Imbir lekarski – Surowiec stanowi kłącze. Zawiera ono olejek eteryczny, a w nim związki terpenowe, fenyloalkany oraz substancje zapasowe. Pobudza trawienie poprzez zwiększenie wydzielania soku żołądkowego, śliny i żółci oraz pracę jelit. Stosuje się go także w chorobie lokomocyjnej jako środek przeciwwymiotny. Herbatka imbirowa rozgrzewa i jest korzystna podczas infekcji. Olejek imbirowy w formie rozcieńczonej stosuje się w masażu i leczeniu bólów stawowych.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 1 łyżeczkę surowca zalać wrzątkiem i zaparzyć pod przykryciem. Pić w niestrawności, na mdłości i wymioty oraz przy przeziębieniu. Działa rozgrzewająco, powoduje zwiększone pocenie, zmniejsza gorączkę oraz ułatwia odkrztuszanie.

W chorobie lokomocyjnej polecam napar z posiekanego świeżego kłącza imbiru. Należy wypić go na pół godziny przed podróżą.

Świeży imbir żuty przynosi ulgę w bólu zęba.

W medycynie ludowej używany jest w celu pobudzenia miesiączki oraz na brak sił witalnych u mężczyzn. Wspomaga krążenie i pracę serca. Uznawany był za afrodyzjak.

Naparem można płukać gardło i jamę ustną. Działa przeciwzapalnie, odkażająco i przeciwbólowo. Jest antyutleniaczem stosowanym w diecie antynowotworowej.

Nie poleca się go chorym na wrzody żołądka i dwunastnicy.

Olejek imbirowy wchodzi w skład preparatów farmaceutycznych przynoszących ulgę w bólach reumatycznych i mięśniowych. Stosuje się je zewnętrznie, choć imbir wchodzi w skład niektórych suplementów na stawy i kości.

Zastosowanie w kuchni: Imbir stanowi przyprawę korzenną. Stosuje się ją w cukiernictwie, jako dodatek do sosów, napojów, piwa, chleba. Jest składnikiem curry. Chroni potrawy przed zepsuciem. Ostry smak zawdzięcza składnikom żywicznym. Imbir podaje się na stołach jako smażony w cukrze, kandyzowany (szczególnie w kuchni japońskiej) lub składnik przetworów. Pasuje do melona i ciastek:)

Moja mama dodaje go do flaków.

Gulasz: 50 dag wieprzowiny, ryż, kolorowe papryki, świeży ogórek, 2 ogórki kiszone, 4 pomidory, 3 łyżki przecieru pomidorowego, odrobina masła, imbir, chilli, sól, pieprz, papryka w proszku, masło.

Warzywa udusić z masłem i niewielką ilością wody pod przykryciem. Na patelni usmażyć kawałki wieprzowiny na maśle. Składniki połączyć, doprawić do smaku i podać na półmisku z ryżem.

Ciasto imbirowe z gruszkami: 1 kostka masła, 1 szklanka mąki wraz z 1 łyżeczką proszku do pieczenia, 3 jajka, niepełna szklanka cukru, 3 łyżki zmielonego imbiru, 500 g gruszek, brązowy cukier.

Roztrzepać jajka i ubić je z cukrem, mąką, masłem i imbirem. Ciasto przełożyć do foremki. Ułożyć na nim gruszki pokrojone w plasterki i posypać brązowym cukrem. Z masła zrobić wiórki i ułożyć na wierzchu ciasta. Piec 45 minut w temperaturze 180ºC.

Zupa z dyni wg mojego męża: część dyni, bulion warzywny, oliwa z oliwek, imbir w całości, przyprawy. Dynię pokroić w kostkę i zasmażyć na oliwie. Cebulę obrać, pokroić w kosteczkę i analogicznie zasmażyć. Składniki połączyć, doprawić i dodać starty imbir. Przenieść do garnka, zalać bulionem i gotować do miękkości. Zmiksować na jednolitą masę. Podawać z dodatkiem jogurtu lub śmietany.

Napój z imbirem: świeży korzeń imbiru, 2 łyżki miodu, 1 cytryna. Zagotować 2 szklanki wody z imbirem, gotować kwadrans na małym ogniu. Dodać sok z cytryny i dosłodzić miodem.

Nalewka imbirowa z „Wielkiej księgi nalewek”: Drobno pokroić 10 dag świeżego korzenia imbiru, 2 duże cytryny na plasterki. Włożyć do szklanego naczynia. Dodać 10 dag cukru, 3 łyżki miodu. Wlać 3/4l 45% wódki. Pozostawić na 2 miesiące w ciemnym miejscu. Zlać nalewkę i przefiltrować przez bibułę. Rozlać do butelek, zakorkować i odstawić na 1 miesiąc w ciemnym miejscu.

Sałatka owocowa z imbirem: 30dag rzodkwi, sok z cytryny, 10dag truskawek, 3 jabłka, jogurt naturalny, 1/4 szklanki śmietany kremówki, imbir, cukier.

Rzodkiew, truskawki i jabłka obrane pokroić w kostkę. Sos: ubić śmietanę, dodać jogurt, imbir i cukier. Dodać do sałatki sok z cytryny i sos.

Zastosowanie w kosmetyce: Ze względu na właściwości przeciwutleniające imbir wchodzi w skład kosmetyków. Olejek imbirowy jest komponentem orientalnych perfum.

Imbir pobudza miejscowo krążenie, co sprzyja redukcji podskórnej tkanki tłuszczowej. Wchodzi w skład kosmetyków na cellulit oraz rozgrzewających, np. na zimne stopy czy dłonie (masła, balsamy, żele, maski).

Peeling antycellulitowy: 1 szklanka oliwy z oliwek, garść mielonej kawy, 1 łyżka sproszkowanego korzenia imbiru. Składniki wymieszać na jednorodną zawiesinę. Nałożyć na zwilżoną skórę i wmasować. Pozostawić na skórze 10 minut, po czym spłukać.

Na gorączkę, uczucie zimna oraz bolące gardło – jedna recepta – ziołowy termofor od wewnątrz… imbir…