„Dmuchawce, latawce…”

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Mniszek lekarski – nazywany mleczem, lwim zębem i jeszcze wieloma innymi określeniami. Nazwa mniszek wzięła się od podobieństwa główki zdmuchniętego mlecza do ogolonej głowy mnicha. W lecznictwie używane jest jego ziele i korzeń, w kuchni zaś liście i kwiat. W skład ziela mniszka wchodzą: kwasy fenolowe, flawonoidy, kumaryny, sole mineralne. Korzeń mniszka zawiera inulinę, korzystną w diecie osób chorych na cukrzycę, potas oraz witaminy: C i B. Surowiec stosowany jest jako środek moczopędny w stanach zapalnych nerek, w kamicy, w zaburzeniach trawienia (korzeń i ziele), chorobach woreczka żółciowego, w braku apetytu (gorycze w korzeniu i liściach) i cukrzycy. Z kwiatów dmuchawca przyrządza się syrop na stany zapalne górnych dróg oddechowych. Mniszek ponadto ułatwia wypróżnienie, wspomaga odchudzanie i oczyszczanie organizmu z toksyn. Pobudza pracę wątroby poprzez działanie żółciopędne.

Zastosowanie w lecznictwie: Herbata na lepsze trawienie: przygotowuje się ją z ziela mniszka wraz z korzeniem: 1 łyżkę zalewamy pół szklanki wody i gotujemy do wrzenia. Zaparzamy 10-15 minut i odsączamy. Pijemy na czczo kilka razy dziennie. Herbatka poprawia trawienie, zwiększa wydzielanie soków trawiennych i żółci.

Sok wyciśnięty ze świeżego ziela ma podobne działanie, dodatkowo usuwa toksyny z organizmu i działa odtruwająco. 20dag świeżego ziela miksujemy i odsączamy sok. Pijemy kilka razy dziennie.

Zaparzone ziele mniszka można pić pomocniczo w reumatyzmie, dnie moczanowej, kamicy i piasku w nerkach. Mimo działania moczopędnego podczas kuracji mniszkiem, dzięki zawartości potasu nie spada znacząco jego ilość, co chroni przed skutkami jego niedoboru.

 Na kurzajki: Nie każdy wie, że sok wyciśnięty z ziela mleczu może służyć do usunięcia kurzajek. Należy przykładać go do skóry przez kilka tygodni.

Syrop z kwiatów mniszka: na kilogram cukru potrzebujemy 500 kwiatów i około litra wody. Kwiaty gotujemy w wodzie, odsączamy i łączymy z cukrem do powstania syropu o konsystencji miodu. Wspomaga on leczenie stanów zapalnych gardła i jamy ustnej.

Napar z liści i kwiatów służy do przemywania chorobowo zmienionej skóry.

Zastosowanie w kuchni: Do celów kulinarnych zbiera się młode liście wiosną. Smaczniejsze są białe liście. Uzyskuje się je nakrywając rosnącą roślinę będącą w ziemi ciemną folią lub garnkiem. Nadają się do surówek i zup. Pączki kwiatowe marynuje się w occie, a smakują jak kapary.

Surówka z mlecza: 2 garście listków mlecza, jogurt naturalny lub majonez, przyprawy, szczypiorek. Liście rwiemy, dodajemy składniki i mieszamy.

Sałatka z mlecza: garść liści mlecza, 2 pomarańcze, cebula, łyżka oleju, przyprawy, odrobina cukru. Składniki połączyć, wymieszać i schłodzić.

Sałatka z mlecza z jajkiem: 4 ugotowane jajka, garście mlecza, garść szczawiu, cebula ze szczypiorkiem, 4 anchois, oliwa, łyżeczka octu, pieprz, cukier. Liście umyć, rozdrobnić i wymieszać z cebulą pokrojoną w talarki. Anchois rozetrzeć z octem i oliwą, przyprawić i wymieszać wszystko razem. Dodać jajka na wierzch.

