek, truskawek czy poziomek (próbowałam – nie specjalnie mi pomagały),
5. Świeżo posiekana pietruszka lub rozgniecione owoce jarzębiny,
6. Maseczka melonowa: rozdrobnić mikserem/blenderem owoc melona. Nałożyć na twarz jak maseczkę. Trzymać 15 minut, po czym delikatnie zmyć wacikiem,
7.”Peeling migdałowy”: zmielić garść migdałów, wymieszać je z olejem roślinnym (awokado, oliwą lub olejem z ostropestu). Wmasować w lekko zwilżoną skórę. Spłukać ciepłą wodą.
8. Sok z dzikiej róży – przemywać piegi zwilżonym w
soku płatkiem kosmetycznym.
Ciasto – składniki:
200g przesianej, napowietrzonej mąki,
pół kostki miękkiej margaryny o temperaturze pokojowej,
3/4 szklanki brązowego cukru.
Połączyć wszystkie składniki ucierając margarynę do uzyskania jednolitej masy. Schłodzić w lodowce przez 30 minut. Na lekko oprószonej mąką stolnicy rozwałkować ciasto i wyłożyć nim lekko natłuszczoną formę do tarty. Ponakłuwać spód tarty widelcem i odstawić do schłodzenia na 30 minut. Na ciasto położyć pergamin/folię aluminiową i wysypać fasolki do pieczenia. Przez 15 minut piec w temperaturze 150 stopni (bez termoobiegu) następnie wyjąć fasolki i dalej piec przez 15-20 minut w temperaturze 150 stopni, aż boki zaczną się rumienić.
Składniki – krem dwuwarstwowy:
2 opakowania serka mascarpone po 250g
tabliczka czekolady deserowej
125 ml śmietanki kremówki
5 czubatych łyżek cukru pudru
Do dekoracji owoce np. borówki, kiwi, mandarynki i liście stewii.
Do rozpuszczonej w kąpieli wodnej czekolady dodać ogrzane do temperatury pokojowej opakowanie serka mascarpone i wymieszać do połączenia składników. Przelać masę na tartę.
Cukier puder wymieszać z drugim opakowaniem serka. Śmietankę ubić i stopniowo dodawać do masy do uzyskania delikatnego kremu. Przelać masę na wierzch tarty.
Całość udekorować owocami i stewią. Schłodzić w lodówce minimum 2 godziny.
SMACZNEGO!
Owocowy deser z dodatkiem kwiatów lawendy:
Składniki: owoce (cytrusy), jogurt naturalny, suszona lawenda, 1 łyżka miodu, najlepiej lipowego.*
Wykonanie: Utrzeć 1 łyżeczkę suszonych kwiatów lawendy z 1 łyżką miodu. Powstałą masę dodać do jogurtu (ok. pół szklanki) i wymieszać. Owoce ułożyć na talerzu i polać lawendowym dressingiem.
Lawenda uspokaja, relaksuje i przyjemnie pachnie.
Posiada jeszcze wiele innych zastosowań, o których można przeczytać we wpisie: http://ziola-od-kuchni.blog.pl/2014/08/09/zapachnialo-lawenda/
*Przepis zainspirowany bardzo ciekawą książką ” Aterier smaku” Joli Słomy i Mirka Trymbulaka.
Owoc dzikiej róży to znakomite źródło witaminy C oraz B, E, A, K. Zawiera β-karoten, likopen, flawonoidy i antocyjany oraz tajemniczą substancję GOPO. Jest bogaty w pektyny i sorbitol. Surowiec ma działanie lekko przeczyszczające i moczopędne. Zawarta w nim naturalna witamina C uszczelnia drobne naczynka i poprawia odporność organizmu. Substancja o nietypowej nazwie GOPO posiada działanie przeciwzapalne, co pozwala stosować ją pomocniczo w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów.
Zastosowanie w lecznictwie: Owoce dzikiej róży wchodzą w skład mieszanek stosowanych przy przeziębieniu. Równie skuteczny jest sok z dzikiej róży, który możemy sami wykonać lub zakupić w aptece czy sklepie zielarskim. W medycynie ludowej używane są także płatki kwiatu, które poza walorami zapachowymi zawartego w nich olejku eterycznego, posiadają garbniki, a te działają ściągająco i łagodzą stany zapalne jamy ustnej. Wystarczy 1 łyżka płatków na 1 szklankę gorącej wody, zaparzamy i płuczemy gardło.
