cellulit

Nieśmiertelny olejek, czyli o olejku cedrowym…

True Cedar
Photo credit: born1945 via Foter.com / CC BY

Cedr atlaski – pozyskuje się z jego drewna na drodze destylacji z parą wodną olejek eteryczny. Głównymi składnikami olejku eterycznego są związki z grupy seskwiterpenów (α-, β- i γ-himachalen, kadinen, cedren, cedrenol, cedrol, borneol, terpinen, pinen). Posiada właściwości antyseptyczne, rozkurczowe na drogi oddechowe oraz zwiększa wydzielanie śluzu. Pobudza wydzielanie soków trawiennych, pobudza apetyt, działa moczopędnie. W użyciu zewnętrznym przyspiesza gojenie zmian skórnych, wspomaga leczenie trądziku, egzemy, łupieżu i łojotoku. W przypadku nacierań rozgrzewa i przynosi ulgę w bólach reumatycznych i nerwobólach. Jest także repelentem – odstrasza owady.

Zastosowanie w lecznictwie: Oliwka na bóle reumatyczne:  3 łyżki oleju z czarnuszki, 5 kropli olejku cedrowego. Wymieszać. Wcierać w bolące miejsca (bóle stawów, mięśni, nerwobóle)

Maść lekko rozgrzewająca: 20g dowolnej maści natłuszczającej (z alantoiną lub z olejem lnianym), 5 kropli olejku cedrowego, 5 kropli olejku lawendowego. Olejki wkręcić w maść, stosować 2 razy dziennie.

Kominek aromaterapeutyczny: umieścić 1-2 krople olejku cedrowego, można połączyć go z olejkami takimi jak: cytrynowym czy jałowcowym. Wspomaga inhalację, oczyszcza drogi oddechowe podczas infekcji.

Nie zaleca się stosować w ciąży, u dzieci i w dużych stężeniach. Zwykle powinno się wykonać test skórny przed użyciem na większą powierzchnię skóry.

Zastosowanie w kuchni:  Grecy drzewo cedrowe stosują do wędzenia ryb. Przed użyciem cedrową deskę należy moczyć w wodzie przez godzinę a następnie rozgrzać na grillu do momentu, aż zacznie „strzelać”. Na tak przygotowanej desce można umieścić rybę i wędzić, by potem rozkoszować się aromatem jaki daje cedrowe drzewo.

Zastosowanie w kosmetyce: Olejek cedrowy to składnik perfum, kremów, past do zębów, mydeł, ale także detergentów oraz środków odstraszających owady.

Korzystny jest także w przypadku skóry tłustej i z problemami. Zmniejsza wydzielanie łoju, pomocny jest przy łupieżu oraz w przypadku wypadania włosów.

Peeling antycellulitowy: 2 łyżki świeżo zmielonej kawy, 2 łyżki oleju z awokado, 5 kropelek olejku cedrowego. Składniki wymieszać w miseczce. Nałożyć na zwilżoną skórę i wmasować. Pozostawić na 5-10 minut, po czym delikatnie spłukać. Powtarzać 1 raz w tygodniu. Peeling posiada właściwości drenujące.

Wcierka przeciw wypadaniu włosów: Zmieszać następujące olejki w ilości po 4-5 kropli: lawendowy, rozmarynowy oraz cedrowy. Dodać je do oleju jojoba. Masować skórę głowy przez około 15 minut. Stosować codziennie lub co 2-gi dzień.

Krem na trądzik: do kremu z alantoiną dodać 2 krople olejku cedrowego oraz 2 krople olejku z drzewa herbacianego. Stosować 1 raz dziennie na wypryski.

Cedr od wieków uznawany był za symbol nieśmiertelności i długowieczności… ja dodałabym w kontekście cellulitu i łysienia jeszcze jedno określenie – długo-piękności 😉

Źródła:

http://www.czytelniamedyczna.pl/3533,ocena-wrazliwosci-na-olejek-cedrowy-oleum-cedri-grzybow-drozdzopodobnych.html

Krauze-Baranowska M, Skwierawska J, Pobłocka L. Właściwości lecznicze cedrów – historia i współczesność. Post Fitoter 2003; 1:2-5

Walters C. Aromatherapy – An Ilustrated Guide. Element Books LTD, Dorset 1998. 6. Clevland DEH. Acne vulgaris. Cand Med Assoc J 1928; 18(3):261-6

Peeling kawowy na bazie oleju z czarnuszki na cellulit…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Składniki peelingu:

1. 4 łyżki stołowe świeżo zielonej kawy

2. 5 łyżek oleju z czarnuszki

3. 5 kropli olejku bergamotowego

4. 5 kropli olejku kardamonowego lub zmielony kardamon (najlepiej 1 płaska łyżeczka od herbaty).

