Miesiąc: Marzec 2015

Do palmy i do koszyczka wielkanocnego…borówka brusznica.

brusznica

Borówka brusznica – surowiec leczniczy stanowią jej liście. Podstawowymi substancjami są związki fenolowe, w tym arbutyna. Zawiera także garbniki i flawonoidy oraz triterpeny. Ze względu na arbutynę, która rozkłada się do hydrochinonu – substancji odkażającej, skutecznie dezynfekuje drogi moczowe. Dzięki garbnikom hamuje biegunkę. W tradycji świąt wielkanocnych ozdabia się jej gałązkami palmy i koszyczki ze święconką.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 0,5-1 łyżeczki suszonych liści, 1 filiżanka gorącej wody. Zalać surowiec i zaparzyć pod przykryciem. Pić 3 razy dziennie po 1/3. Napar działa odkażająco na drogi moczowe. Nie podawać przy tym produktów zakwaszających, gdyż surowiec działa w środowisku zasadowym.

Dzięki flawonoidom jest także środkiem moczopędnym. Poprzez zwiększenie wydalania moczu odtruwa i usuwa substancje toksyczne, w tym toksyny bakteryjne. Hamuje w ten sposób rozwój bakteryjnych zakażeń układu moczowego. W badaniach wykazano także działanie toksyczne na wirusy i pierwotniaki (taniny).

Nie powinno przekraczać się dawki dobowej  czystego surowca: do 4g. Nie należy też stosować go przewlekle.

Napar łagodzi objawy biegunki, odkaża, hamuje stan zapalny przewodu pokarmowego, krwawienia oraz działa ściągająco. Łagodzi wzdęcia i objawy chorób takich jak zapalenie jelita.

Liść borówki brusznicy wchodzi także w skład złożonych preparatów na obniżenie poziomu cukru.

Zastosowanie w kuchni:  W kuchni wykorzystywane są przede wszystkim owoce. Dodaje się je do przetworów (dżemy, soki). Mają one wartość dietetyczną i stanowią źródło witamin, w tym witaminy C. Dzięki pektynom regulują wypróżnianie. Wykorzystywane są również jako dodatek do mięs.

Dżem borówkowy: 1 kg owoców, 2 szklanki cukru, woda, cynamon, goździki, starta skórka pomarańczowa. Owoce zalać wodą do przykrycia, dodać cukier i przyprawy. Zagotować, wyjąć przyprawy i przelać do słoiczków, zamknąć bez pasteryzacji.

Zastosowanie w kosmetyce: Napar lub odwar z liści borówki brusznicy może służyć jako tonik do przemywania skóry. Działa ściągająco i odkażająco oraz przeciwzapalnie.

Maseczka z owoców borówki brusznicy: Rozgnieść owoce w miseczce. Dodać do nich 1 łyżkę jogurtu naturalnego. Nałożyć na twarz jako maseczkę. Trzymać 10 minut, zmyć wacikiem zwilżonym wodą. Maseczkę polecam do cery ze skłonnością do zaczerwienień. W owocach jest dużo antocyjanów i witaminy C, wpływających korzystnie na naczynka.

Na drogi moczowe czy na biegunkę – leczniczo, w palmie i koszyczku wielkanocnym – cieszy oko i stała się tradycją – mała borówka brusznica…

 brusznica_2

Coś na słodko i nie tylko, czyli galaretka z kawy zbożowej…

Składniki: 1 łyżka stołowa kawy zbożowej, 1 szklanka gorącej wody, niepełna szklanka mleka, 3 łyżki cukru, żelatyna.

Wykonanie: Zaparzyć kawę zbożową. Namoczyć w zimnej wodzie żelatynę. Zagotować mleko, dodać do niego cukier. Wymieszać z kawą. Wlać do salaterek. Po ostygnięciu schłodzić.

Kawa zbożowa zawiera dużo błonnika i witaminy z grupy B.

Czerwona jagoda, czyli o możliwościach żurawiny…

Żurawina: Surowiec leczniczy stanowi owoc żurawiny wielkoowocowej lub błotnej. Zawiera on znaczne ilości błonnika, witaminy C, witaminę B1 i B2 oraz sole mineralne takie jak: fosfor, miedź, jod, wapń, a także garbniki oraz kwas cytrynowy, jabłkowy i benzoesowy. Stosuje się go w terapii schorzeń dróg moczowych oraz jako źródło witaminy C. W kuchni stanowi częsty dodatek do potraw oraz składnik soków, konfitur i kompotów.