Herbatka na przeziębienie: łyżka stołowa owoców dzikiej róży, szklanka wrzątku, cukier lub sok malinowy do smaku. Zaparzyć owoce pod przykryciem, odcedzić i dosłodzić dowolnie. Pić przy gorączce, katarze 3 razy dziennie.
Zastosowanie w kuchni: Konfitura z dzikiej róży: owoce dzikiej róży, tyle co owoców cukru, woda (pół litra na 1 kg owoców). Owoce myjemy i obrabiamy usuwając szypułki, pestki i włoski. Dodajemy połowę porcji cukru i gotujemy w wodzie. Następnie po 20 minutach dodajemy resztę cukru i dalej gotujemy. Gorącą konfiturę o odpowiedniej konsystencji przekładamy do słoiczków i wekujemy. Świetnie nadaje się do domowych pączków czy bułeczek.
Konfitura z płatków róży: płatki róży, cukier, sok z cytryny. Płatki zasypujemy cukrem (stosunek 1:1) i zalewamy sokiem z cytryny, następnie przekładamy do naczynia, ucieramy, aż do uzyskania soku z płatków. Przekładamy do słoiczka i zamykamy bez gotowania.
Orkiszowe bułeczki z konfiturą z dzikiej róży: pół kilograma mąki orkiszowej, proszek do pieczenia- 2 łyżeczki, 1 łyżka cukru pudru, pół szklanki mleka, 1/4 kostki masła, odrobina soli. Mieszamy suche składniki, dodajemy masło i mleko. Urabiamy ciasto i formujemy bułeczki. Pieczemy w temperaturze 170 stopni ok. pół godziny. Jeszcze ciepłe bułeczki kroimy i smarujemy konfiturą z dzikiej róży. Jeśli ktoś nie liczy kalorii, może ubić śmietanę 36% i nałożyć na bułeczki zaś na nią dopiero konfiturę.
Różany likierek wytrawny: 1 litr płatków różanych na pół rozkwitłej róży zalewamy taką ilością spirytusu, aby zakrył płatki. Zostawiamy na 3 dni w słonecznym miejscu, następnie zlewamy nalewkę. Zalewamy nią kolejny 1 litr płatków różanych i zostawiamy na 3 dni. Potem jeszcze raz ten sam zabieg i po 9 dniach nalewka gotowa.
Zastosowanie w kosmetyce: Olejek różany to znakomity składnik zapachowy wód toaletowych, perfum i kosmetyków. Jest dość drogi w pozyskiwaniu ze względu na jego małą ilość w płatkach. Zawiera w swoim składzie geraniol. Służy do pielęgnacji skóry, jako środek chłodzący i łagodzący ból. Polecany w niewielkich skaleczeniach. Woda różana tonizuje skórę twarzy, usuwa oznaki zmęczenia i łagodzi podrażnienia. Kwasy organiczne zawarte w owocu są korzystne w pielęgnacji cery tłustej i trądzikowej. Witamina C czyli kwas askorbinowy rozjaśnia przebarwienia skórne.
Maseczka z owoców róży: owoce obrabiamy jak do konfitury, zalewamy wodą, gotujemy, po ostudzeniu miksujemy i nakładamy na twarz na 15 minut i zmywamy. Maseczka ma działanie przeciwzmarszczkowe, gdyż w jej skład wchodzą witaminy A i C – opóźniające starzenie skóry.
Maseczka z płatków róży: łyżka płatków, mleko i miód. Składniki łączymy ze sobą w miseczce i ugniatamy. Nakładamy na twarz na 15 minut i zmywamy. Cera staje się promienna i świeża.
Tonik z płatków róży: (nota bene mój pierwszy „lek- kosmetyk” wykonany samodzielnie w wieku 13 lat ;-)): płatki róży i woda. Płatki zalewamy gorącą wodą i odstawiamy pod nakryciem. Po ostygnięciu zwilżamy płatek kosmetyczny i przemywamy twarz omijając okolice oczu. Skóra staje się miękka i gładka w dotyku.