Wykonanie:

Składniki wymieszać ze sobą w miseczce na jednolitą papkę (w przypadku większej powierzchni skóry podwoić składniki niezbędne do użycia). Peeling wmasować w zwilżoną skórę w miejscach, gdzie widoczne są oznaki cellulitu. Odczekać 5 minut, po czym delikatnie spłukać wodą. Peeling powtórzyć w następnym tygodniu.

Działanie peelingu: 

Odpowiednio dobrane składniki peelingu poprawiają miejscowo ukrwienie, ujędrniają i drenują (peeling kawowy, kardamon) oraz uelastyczniają zwiotczałą skórę (olej z czarnuszki). Są przy tym przyjemnie pachnące, toteż dostarczają dodatkowo doznań zapachowych i dają odczucie relaksu (głównie olejek bergamotowy poprawia nastrój).

Sobotnie spa czas zacząć… 🙂

Olejkowy afrodyzjak, czyli o właściwościach olejku patchouli…

patchouli
Photo credit: jayeshpatil912 via Foter.com / CC BY

Olejek patchouli – to olejek eteryczny pozyskiwany z liści paczulki wonnej. Posiada słodki, egzotyczny i ziołowy  zapach. Otrzymywany jest  metodą destylacji z parą wodną. Główne związki, które zawiera, to: paczulol, bulnezen, benzoesan metylu, paczulen, seychelen  i kariofilen.

Olejek posiada działanie:

– przeciwzapalne

– antybakteryjne

– przeciwgrzybiczne

– antywirusowe

– przeciwtrądzikowe

– przeciwgorączkowe (medycyna Wschodu)

– odświeżające

– regenerujące

– moczopędne

– przeciwdepresyjne

– przeciwstresowe

– na blizny i rozstępy

– stymulujące (afrodyzjak) – podobno wyostrza wyobraźnię i zmysły:)

Zastosowanie w lecznictwie: Olejek stosuje się głównie zewnętrznie w różnych chorobach skóry – pomocniczo w trądziku, zmianach łuszczycowych, niektórych alergiach, zmianach zapalnych skóry, łojotoku czy łupieżu.

Kompres z dodatkiem olejku:  5-7 kropli leczniczego olejku na szklankę letniej wody. W wodzie z olejkiem zanurzyć kompres gazowy. Przykładać na miejsca się w przypadku bolące miejsca w tym na bóle reumatyczne, bóle mięśni i stawów oraz stany zapalne.

Zastosowanie w kuchni: Olejek skutecznie odstrasza różne owady. Można nim skropić zawieszki w kuchni, dodać do środków do czyszczenia powierzchni lub innych preparatów typu repelenty. Pająki nie znoszą jego zapachu. Posiada on dużą trwałość. Niektóre kadzidełka także zawierają olejek eteryczny. Ma on duże  zastosowanie w aromaterapii.

Zastosowanie w kosmetyce: Olejek stanowi podstawowy składnik perfum i wód toaletowych oraz utrwalacz.

Oliwka ujędrniająca (cellulit, rozstępy, blizny): zmieszać 5 łyżek stołowych oliwy z oliwek z 15 kroplami olejku eterycznego. Stosować po kąpieli do masażu.

Olejek patchouli utożsamiany był z zapachem ziemi. Poprawia nastrój, ujędrnia podczas masażu, a w powietrzu unosi zagadkowy aromat, szczególnie jeśli połączy się go z ylang-ylang, czy bergamotem…

 

https://www.researchgate.net/profile/Jacek_Michalski3/publication/275349885_A_Review_of_Essential_Oils_obtained_from_Plants_Lamiaceae_Family_and_their_Properties/links/55e0cd6f08ae2fac471ccdd6.pdf

Paul A, Thapa G, Basu A, Mazumdar P, Kalita MC, Sahoo L. Rapid plant regeneration, analysis of genetic fidelity and essential aromatic oil content of micropropagated plants of Patchouli, Pogostemon cablin (Blanco) Benth. – An industrially important aromatic plant. Ind Crop Prod 2010, 32: 366-374

Słodkiego, miłego życia… czyli o słodkim korzeniu lukrecji…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Lukrecja gładka – surowiec zielarski stanowi korzeń. Jest on bardzo słodki w smaku. Głównymi jego składnikami są: saponiny triterpenowe, kumaryny, flawonoidy oraz cukry, a wśród nich: sacharoza, glukoza i skrobia. Lukrecja bywa stosowana jako środek wykrztuśny, przeciwzapalny i odkażający w chorobach układu oddechowego oraz pokarmowego. W niektórych preparatach służy jako corrigens (poprawia ich smak). Znana od dawna jako składnik czarnych cukierków.