Zastosowanie w lecznictwie:
Żurawina jest używana głównie profilaktycznie oraz w przebiegu infekcji dróg moczowych jako środek pomocniczy na przykład przy antybiotykoterapii. Poprzez zmianę pH na kwaśne powoduje obniżenie ilości bakterii E. coli, czyli głównej przyczyny stanu zapalnego układu moczowego. Dzięki pochodnej proantocyjanidynowej (PAC typ A) stwarza osłonę przed wnikaniem drobnoustrojów. Jej spożycie zalecane jest u osób z nawracającymi infekcjami, z problemem częstego oddawania moczu, z jego zaleganiem w pęcherzu moczowym oraz osobom z wysokim ryzykiem stanu zapalnego. Powinna znaleźć się w diecie kobiet, gdyż zapewnia odpowiednie funkcjonowanie układu moczowo-płciowego. Można ją spożywać na świeżo, w formie soku, syropu, herbatek lub suplementów diety.
Domowy sok żurawinowy: owoce, woda, odrobina cukru. Owoce zalać do zakrycia wodą, gotować do zagęszczenia. Wycisnąć miąższ, przelać przez sitko do butelki. Przechowywać w lodówce. Można dosłodzić cukrem do smaku.

Żurawina  przeciwdziała rozwojowi bakterii w jamie ustnej. U osób regularnie przyjmujących żurawinę stwierdzono rzadsze występowanie chorób dziąseł, przyzębia i śluzówki. Korzystny wpływ na stan jamy ustnej wywiera witamina C.

Kwasy organiczne (kwas chinowy) zawarte w owocach są wydalane z naszego organizmu wraz z moczem. Powodują one lekkie  zakwaszenie moczu, co zapobiega tworzeniu się i wytrącaniu soli wapnia i fosforu, czyli  przed powstawaniem kamieni nerkowych.

Owoce żurawiny obniżają stężenie złego cholesterolu.
Badania wykazały też, że antyoksydanty zawarte w owocach żurawiny zapobiegają utlenianiu cholesterolu u mężczyzn. Taki wynik sugeruje, że mogą być one stosowane w profilaktyce miażdżycy. Testuje się również jej aktywność wobec niektórych bakterii (Helicobacter pylori – przyczyny choroby wrzodowej), wirusów oraz grzybów.

W leczeniu tradycyjnymi metodami żurawinę podaje się przy gorączce i objawach infekcji górnych dróg oddechowych, na bóle głowy, jako środek na podniesienie odporności oraz ogólnie wzmacniający. Jest często składnikiem diety stosowanej przy nowotworach. Przetwory z żurawiny były niegdyś wykorzystywane także w biegunkach, podobnie jak z jagody czarnej.

Świeże owoce spożywane regularnie lub wyciśnięty z nich sok wspomagają właściwe wypróżnianie (błonnik, pektyny).

Przeciwwskazaniami do stosowania żurawiny są:
– kamica nerkowa: żurawina zawiera szczawiany, które mogą krystalizować w nerkach (w niektórych suplementach jednak liofilizowany sok z żurawiny pozbawia się już szczawianów lub dodaje się do nich zioła o działaniu moczopędnym, co pozwala na ich szybkie usunięcie z organizmu),
– osteoporoza: szczawiany utrudniają wchłanianie wapnia w jelicie,

– osoby przyjmujące leki przeciwzakrzepowe (warfarynę). Substancje zawarte w żurawinie utrudniają jej usuwanie z organizmu, co zwiększa siłę działania leku i może przyczyniać się do wystąpienia krwotoków.

Zastosowanie w kuchni:  Owoce żurawiny mogą być spożywane na surowo lub w formie przetworów: soków, syropów, kompotów czy konfitur, galaretek i dżemów. Dzięki kwasowi benzoesowemu – naturalnemu konserwantowi – są trwałe przez dłuższy czas. Owoce dodaje się do różnych potraw mięsnych, w tym dziczyzny.