Ze wspomnień dotyczących mlecza przywołuje mi się smak słodkiego wina z mniszka, które w czasach studenckich moi koledzy, a wtedy młodzi adepci farmacji przygotowywali sami, zbierając w porze kwitnienia olbrzymie worki kwiatów. Medycyna ludowa zalecała je kobietom, które miały nieregularne miesiączki i trudności z jajeczkowaniem. Przepis na to wino wkrótce na stronie Facebooka: Zioła od kuchni i nie tylko.J

Zastosowanie w kosmetyce: Mniszek wchodzi w skład mieszanek ziołowych ułatwiających odchudzanie.

Napar ze świeżych liści łagodzi zmiany trądzikowe, poprawia wygląd skóry i spowalnia starzenie.

Okłady zewnętrzne z naparu zmniejszają podrażnienia i zaczerwienienie skóry. Mniszek wchodzi w skład płynów do higieny intymnej, które łagodzą podrażnienia i chronią przed grzybicą.

Maseczka na włosy: wg przepisu wyżej wykonać syrop z kwiatów mniszka i zawekować. Podany syrop o konsystencji miodu dodawać do maseczki lub wosku do włosów. Działa odżywiająco i wygładzająco na włosy.

,, Wysoki jak brzoza…"

brzozy-las-droga

Brzoza brodawkowata i omszona- do celów leczniczych używane są liście i sok wyciekający z naciętego pnia na wiosnę. Liście zawierają flawonoidy, olejek eteryczny i sole mineralne. Substancje te działają moczopędnie i zwiększają wydalanie kwasu moczowego. Posiadają także garbniki i kwasy fenolowe. Sok i napar jest skuteczny w zakażeniach bakteryjnych i stanach zapalnych układu moczowego oraz kamicy i dnie moczanowej. Pomocniczo używa się ich także w leczeniu reumatyzmu, trądziku, chorób prostaty. Liście działają również napotnie, a stosowane zewnętrznie przeciwzapalnie. Sok brzozowy czyli oskoła bogaty w minerały, aminokwasy, kwasy organiczne pity regularnie wzmacnia organizm i poprawia metabolizm. Nasze prababcie podawały go dzieciom, aby lepiej rosły.

Zastosowanie w lecznictwie: Herbata brzozowa: 2 łyżki wysuszonych liści zalać pół szklanki wody, zaparzyć 10-15 minut pod przykryciem i odcedzić. Ma ona działanie oczyszczające, a pita regularnie przynosi efekt moczopędny. Należy wypijać przy tym więcej niż zwykle innych płynów.

Zastosowanie w kuchni:  Miód z dodatkiem pączków brzozy: pączki brzozy świeże lub suche zmielić i dodać do miodu w stosunku 1:1 oraz odrobinę rozcieńczonego spirytusu.Taki miód działa wzmacniająco i podnosi odporność na infekcje. W sprzedaży mamy tanie gotowe soki z brzozy czyste lub z dodatkiem owoców np. aronii. Samodzielnie wykonany sok jest pewnie bardzo smaczny, ale nietrwały. Przeciwwskazaniem do jego stosowania jest jedynie alergia i ostra niewydolność nerek z towarzyszącymi obrzękami.

Zastosowanie w kosmetyce: Nalewka z pączków brzozy i odwar z liści wspomagają gojenie ran. Sok brzozowy można wykorzystać jako płukankę do włosów przy ich nadmiernym wypadaniu i chorobach skóry głowy takich jak łupież. Tu przypomina mi się z dzieciństwa stary szampon brzozowy jeszcze w szklanej butelce…

Niektórzy brzozie przypisują działanie zwalczające cellulit. W tym celu świeże liście zalewa się wrzątkiem i pije tak przygotowaną herbatkę. Okłady ze świeżych liści przynoszą relaks zmęczonym mięśniom.

Niedawno też dowiedziałam się, że sok z brzozy jest skuteczny w wybielaniu piegów i przebarwień, co zamierzam wkrótce sprawdzić na sobie.  Wystarczy przemywać nim twarz codziennie jak tonikiem.