Zastosowanie w lecznictwie: Rozdrobniony korzeń lukrecji gładkiej wchodzi w skład mieszanek ziołowych o właściwościach wykrztuśnych. Łagodzi także stany zapalne dróg oddechowych, działa odkażająco na bakterie i wirusy. Pomocniczo stosuje się go w chorobie wrzodowej oraz nieżycie jelit. Żuty korzeń zapobiega zaparciom. Surowiec wspomaga oczyszczanie organizmu i działa rozkurczowo.

Nie należy jednak stosować go zbyt długo (do 1,5 miesiąca) i w dużych dawkach ze względu na fakt, że może podnosić ciśnienie tętnicze, zwiększać ryzyko powstania obrzęków i obniżenia poziomu potasu. Unikać w ciąży i okresie karmienia. W kilku innych schorzeniach należy stosować go pod kontrolą (wchodzi w interakcje z różnymi lekami). Bezpieczna dawka na dobę to 3 łyżki stołowe korzenia lukrecji.

Domowa mieszanka na mokry kaszel: 1 łyżka tymianku, 1 łyżka korzenia lukrecji, 1 łyżka kwiatów dziewanny drobnokwiatowej. Wymieszać zioła i zalać je gorącą wodą. Zaparzać około 10-12 minut pod przykryciem. Odcedzić. Wypić 2 łyżki naparu 2 razy dziennie do godziny 18. Mieszanka działa wykrztuśnie oraz łagodzi chrypkę i wspomaga oczyszczanie dróg oddechowych z zalegającej wydzieliny.

Odwar z korzenia lukrecji – niecałą łyżeczkę korzeni  zalać filiżanką zimnej wody, zagotować pod przykryciem (czas gotowania to 5-7 minut). Następnie odstawić na 15 minut, przecedzić. Na ciepło pić odwar 2 razy dziennie. Łagodzi dolegliwości związane z kaszlem, chrypką, podrażnieniem błony śluzowej gardła oraz przewodu pokarmowego.

Mel Althaeae (miód prawoślazowy) – czyli macerat wodny z korzenia prawoślazu i lukrecji (po 3 części na 40 części wody), cukier: sacharoza 40 części oraz miód 25 części. Rozdrobnione surowce zalać wodą i macerować 48h. Zlać znad osadu, dodać cukier i miód. Ogrzać i zebrać z powierzchni zbędne substancje. Przesączyć i żeby było lege artis uzupełnić do 100g. Bez środka konserwującego zużyć natychmiast na kaszel.

Lukrecja może być stosowana zewnętrznie jako środek przeciwzapalny, pomocniczo w opryszczce i zmianach skórnych.

W Ameryce innego jej gatunku używano jako środka łagodzącego bóle miesiączkowe (ma to uzasadnienie w jej składzie – zawiera izoflawony oraz fitosterole, które mogą także zmniejszać dolegliwości menopauzalne).

W Chinach nadal się nią słodzi potrawy.

Lukrecja wchodzi w skład japońskiej mieszanki o nazwie: „saiboku−to”. Badając jej działanie odkryto, że zawarta w tej roślinie substancja o nazwie glicyryzyna  zmniejszała objawy astmy zależnej od sterydów oraz przyczyniała się do obniżania dawki przyjmowanych leków.

Trwają także badania nad jej wykorzystaniem w leczeniu chorób wątroby.

Zastosowanie w kuchni: Lukrecja znana jest w kuchni od czasów starożytnych, głównie za sprawą jej słodkiego smaku (odkorowanego korzenia). Suszone kawałki korzeni zastępowały cukierki. Dziś do produkcji czarnych cukierków czy karmelków gotuje się nadal korzenie wraz z rozłogami (sok, czarna pasta). W niektórych krajach służy jako dodatek do produkcji piwa.

W Holandii na przykład wykonuje się z niej „słone” cukierki. (z dodatkiem chlorku amonu).

Zastosowanie w kosmetyce: Od pewnego czasu obserwuje się użycie wyciągów z korzenia lukrecji w preparatach kosmetycznych. Saponiny, które zawiera, obniżają napięcie powierzchniowe silnie wiążą wodę. Wyciąg wspomaga nawilżenie i ujędrnianie skóry.