Domowy sos żurawinowy do mięsa: 0,5kg świeżych owoców żurawiny, 2 łyżki mąki, 0,5 szklanki wody, ok.1/3 szklanki cukru (do smaku). Oczyszczoną żurawinę zagotować pod przykryciem z cukrem mieszając i rozgniatając łyżką. Zagęścić mąką wymieszaną z wodą. Gotować chwilę do zgęstnienia.

Konfitura żurawinowa: 3 gruszki, 1kg żurawin, 2 szklanki cukru, smażona skórka pomarańczowa, woda ok. 1/2 szklanki. Zagotować wodę z cukrem do powstania syropu. Dodać oczyszczone owoce żurawiny. Następnie zetrzeć na tarce na większe kawałki gruszki i dodać do syropu. Gotować na małym ogniu. Zasmażyć skórkę z pomarańczy i drobno pokroić. Dodać do garnka z żurawiną. Wlać na gorąco do słoiczków i zawekować.

Napój żurawinowy: szklanka owoców żurawiny, ok. 2l soku jabłkowego, 1 pomarańcza, cukier. Przetrzeć owoce żurawiny przez sito. Zetrzeć skórkę z pomarańczy na tarce. Dodać do żurawiny. Wlać sok jabłkowy i zmiksować składniki. Dosłodzić.

Zastosowanie w kosmetyce: Żurawina stanowi źródło witamin, minerałów oraz kwasów owocowych, które wykazują działanie oczyszczające na skórę. Witamina C jest naturalnym antyutleniaczem, zatem opóźnia efekty starzenia.

Peeling do cery tłustej, trądzikowej lub wymagającej oczyszczenia: owoce żurawiny (garść) blendować do konsystencji papki. Wmasować w zwilżoną skórę twarzy i szyi. Kolistymi ruchami wykonać dokładny masaż. Wacikiem nasączonym wodą zmyć go z twarzy. Dla wzmocnienia efektu oczyszczania mechanicznego można dodać 1 łyżkę płatków owsianych i rozdrobnić. Peeling oczyszcza twarz, złuszcza powierzchniowe warstwy komórek naskórka oraz poprawia wygląd skóry.

Maseczka nawilżająca: garść owoców żurawiny, 2 łyżki jogurtu naturalnego. Składniki zmiksować, nałożyć na twarz na 10 minut, po czym delikatnie zmyć wacikiem. Maseczka działa nawilżająco i wygładzająco.

Tonik do cery z problemami: Rozcieńczyć niesłodzony sok z żurawiny i przemywać nim twarz jak tonikiem, najlepiej rano i wieczorem. Tonik działa ściągająco (garbniki) i oczyszczająco (kwasy owocowe), lekko rozjaśniająco na przebarwienia.

Mała jagoda czerwona (żurawina błotna) czy duża jagoda czerwona (żurawina wielkoowocowa) – niewielki owoc o dużym potencjale…

 

 

Poczuć miętę do mięty…

Mentha-Piperita

Mięta pieprzowa – surowiec leczniczy stanowią liście. Stanowią one źródło olejku eterycznego. Głównymi składnikami olejku jest mentol i jego pochodne, związki seskwiterpenowe. Zawierają także flawonoidy, garbniki i związki fenolowe. Do najważniejszych zastosowań mięty należą problemy trawienne takie jak: czkawka, wzdęcia, kolki, zatrucia pokarmowe, stany zapalne przewodu pokarmowego oraz zaburzenia wydzielania żółci i choroby wątroby. Obecnie także wchodzi w skład maści przeciwbólowych ze względu na obecność mentolu, który poza działaniem odkażającym, słabo znieczula i chłodzi. Dodaje się ją także do preparatów uspokajających. Koryguje smak i zapach leków.

Zastosowanie w lecznictwie:  Napar: 1 łyżkę suszonych rozdrobnionych liści mięty zalać filiżanką gorącej wody i zaparzyć pod przykryciem. Pić po posiłku w celu pobudzenia trawienia, jako środek wiatropędny, na stany skurczowe i stany zapalne jelit i żołądka. Na czczo pobudza wydzielanie soku żołądkowego, zwiększa łaknienie, rozkurcza  i zmniejsza uczucie mdłości (ostrożnie przy wrzodach – czasem może podrażnić błonę śluzową żołądka). Podobne właściwości posiada nalewka miętowa (krople miętowe).