Maseczka na piegi: świeże liście dognieść na papkę i przykładać na twarz.

O efektach napiszę Wam później…

Nie tylko koński przysmak…

Oatmeal

Owies – roślina uprawna, z której w lecznictwie wykorzystuje się źdźbło. Jest ono bogate w krzemiany (moczopędne), cynk, saponiny (przeciwgrzybicze i przeciwbakteryjne), flawonoidy (moczopędne) i alkaloidy. Posiada działanie przeciwzapalne i ściągające. Preparaty ze słomy owsianej łagodzą AZS – atopowe zapalenie skóry, ciemieniuchę, łojotok oraz zmiany skórne, którym towarzyszy świąd. Surowiec wchodzi w skład produktów homeopatycznych na uspokojenie. Płatki owsiane są cennym składnikiem diety. Dostarczają bowiem witamin i minerałów, wzmacniają organizm szczególnie w wyczerpujących schorzeniach i cukrzycy. W celu redukcji masy ciała najlepiej spożywać owies w formie namoczonej lub prażonej. W słomie owsianej znajduje się substancja o nazwie koniferyna, która uważana jest za afrodyzjak.

Zastosowanie w lecznictwie: Kleik owsiany czyli płatki ugotowane na wodzie są skuteczne na schorzenia żołądkowo-jelitowe. Należy spożywać je regularnie.

Napary z ziela owsa przynoszą ulgę w sytuacjach stresowych, wyczerpaniu i nerwicach tak przynajmniej podaje medycyna ludowa. Odwary ze względu na działanie moczopędne są skuteczne w chorobach nerek i reumatyzmie.

Kąpiel owsiana: 50g słomy owsianej zalać 1 litrem wody i gotować kwadrans. Odcedzić i dodać do wanny z wodą. Kąpać się 10 minut. Dzieci z AZS również mogą skorzystać z takiej kąpieli, dla nich jednak przygotowuje się wywar z 25g owsa i gotuje pół godziny.

Zastosowanie w kuchni: Owies jest cennym źródłem NNKT – niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych korzystnych w diecie przeciwmiażdżycowej, witamin, błonnika i śluzu. Te dwa ostatnie składniki zapewniają prawidłowe wypróżnianie, natomiast śluz powleka błonę śluzową żołądka i łagodzi podrażnienia. Można spożywać otręby owsiane (skórka z ziaren), ziarna  i płatki owsiane oraz wypieki z mąki owsianej.

Owsianki: 25 dag płatków owsianych, pół szklanki cukru, 10 dag masła, jajko, olejek migdałowy. Płatki zrumienić na suchej patelni, po przestygnięciu dodać do nich żółtko, masło, cukier, olejek i ubitą pianę z białka. Wyrobić masę. Uformować kuleczki i upiec na blasze. Gdyby masa była za gęsta, należy dodać odpowiednio mleko.

Domowe Crunchy: 2 jajka, 1 łyżka miodu, 6 łyżek płatków owsianych. Jaja utrzeć z miodem, dodawać płatki stopniowo do uzyskania jednolitej masy. Przełożyć na suchą patelnię lub z dodatkiem łyżeczki oleju, rozgnieść masę na placek i smażyć do zarumienienia. Rozgnieść łyżką na drobne crunchy. Podawać do jogurtu, mleka i owoców same lub z bakaliami.

Zastosowanie w kosmetyce:  Owies wchodzi w skład kosmetyków do pielęgnacji skóry suchej, wrażliwej, podrażnionej i potrzebującej zregenerowania.

Maseczka do skóry suchej – namoczyć płatki owsiane w gorącej wodzie i nałożyć na twarz na 15 min. Pozostałym roztworem przemywać podrażnioną skórę. Nie spłukiwać.

Olej z zarodków owsa nawilża, odżywia i wzbogaca skórę w witaminy, a wmasowany w końcówki włosów wzmacnia je i zapobiega rozdwajaniu.