Glicyryzyna wchodzi w skład preparatów do cery łojotokowej (zmniejsza wydzielanie łoju) oraz antycellulitowych (poprawia mikrokrążenie i przepływ limfy).

Wyciąg z korzenia lukrecji ma także właściwości wybielające (przebarwienia, kremy do opalania) i przeciwstarzeniowe (jako przeciwutleniacz ogranicza starzenie skóry).

Dzięki aktywności przeciwbakteryjnej i przeciwgrzybiczej schodzi w skład płukanek i past do zębów oraz kremów pielęgnacyjnych do stóp i dłoni.

Glycyrrhiza znaczy słodki korzeń… W smaku lukrecja jest słodsza od cukru jakieś 50 razy… Zatem, gdy życie nie słodzi czasem… słodka lukrecja przyda się czasem…

Źródła:
Postępy Fitoterapii 2/2012, s. 79-92
A Ratz-Łyko – kosmetyka.edu.pl
D SZUMNY, E SZYPUŁA, M SZYDŁOWSKI… – Dent. Med. …, 2007
G NOWAK, J NAWROT – Herba Polonica, 2009
SZ Rzeźnik, K Kordus i in. – Estetol Med Kosmetol, 2012 – estetologia.pl
A Gryszczyńska, B Gryszczyńska, Z Łowicki, B Opala – 2012
T Wolski, A. Najda – Postępy Fitoterapii – czytelniamedyczna.pl
http://www.food-info.net/pl/products/sweets/liquorice.htm
Matławska I., Framakognozja, 2005.

Domowy peeling kawowo-dyniowy…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Peeling kawowo-dyniowy:

Składniki: 2 łyżki startej surowej dyni, oliwa z oliwek, 2 łyżki świeżo zmielonej aromatycznej kawy.

Wykonanie: W miseczce zmieszać startą dynię z kawą, następnie dodawać porcjami oliwę z oliwek mieszając aż do uzyskania pożądanej konsystencji papki. Otrzymany peeling nałożyć na suchą skórę (najlepiej po kąpieli i osuszeniu ręcznikiem) i dobrze wmasować okrężnymi ruchami około kilka minut. Odczekać chwilę, po czym spłukać i osuszyć.

Nie od dziś wiadomo, że kawa działa ujędrniająco i wygładzająco na skórę. Substancje zawarte w miąższu dyni to naturalne antyoksydanty i składniki odżywcze. Oliwa z oliwek odpowiednio ją natłuszcza. To wszystko składa się na efekt końcowy peelingu, po którym skóra staje się gładka i odżywiona.

Peeling może stanowić element kuracji antycellulitowej:)

Pikantny wpis, czyli o pieprzu czarnym…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Pieprz czarny – surowiec to niedojrzałe zielonkawe owoce, które się suszy (tu zachodzi zmiana barwy) i poddaje procesowi fermentacji. Zawierają one olejek eteryczny (a w nim pinen, kariofilen, limonen, bisabolen i inne składniki), piperynę, chawicynę, związki fenolowe o właściwościach przeciwutleniających, tłuszcz, skrobię, celulozę oraz żywicę. Posiadają charakterystyczny zapach i smak, dzięki którym obok soli stanowią podstawową przyprawę w kuchni, a także swoistego rodzaju konserwant żywności. Nieco delikatniejszy w smaku jest pieprz biały (dojrzałe owoce). Pieprz czerwony zaś (marynowane dojrzałe owoce) mają smak zbliżony do pieprzu czarnego.

Zastosowanie w lecznictwie:  Owoce pieprzu posiadają pewne znaczenie lecznicze, głównie za sprawą składników, których są źródłem.

Substancja zawarta w okrywie ziarenka zwana piperyną ułatwia wchłanianie witamin z grupy B, selenu oraz β-karotenu. Nasila wytwarzanie enzymów trawiennych, wpływa regulująco na produkcję kwasu solnego oraz zmniejsza ból. Wpływa na wchłanianie leków i w dużych dawkach może obniżać poziom glukozy we krwi.

Inne składniki np. kwasy fenolowe posiadają działanie przeciwutleniające, zaś sam olejek eteryczny działa przeciwbakteryjnie, jest pomocny w zaburzeniach trawienia.

Medycyna tradycyjna zaleca stosowanie pieprzu na schorzenia takie jak: zaparcia, skurcze, gorączka (pieprz działa rozgrzewająco i napotnie), zatrucia, nerwy, stany zapalne, wiatry, brak odporności czy infekcje układu oddechowego. Poleca się go w kuracjach odtruwających jako surowiec moczopędny.