Zewnętrznie: Napar lub olejek miętowy może służyć jako płukanka na choroby jamy ustnej i gardła. Działa antyseptycznie i zmniejsza ból zębów. W formie przemywań zmniejsza też świąd skóry.

Już Hipokrates polecał jej sok i liście na pryszcze, bóle głowy i wymioty.

Olejek do masażu: olejek miętowy rozcieńczony np.oliwą z oliwek może stanowić składnik o właściwościach przeciwbólowych podczas masażu mięśni i bolących stawów. Można też wmasować go w skronie w rozcieńczonej formie w celu złagodzenia objawów migreny.

Inhalacje: kilka kropel olejku miętowego wlać do gorącej wody, wdychać przez kilka minut pod przykryciem. Inhalacje udrożniają nos i drogi oddechowe.

Płukanka odświeżająca oddech: kilka kropli olejku miętowego wymieszać z wodą, płukać nią jamę ustną. Płukanka odświeża i odkaża.

Surowiec przeciwwskazany jest u niemowląt do 2 roku życia ze względu na uczulenia i możliwość wystąpienia skurczu oskrzeli i bezdechu.

Z domowych sposobów na bóle migrenowe można przykładać świeże liście mięty do skroni.

Zastosowanie w kuchni: Liście mięty stanowią dodatek przyprawowy do sałatek – głównie owocowych, potraw warzywnych, mięsnych, sosów, herbatek, napojów orzeźwiających i alkoholi.

My dodajemy ją również do deserów, gdyż znakomicie komponuje się z czekoladą.

Kraje wschodnie używają jej do wypieku chleba oraz jako konserwant do mleka, zapobiegający jego zepsuciu.

Herbatka miętowa sporządzona jak napar daje uczucie świeżości i pobudza krążenie.

Napój orzeźwiający: 1 l wody, 1 limonka, świeże liście mięty, lód,

Mohito: 1 łyżka cukru, cytryna, rum, woda gazowana, świeża mięta. Cukier wymieszać z sokiem z cytryny i rumem. Dodać wodę i liście mięty.

Lody z ciemnego pieczywa (przepis z ulubionej książeczki: Kuchnia nisko tłuszczowa):

170g świeżych okruchów pełnoziarnistej bułki, 25g orzechów włoskich, 60g cukru, 1/2 łyżeczki gałki muszkatołowej, skórka pomarańczowa, 2 białka, 450ml jogurtu, do dekoracji liść mięty, orzechy włoskie, plastry pomarańczy.

Okruchy bułki, rozdrobnione orzechy oraz cukier rozsypać na pergaminie i opiec w piekarniku 5 minut. Po ostudzeniu przenieść do miseczki i dodać kolejno: jogurt, gałkę muszkatołową, startą skórkę pomarańczową. Białka ubić na pianę. Składniki połączyć. Wyłożyć do miseczek i zamrażać około 2 godzin. Wyjąć z miseczek zanurzając je w gorącej wodzie. Podawać z orzechami, plastrami pomarańczy i listkami mięty.

Pierożki z miętą: ciasto francuskie mrożone, twaróg, cukier, 1 żółtko, świeże liście mięty.

Przygotować masę z twarogu, cukru, posiekanych liści mięty. Na rozmrożone i pokrojone ciasto nakładać masę serową i utworzyć pierożki. Piec w temperaturze 180°C około pół godziny.

Syrop miętowy: na 0,5kg cukru 0,5l wody, około 60g świeżych liści mięty. Ugotować syrop z cukru i wody, dodać rozdrobnione liście mięty i gotować. Odstawić na godzinę pod przykryciem i zlać do butelki. Można stosować go leczniczo lub jako dodatek do napojów.

Zastosowanie w kosmetyce: Mięta wchodzi w skład preparatów stosowanych do higieny jamy ustnej, takich jak: płukanki, pasty, żele, gumy do żucia oraz nici stomatologiczne. Stanowi dodatek do niektórych kosmetyków, takich jak balsamy, żele pod prysznic lub kremy.

Oliwka na zimne stopy: zmieszać w stosunku 1 do 10 olejek miętowy z olejem z czarnuszki i dodać do nich 1 kroplę olejku rozmarynowego. Wmasować energicznie w skórę stóp.