Na koniec porzekadło ludowe: Konia cieszy owies, krowę koniczyna, starego pieniądze, młodego dziewczyna… Myślę sobie jednak, że z dobrodziejstw owsa może skorzystać każdy i koń i stary i młody:-)

Twardy do zgryzienia…

orzech_wloski_i_lisc

Orzech włoski – należy do grupy roślin garbnikowych. W lecznictwie wykorzystuje się jego liście, w kuchni zaś owoce. Liście stanowią źródło garbników – substancji przeciwbakteryjnych i ściągających oraz kwasów fenolowych. Zawierają także witaminę C, flawonoid – kwercetynę, która łagodzi stany zapalne oraz olejek eteryczny i juglon – odpowiadający za barwienie skóry na brunatny kolor. Owoce są bogate w nienasycone kwasy tłuszczowe, głównie kwas alfa-linolenowy, a ich spożycie chroni przed miażdżycą.

Zastosowanie w lecznictwie: Liść orzecha łagodzi stany zapalne skóry, przewodu pokarmowego, hamuje biegunkę i ogranicza potliwość. W formie płukanki przynosi ulgę w zapaleniach gardła i jamy ustnej. Przeciwwskazany jest we wrzodach, ostrych zapaleniach żołądka, gdyż po podaniu doustnym może wywołać ból.

Najskuteczniejsza jest Nalewka z niedojrzałych owoców orzecha włoskiego – domowe panaceum na problemy trawienne. Do jej wykonania potrzeba kilka zielonych owoców orzecha najlepiej ok.10, które zalewa się pół litra spirytusu, szklanką cukru i odstawia w ciepłym i ciemnym miejscu na miesiąc. W tym czasie należy potrząsać często naczyniem. Po 4 tygodniach odfiltrowujemy nalewkę, przelewamy do ciemnej butelki i odstawiamy do leżakowania. Dawkowanie – 1 kieliszek w razie wystąpienia niestrawności. Najlepszą nalewkę z orzecha jaką piłam zrobiła moja teściowa. Jest dość gorzka i ostra w smaku, dlatego dla poprawy jej walorów smakowych można dodać przyprawy takie jak: cynamon, goździki.

Napar z liści orzecha: 1 łyżka liści orzecha, 1 szklanka wody. Łączymy w garnku, ogrzewamy do wrzenia, a następnie pod nakryciem już nie gotując zostawiamy na 5 minut i odcedzamy. W dolegliwościach żołądkowych pijemy ¼ szklanki przed posiłkiem. Do płukania jamy ustnej i gardła w ten sam sposób – płuczemy pełnym naparem po posiłku 3 razy dziennie. Dla zwiększenia skuteczności do przygotowanego naparu dodajemy szałwię, rumianek czy tymianek. Podanym roztworem można przemywać zmiany trądzikowe, drobne rany i otarcia, gdyż ułatwia gojenie i działa ściągająco.

Świeże lub suche liście oraz niedojrzałe owoce orzecha włoskiego pomagają niszczyć pasożyty przewodu pokarmowego.

Zastosowanie w kuchni: Nasiona obrane z łupinek świetnie nadają się do ciast, czekolad, lodów, deserów, sałatek, makaronów. Spożywane  w dużych ilościach są niestety kaloryczne. Stanowią źródło witamin z grupy B i E.  Moja babcia dodaje liście orzecha do kwaszonych ogórków, stają się one twardsze, ale i bardziej gorzkie w smaku. Nie każdemu może odpowiadać ich smak. Ja się już przyzwyczaiłam:)

Makagigi: 30dag miodu, pół szklanki cukru, szklanka maku i 10 dag orzechów. Miód i cukier rumienimy razem, dodajemy suchy mak i rozdrobnione orzechy, kilka minut podprażamy. Wykładamy na stolnicę i wałkujemy mokrym wałkiem. Zastygłą masę kroimy w prostokąty i wykładamy na tacy.

Podkówki orzechowe: 20 dag masła, 30 dag mąki, 3 żółtka, 5 dag cukru pudru, 5 dag orzechów, cukier puder do posypania, cukier wanilinowy lub laska wanilii. Mąkę przesiać, dodać do niej posiekane masło, żółtka, cukier i orzechy, zagnieść ciasto i pozostawić w chłodzie pod przykryciem na 30 minut. Uformować wałeczki o średnicy 1cm, pokroić na 5 centymetrowe kawałki i uformować podkówki. Piec w rozgrzanym piekarniku 10 min. do uzyskania złotego koloru. Wyjąć i posypać cukrem pudrem zmieszanym z wanilią.

Zastosowanie w kosmetyce: świeże rozgniecione liście orzecha odstraszają owady szczególnie komary i mrówki. Można je w tym celu trzymać w domu lub natrzeć się liśćmi orzecha na biwaku. Najlepiej przebywać w miejscu, gdzie nieopodal rośnie orzech. Komary nie lubią zapachu świeżych liści tej rośliny.

Owoce i liście orzecha wchodzą w skład kosmetyków brązujących, gdyż barwią skórę, zaś zmielone łupinki stanowią bazę peelingów oczyszczających, kremów i maseczek przeznaczonych do pielęgnacji skóry łojotokowej i trądzikowej. Poza działaniem oczyszczającym wykorzystuje się ich działanie ściągające, osuszające, przeciwbakteryjne i przeciwgrzybicze.

Maseczka na włosy: skład: zielone skórki owoców, oliwa z oliwek, ciepła woda. Składniki wymieszać, nałożyć na włosy mokre lub suche na pół godziny. Zawinąć folią lub ręcznikiem. Spłukać. Włosy na nowo odzyskają blask. Sok wyciśnięty z zielonych owoców lub liści barwi włosy na kasztanowy kolor.

Napar na pocące się nogi: przygotowujemy jak wyżej napar, moczymy nogi 10 minut w wanience i osuszamy. Jeśli dołączymy do tego szklankę naparu z szałwii do wewnątrz to uzyskamy szybciej zamierzony efekt.

Zachęcam do podzielenia się na blogu Waszymi przepisami kulinarnymi z użyciem orzecha lub doświadczeniami z jego zastosowaniem w życiu codziennym 🙂

,,… na dole fiołki…"

Ziele fiołka trójbarwnego czyli bratka od niepamiętnych czasów znajduje zastosowanie w leczeniu chorób dermatologicznych takich jak stany zapalne skóry, trądzik, egzemy czy ciemieniucha. Jego właściwości wynikają z obecności pochodnych kwasu salicylowego, garbników i śluzu, który łagodzi podrażnienia. Może być podawany zewnętrznie w formie miejscowych okładów. Forma doustna  znajduje znacznie szerszy wachlarz możliwości użycia. Działa wykrztuśnie (saponiny), napotnie, łagodnie przeczyszczająco, uszczelnia drobne  naczynka krwionośne (antocyjany, flawonoidy) – w leczeniu hemoroidów. Pomaga regulować przemianę materii, wspomaga odchudzanie, leczenie trądziku, dny moczanowej. Zawiera również witaminę C i E, karotenoidy i olejek eteryczny.

Zastosowanie w lecznictwie: Okłady: 3-10g surowca na 100g gorącej wody, zaparzyć ziele i odcedzić. Namoczyć kompres gazowy, przykładać na chorobowo zmienione miejsca. Na wypryski trądzikowe skuteczne jest zarówno picie bratka jak i stosowanie okładów. Dziesięciokrotnie rozcieńczony napar nadaje się do kąpieli leczniczej przy zapaleniach skóry. Herbata z fiołka rozgrzewa przy przeziębieniu, kaszlu, bólu gardła.

Zastosowanie w kuchni: Bratek należy do grupy jadalnych kwiatów. Może być dodawany do sałatek i zup  lub służyć jako element dekoracyjny do ciast i deserów (np. do panna cotta, czy na tort) oraz zapachowy do win i likierów.