Oczyszczanie twarzy z naparem mięty: to domowy sposób na lepsze oczyszczenie skóry. Przed peelingiem, oczyszczaniem mechanicznym wykonać napar z liści szałwii i inhalować się nim około kilku minut. Po tym zabiegu oczyścić twarz.

Miętowa kąpiel relaksacyjna: do wanny z gorącą wodą dodać kilka kropli olejku miętowego lub napar z liści mięty oraz 2 krople olejku pomarańczowego. Kąpać się 10 minut. Zabieg odświeża, pobudza krążenie i relaksuje.

Płyn do przemywania twarzy: wykonać napar jak wyżej, przemywać nim twarz 2 razy dziennie lub zwilżonym wacikiem przecierać obszar ze zmianami łojotokowymi.

W całym domu pachnie dziś miętą, czuć ją w każdym zakątku. Mięta ma wiele ciekawych zastosowań leczniczych, kulinarnych i kosmetycznych. Wystarczy „poczuć do niej miętę”…i stosować…

Oczarowana oczarem wirginijskim…

hamamelis-virginiana

Oczar wirginijski – surowiec zielarski stanowi zarówno kora jak i liście rośliny. Zawierają one flawonoidy i garbniki. Hamują drobne krwawienia, działają ściągająco, odkażająco i przeciwzapalnie. Najczęściej używa się je zewnętrznie na rany, podrażnienia skórne oraz zmiany zapalne. Zmniejszają bowiem obrzęk, zaczerwienienie oraz przyspieszają gojenie. Do wewnątrz hamuje także drobne krwotoki z narządów takich jak: żołądek czy macica (należy jednak stosować ostrożnie).

Zastosowanie w lecznictwie: Oczar na ogół posiada zastosowanie w wielu dolegliwościach dermatologicznych.

Odwar: z 1 łyżki surowca na 1 szklankę wody. Gotować 10 minut, odcedzić i po ostudzeniu przykładać lub przemywać chorobowo zmienione miejsca. Można leczyć nim ukąszenia owadów, oparzenia, skaleczenia, drobne rany, małe krwawienia, czyraki, zmiany bakteryjne i grzybicze. W formie okładów przynosi ulgę przy zwichnięciu, stłuczeniu lub skręceniu kończyn oraz żylakach.

Ten sam odwar można stosować jako płukankę przy zapaleniu gardła, dziąseł, powiększonych migdałkach, zapaleniu krtani.

Nasiadówka z oczaru: przygotować odwar jak wyżej i podmywać się nim. Zmniejsza świąd i pieczenie pochwy oraz łagodzi objawy infekcji intymnych. Sprawdza się także przy hemoroidach.

Kompresy na opuchnięte oczy: wykonać odwar, zanurzyć w nim jałowe kompresy, lekko je odcisnąć i na chwilę nałożyć na oczy. Można także przemywać nim powieki. Znosi obrzęk i przekrwienie oraz stany zapalne spojówek.

W lecznictwie stosuje się oczar także pomocniczo w reumatyzmie, nadwyrężeniu mięśni oraz innych kontuzjach.

Z oczaru można także wykonać nalewkę. Do celów leczniczych zaleca się ją jednak rozcieńczać. Są także gotowe preparaty dermatologiczne zawierające oczar (wyciąg).

Do użytku wewnętrznego odwar z oczaru hamuje biegunkę, łagodzi zbyt obfite krwawienia miesięczne oraz zmniejsza krwotoki wewnętrzne dzięki garbnikom. W dawnych księgach zalecano picie go po poronieniu i w celu wzmocnienia mięśni macicy.

Zastosowanie w kuchni: Nie posiada

Zastosowanie w kosmetyce: Oczar jest źródłem naturalnych antyoksydantów, które opóźniają procesy starzenia. Wchodzi w skład kosmetyków pielęgnacyjnych i opóźniających procesy starzenia, a także regenerujących. Najczęściej jest składnikiem maseczek do twarzy.

Odwar z oczaru może służyć jako tonik do cery łojotokowej i trądzikowej. Działa bowiem odkażająco (przeciwbakteryjnie) oraz wysuszająco.

Ze względu na obecność flawonoidów uszczelnia drobne naczynka i zmniejsza zaczerwienienia skóry skłonnej do rumienia. Nawilża też skórę i zapobiega przykremu zapachowi. Stosuje się go w postaci hydrolatu oczarowego.