Fiołki w cukrze: fiołki, jajko, cukier. Smarujemy delikatnie kwiaty białkiem, obtaczamy w cukrze i suszymy w temperaturze do 90 stopni. Przechowujemy w słoikach oddzielone pergaminem.

Galaretka z fiołków: 2 szklanki fiołków na pół litra gorącej wody, odstawić na 3 godziny, odcedzić, dodać 1/4 szklanki soku z cytryny i szklankę cukru żelującego, doprowadzić do wrzenia i pogotować jeszcze ze 3 minuty, wlać do słoików i zawekować.

Zastosowanie w kosmetyce: Fiołek wchodzi w skład płynów i kremów o działaniu łagodnie ściągającym i przeciwzapalnym. Stanowi dodatek do perfum.

Kąpiel odprężająca: zaparzamy 1-2 łyżki kwiatów bratka, dodajemy do wanny z wodą i kąpiemy się krótko 5-10 min. Kąpiel działa wygładzająco i odprężająco.

Maseczka łagodząca podrażnienia: 1 łyżkę kwiatów zalać małą ilością gorącej wody. Dodać 1 łyżkę mąki ziemniaczanej. Składniki połączyć w miseczce do uzyskania jednolitej papki. Nałożyć na twarz na 15 minut, spłukać.

fiolek

,,Na górze róże…"

http://www.tapetus.pl/obrazki/n/143067_herbatka-dzika-roza.jpg

Owoc dzikiej róży to znakomite źródło witaminy C oraz B, E, A, K. Zawiera β-karoten, likopen, flawonoidy i antocyjany oraz tajemniczą substancję GOPO. Jest bogaty w pektyny i sorbitol. Surowiec ma działanie lekko przeczyszczające i moczopędne. Zawarta w nim naturalna witamina C uszczelnia drobne naczynka i poprawia odporność organizmu. Substancja o nietypowej nazwie GOPO posiada działanie przeciwzapalne, co pozwala stosować ją pomocniczo w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów.

Zastosowanie w lecznictwie: Owoce dzikiej róży wchodzą w skład mieszanek stosowanych przy przeziębieniu. Równie skuteczny jest sok z dzikiej róży, który możemy sami wykonać lub zakupić w aptece czy sklepie zielarskim. W medycynie ludowej używane są także płatki kwiatu, które poza walorami zapachowymi zawartego w nich olejku eterycznego, posiadają garbniki, a te działają ściągająco i łagodzą stany zapalne jamy ustnej. Wystarczy 1 łyżka płatków na 1 szklankę gorącej wody, zaparzamy i płuczemy gardło.

Herbatka na przeziębienie: łyżka stołowa owoców dzikiej róży, szklanka wrzątku, cukier lub sok malinowy do smaku. Zaparzyć owoce pod przykryciem, odcedzić i dosłodzić dowolnie. Pić przy gorączce, katarze 3 razy dziennie.

Zastosowanie w kuchni: Konfitura z dzikiej róży: owoce dzikiej róży, tyle co owoców cukru, woda (pół litra na 1 kg owoców). Owoce  myjemy i obrabiamy usuwając szypułki, pestki i włoski. Dodajemy połowę porcji cukru i gotujemy w wodzie. Następnie po 20 minutach dodajemy resztę cukru i dalej gotujemy. Gorącą konfiturę o odpowiedniej konsystencji przekładamy do słoiczków i wekujemy. Świetnie nadaje się do domowych pączków czy bułeczek.

Konfitura z płatków róży: płatki róży, cukier, sok z cytryny. Płatki zasypujemy cukrem (stosunek 1:1) i zalewamy sokiem z cytryny, następnie przekładamy do naczynia, ucieramy, aż do uzyskania soku z płatków. Przekładamy do słoiczka i zamykamy bez gotowania.

Orkiszowe bułeczki z konfiturą z dzikiej róży: pół kilograma mąki orkiszowej, proszek do pieczenia- 2 łyżeczki, 1 łyżka cukru pudru, pół szklanki mleka, 1/4 kostki masła, odrobina soli. Mieszamy suche składniki,  dodajemy masło i mleko. Urabiamy ciasto i formujemy bułeczki. Pieczemy w temperaturze 170 stopni ok. pół godziny. Jeszcze ciepłe bułeczki kroimy i smarujemy konfiturą z dzikiej róży. Jeśli ktoś nie liczy kalorii, może ubić śmietanę 36% i nałożyć na bułeczki zaś na nią dopiero konfiturę.

Różany likierek wytrawny: 1 litr płatków różanych na pół rozkwitłej róży zalewamy taką ilością spirytusu, aby zakrył płatki. Zostawiamy na 3 dni w słonecznym miejscu, następnie zlewamy nalewkę. Zalewamy nią kolejny 1 litr płatków różanych i zostawiamy na 3 dni. Potem jeszcze raz ten sam zabieg i po 9 dniach nalewka gotowa.

Zastosowanie w kosmetyce: Olejek różany to znakomity składnik zapachowy wód toaletowych, perfum i kosmetyków. Jest dość drogi w pozyskiwaniu ze względu na jego małą ilość w płatkach. Zawiera w swoim składzie geraniol. Służy do pielęgnacji skóry, jako środek chłodzący i łagodzący ból. Polecany w niewielkich skaleczeniach. Woda różana tonizuje skórę twarzy, usuwa oznaki zmęczenia i łagodzi podrażnienia. Kwasy organiczne zawarte w owocu są korzystne w pielęgnacji cery tłustej i trądzikowej. Witamina C czyli kwas askorbinowy rozjaśnia przebarwienia skórne.

Maseczka z owoców róży: owoce obrabiamy jak do konfitury, zalewamy wodą, gotujemy, po ostudzeniu miksujemy i nakładamy na twarz na 15 minut i zmywamy. Maseczka ma działanie przeciwzmarszczkowe, gdyż w jej skład wchodzą witaminy A i C – opóźniające starzenie skóry.

Maseczka z płatków róży: łyżka płatków, mleko i miód. Składniki łączymy ze sobą w miseczce i ugniatamy. Nakładamy na twarz na 15 minut i zmywamy. Cera staje się promienna i świeża.

Tonik z płatków róży: (nota bene mój pierwszy „lek- kosmetyk” wykonany samodzielnie w wieku 13 lat ;-)): płatki róży i woda. Płatki zalewamy gorącą wodą i odstawiamy pod nakryciem. Po ostygnięciu zwilżamy płatek kosmetyczny i przemywamy twarz omijając okolice oczu. Skóra staje się miękka i gładka w dotyku.

Po włosku carciofo…

karczochKarczoch zwyczajny- szczególnie popularny w kuchni rodem z Włoch. Jego główne znaczenie lecznicze nadaje się  liściom i zielu, które bogate są w składniki takie jak: flawonoidy, gorycze i związki fenolowe.Te pierwsze substancje poprawiają trawienie tłuszczów, gdyż działają żółciopędnie i żółciotwórczo. Obniżają cholesterol, trójglicerydy i łagodzą wzdęcia. Zmniejszają ryzyko miażdżycy. Cynaryna wpływa ochronnie na wątrobę, a  inulina to cukier korzystny w diecie dla cukrzyków i kuracjach odchudzających.

Zastosowanie w lecznictwie: Poza gotowymi preparatami zawierającymi ekstrakt z liści karczocha można pić Herbatę z karczocha(1 łyżkę liści karczocha zalać szklanką gorącej wody, odstawić na 15 minut, odcedzić i pić na czczo). Są one skuteczne w problemach z wątrobą, woreczkiem żółciowym, nudnościach, wzdęciach czy braku apetytu.