Oczar niegdyś zastępował dzisiejsze plastry. Przykładano go na rany i oparzenia. Był też ziołem dedykowanym kobietom w ich dolegliwościach menstruacyjnych. Wysuszony i rozdrobniony surowiec zażywano przy krwawieniach z nosa jak tabakę.

Zachwycił mnie także w swoim działaniu na pajączki i obrzęknięte nogi.

Oczarowana oczarem…

Ziołowa herbatka na Dzień Kobiet…

8 marca zwykle kojarzy się z kwiatami, czekoladkami, kiedyś rajstopami i innymi pomysłami na prezent w tym dniu. Dziś pragnę zaproponować odmładzającą i poprawiającą nastrój herbatkę ziołową, w której mogą rozsmakować się nie tylko kobiety…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Skład herbatki:

1. herbata liściasta czarna/zielona (1 łyżka stołowa)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

2. suszone kłącze imbiru (pocięte na drobno w ilości 1/4 łyżeczki)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

3. suszony owoc pomarańczy (1/4 łyżeczki) – można wzbogacić go kwiatem pomarańczy

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

4. suszone  owoce jarzębiny/ owoce dzikiej róży/ owoce czarnego bzu (kilka sztuk)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

5. suszony i rozdrobiony liść pokrzywy (1/4 łyżeczki)

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

6. suszone ziele bratka (1/4 łyżeczki).

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Wykonanie:

Składniki wymieszać w miseczce. Wziąć 1 łyżeczkę mieszanki, zalać filiżanką gorącej wody i zaparzyć 5-7 minut pod przykryciem. Wypić powoli, delektując się jej aromatycznym smakiem.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Działanie herbatki:

– Herbatka wprowadzi w dobry nastrój dzięki olejkowi eterycznemu zawartemu w owocu pomarańczy i kłączu imbiru.

– Działa rozgrzewająco  i poprawia trawienie ze względu na obecność imbiru.

– Owoce róży, czarnego bzu lub inne (ja użyłam owoców jarzębiny w celu dosłodzenia jej smaku) zapewnią ciekawy smak i dostarczą witaminy C – naturalnego antyutleniacza.

– Liść pokrzywy wspomoże naturalne oczyszczenie organizmu oraz uzupełni dietę w cenne minerały.

– Ziele bratka poprawi natomiast przemianę materii.

 OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Ziołowa herbatka może być nowym sposobem na świętowanie Dnia Kobiet…

Zielona sól, czyli o estragonie…

6a00d8341d1d7953ef00e554c466e98833-640wi

Estragon – surowiec zielarski stanowi ziele. Jest ono bogate w olejek eteryczny, garbniki, flawonoidy,substancje gorzkie oraz sole mineralne. Zawiera jod i witaminę A. Głównym składnikiem olejku eterycznego jest estragol. Ze względu na gorycze stosuje się go najczęściej jako przyprawę oraz środek poprawiający trawienie. Pobudza wydzielanie soku żołądkowego i żółci. Poleca się jego spożywanie  przy braku apetytu, wzdęciach, uczuciu pełności w nadbrzuszu. Lekko nasila wydalanie moczu (diurezę).

Zastosowanie w lecznictwie: Estragon poprawia pracę układu pokarmowego. Można spożyć go na pół godziny przed posiłkiem  w celu przyspieszenia trawienia. Ponieważ działa lekko rozkurczowo można go zażyć także w trakcie lub tuż po posiłku przy kolce jelitowej, stanach skurczowych żołądka. Łagodzi wzdęcia i wspomaga trawienie ciężkich posiłków. Najlepiej zażywać do 1 łyżeczki na dobę w dawkach podzielonych w potrawie lub w herbatce.

Olejek eteryczny z ziela działa lekko moczopędnie i czyszcząco na krew. Stanowi składnik diety antynowotworowej (zawiera antyutleniacze), przy chorobie reumatycznej oraz dnie moczanowej.

Można wzbogacać nim potrawy przy schorzeniach dróg moczowych lub stosować napar z 1 niepełnej łyżeczki sproszkowanego ziela na 1 filiżankę gorącej wody. Poza działaniem przeciwzapalnym łagodzi stany skurczowe mięśni gładkich dróg moczowych, przez co zapobiega kamicy.