Zastosowanie w kuchni: Wykorzystujemy  górną część rośliny czyli kwiatostan bez twardych łusek, które obrywamy. Warzywo możemy dowolnie obrabiać termicznie. Bywa, że liście stosuje się jako dodatek do sałatek. Aby zagościły w naszej kuchni na dobre, wystarczy dołączyć do naszego menu proste potrawy:

Duszone karczochy: karczochy(ile chcemy zjeść), czosnek, oliwa z oliwek, majeranek, liść laurowy, cytryna. Po obróbce karczocha do części jadalnej(usuwając twarde łuski, skracając łodyżki) zalewamy oliwą i dusimy w oleju z czosnkiem, liściem laurowym i odrobiną soku z cytryny. Po odsączeniu karczochy posypujemy majerankiem i smakujemy.

Zupa z marynowanych karczochów: (ugotowane i zalane oliwą lub z puszki) karczochy, cebula, oliwa z oliwek, wywar warzywny, śmietana do zupy, tymianek. Dodać wszystkie składniki poza śmietaną, zagotować, następnie zmiksować, dodać śmietanę i przelać do miseczek, schłodzić w lodówce i podawać jako chłodnik w upalne dni. By zapachniało Toskanią w naszym domu można ustroić listkami bazylii czy kawałkami suszonych pomidorów.

Zastosowanie w kosmetyce: Karczoch poprzez swoje działanie na wątrobę powoduje oczyszczenie organizmu z toksyn. Taki efekt szczególnie pomaga w terapii trądziku  czy kuracjach odchudzających.  Ponadto działa antyoksydacyjnie przez co opóźnia efekty starzenia. Zatem jedzmy karczochy, a będziemy piękni i młodzi 🙂

"Roz-kmińmy" kminek…

kminek

Kminek zwyczajny– potocznie nazywany kiedyś karolkiem. Jego owoce to znana przyprawa używana w kuchni od starożytności. Swoje dobroczynne działanie na układ trawienny zawdzięcza olejkowi eterycznemu, a ten składnikowi o nazwie karwon. Poprawia czynności wydzielnicze, pobudza trawienie w jelitach i działa rozkurczowo. Jest korzystny przy wzdęciach, kolkach i lekkich zaparciach. Działa także odkażająco i upłynnia wydzielinę w oskrzelach. Uważa się, że wspomaga laktację.

Zastosowanie lecznicze: Herbata kminkowa: 1 łyżkę nasion kminku rozdrobnić w naczyniu, zalać pół szklanki gorącej wody, zostawić pod przykryciem 15 minut, odcedzić i pić przed jedzeniem. Zaletą herbaty jest działanie odkażające na przewód pokarmowy i poprawiające jego funkcjonowanie.

Nacierania: dodatek olejku kminkowego do maści łagodzi bóle o charakterze reumatycznym.

Zastosowanie w kuchni: Herbatniki z kminkiem(polecam- jak ktoś lubi kminek): 1szklanka mąki, pół kostki masła, 1 szklanka cukru, odrobina soli, 1 jajko, 2 łyżki stołowe kminku, cukier do posypania. Zrobić ciasto z mąki, soli i masła oraz cukru, wlać prawie całe rozkłócone jajko, dodać kminek. Na stolnicy wyrobić cienki pasek ciasta, wykroić dowolne ciasteczka(ok.30), ciastka posmarować resztą jajka i posypać cukrem. Piec w 160stopniach w rozgrzanym piekarniku około kwadransa do  złocistego koloru.

Masło kminkowe: pół kostki masła, łyżeczka kminku, do smaku curry i sól, kilka łyżek oleju- może być lniany. Kminek należy zmielić, pozostałe składniki dodać i połączyć miksując. Takie masło świetnie nadaje się do ziemniaczków pieczonych lub piersi z indyka.Sam kminek na pewno nie zaszkodzi jako przyprawa do kiszonek, ciężkich potraw, twarożku czy do zupy.

Zastosowanie w kosmetyce: Płukanka z kminku: przyrządzić jak wyżej  napar i płukać po posiłku jako płyn odkażający(przeciwbakteryjny i przeciwgrzybiczy) i neutralizujący zapach z ust. Można w tym celu żuć nasionko przez kilka minut- działa tak jak odświeżacz do ust.