W medycynie tradycyjnej napar z ziela estragonu pije się wieczorem w celu uspokajającym oraz ułatwiającym zasypianie.

Postanowiłam sprawdzić na sobie działanie estragonu i dziś popijam z niego napar. Jest gorzki i mocno przyprawowy w smaku. Skutecznie wspomaga trawienie dzisiejszych posiłków, co do efektu wyciszającego, nie zaobserwowałam go u siebie. Być może jestem mniej wrażliwa na takie działanie estragonu.

Niegdyś leczono nim szkorbut (zawiera witaminę C) i robaczyce. Przykładano go na ukąszenia żmij i węży.

Ocet estragonowy może służyć jako płyn do nacierań lub okładów w schorzeniach reumatycznych.

 

Zastosowanie w kuchni: Estragon jest przede wszystkim używany w kuchni jako przyprawa. Posiada gorzkawy ziołowy smak. Dodaje się go do kwaszonek, do sałatek, owoców morza, zup, octu oraz mięsa. Służy do wyrobu musztardy i likierów.

U nas w domu wykańcza się nim sos tatarski. Mąż też chętnie dodaje go do omletu.

Podaje się go w formie świeżej lub suszonej na końcu do potraw i nie poddaje zbyt mocnej obróbce termicznej.

Ze względu na właściwości aromatyczne wszedł jako składnik do diety eliminującej sól kuchenną, dlatego nazywa się go zieloną solą. Nadaje potrawom charakterystyczny aromat, który sprawia, że dodatek soli nie jest konieczny, by coś było smaczne.

Dodatkowo herbatka z estragonu działa jak naturalny środek detoksykacyjny: z jednej bowiem strony posiada działanie moczopędne, z drugiej poprawia przemianę materii oraz działa odkażająco i przeciwzapalnie.

Moje potrawy z estragonem:

1. Pierś z kurczaka z estragonem: filety z piersi kurczaka, oliwa/olej roślinny, masło, czosnek, bulion, szklanka soku pomarańczowego, pół szklanki śmietany, 1 łyżka mąki kukurydzianej, estragon i rozdrobniony imbir.

Filety usmażyć na maśle z dodatkiem oleju. Przełożyć do głębszego naczynia, w którym można piec i gotować. Zeszklić czosnek posiekany na drobno. Dodać go do pół szklanki bulionu i wymieszać z sokiem pomarańczowym. Dodać przyprawy. Otrzymanym sosem polać filety i piec w piekarniku ok.50 minut w 200°C. Mąkę kukurydzianą wymieszać z 2 łyżkami wody lub sokiem pomarańczowym w podobnej ilości do jednolitej masy i polać nim potrawę wyjętą z piekarnika. Dobrze jest doprowadzić do wrzenia. Wtedy sos zgęstnieje. Na końcu dodać śmietanę, wymieszać i nie gotować. Podać z ryżem lub ziemniakami.

2. Estragonowa marchew: 7 marchewek, 2 łyżki masła, 1 łyżka mąki, 2/3 szklanki śmietany, suszony estragon, sól, cukier, czosnek.

Obraną marchew pokroić w paski i podsmażyć lekko. Skropić wodą i dusić na maśle, aż zmięknie. Dodać śmietanę zmieszaną z mąką, doprawić.

 

Zastosowanie w kosmetyce: Ziele estragonu stanowi źródło antyoksydantów. Bywa dodawane do kremów, perfum czy preparatów na grzybicę.

Naparem z 1 łyżeczki ziela można przemywać chorobowo zmienione miejsca oraz moczyć w nim stopy narażone na grzybicę.

Kąpiel do stóp: zmieszać 1 łyżeczkę ziela tymianku, 1 łyżeczkę koszyczków rumianku i 1 łyżeczkę ziela estragonu. 1 łyżkę stołową otrzymanej mieszanki ziołowej zalać 1 szklanką gorącej wody i zaparzyć pod przykryciem. Odcedzić i wlać do małej miski z ciepłą wodą. Stopy moczyć 10 minut. Wytrzeć ręcznikiem do sucha. Kąpiel działa odświeżająco, odkażająco, przeciwzapalnie i przeciwgrzybiczo.

Nadmiar soli w diecie nie jest zdrowy. Warto go zastąpić zieloną solą czyli estragonem. Oprócz ciekawego smaku potraw poprawi przemianę materii:)