W niektórych domach do dziś jest tradycja picia wódki z pieprzem na dolegliwości żołądkowe.

Oliwka z pieprzem: zmieszać pół szklanki oliwy z 1 łyżką mielonego pieprzu, do uzyskania oliwki. Nacierać bolące miejsce. Działa na bóle mięśniowe i reumatyczne oraz poprawia miejscowo krążenie.

W średniowieczu używano go jako formy płatniczej. Na dworze Jagiełły aptekarz przyrządzał z niego powidełka i cukierki z dodatkiem cukru, miodu, cynamonu, imbiru, goździków i anyżu. Pokrywano je srebrem lub złotem i barwiono szafranem. Służyły królowi w drodze oraz jako podarek dla szlachetnych gości.

Kiedyś w aptece sporządzano „pigułki azjatyckie”, które wydawano na problemy trawienne, w tym wzdęcia.

W innych krajach pieprz jest równie powszechnie używany. W Singapurze na przykład rdzenna ludność wykonuje z niego pastę, którą miesza z utartymi świeżymi liśćmi Clitoria ternatea (Klitoria ternateńska) i przykłada na obrzęki kończyn dolnych.

Zastosowanie w kuchni: Pieprz to podstawowa przyprawa w kuchni. dodaje się go do potraw mięsnych, zup, sosów, sałatek, dań warzywnych, marynat.

Piersi z kurczaka z owocami kiwi:  Składniki: pierś z kurczaka, kiwi, masło, cytryna, sok pomarańczowy, cukier, marmolada pomarańczowa lub inna cytrusowa (kupiłam na stoisku z włoskimi produktami), masło, sól, świeżo zmielony pieprz.

Natrzeć pierś z kurczaka solą i pieprzem, następnie obsmażyć do miękkości. Wlać sok wyciśnięty z cytryny i z pomarańczy. Dodać marmoladę i cukier, pogotować. Pokroić kiwi w plasterki i dodać. Podawać na ciepło z ryżem.

Majonez z tuńczyka: Składniki: 2 żółtka, sok z cytryny, oliwa z oliwek, tuńczyk z puszki ok 100g, kapary, sól, pieprz. Zmiksować żółtka z sokiem z cytryny, stopniowo dodając porcjami oliwę (do 4 łyżek). Dodać kapary i tuńczyk odsączony z sosu własnego, sól i pieprz. Wymieszać na jednolitą masę. Majonezem można polać pomidory i zapiec je w piekarniku lub dowolne warzywa.

Ostatnio też jadłam ciekawe połączenie – mięso polane majonezem z tuńczyka – ciekawy smak:)

Wołowina z kolorowy pieprzem – Składniki: ok.500-700g wołowiny (może być ligawa), łyżka kolorowego pieprzu, łyżeczka masła, sól, kilka listków laurowych (najlepiej świeżych), dwa ząbki czosnku, odrobina oliwy, lampka wina lub wody. Mięso pokroić na grube kotlety, natrzeć czosnkiem, oprószyć sola i pieprzem i odstawić do lodówki na 2 godziny. Wysmarowane masłem naczynie wyłożyć mięsem, dodać liście laurowe, skropić całość lekko oliwą i podlać płynem. Wstawić do piekarnika rozgrzanego do 180°C na minimum 2 godziny. Od czasu do czasu podlewać.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Zastosowanie w kosmetyce: Pieprz czarny to przyprawa, która może jeszcze znaleźć zastosowanie w przemyśle kosmetycznym. Posiada związki opóźniające starzenie, odkażające i przeciwzapalne. Ze względu na poprawę krążenia ułatwia wchłanianie innych składników. Nie od dziś wiadomo, że taki efekt może sprzyjać redukcji cellulitu.

Oliwka na cellulit: oliwa z oliwek/olej słonecznikowy/olej migdałowy, gałązka rozmarynu, kilka ziarenek pieprzu, cynamon. Rozgrzać lekko oliwę/olej w rondelku, dodać rozmaryn, rozgnieciony pieprz, gotować chwilę. Na końcu wsypać pół łyżeczki cynamonu. Odcedzić oliwkę i ostudzić. Stosować do masażu.

Oliwka do masażu na zimne stopy: olej z czarnuszki, kilka ziarenek pieprzu rozgniecionych w moździerzu. Olej lekko pogrzać z pieprzem. Używać po ostudzeniu do temperatury odczuwanej jako ciepłej. Wykonać energiczny masaż.

Tylko pieprz i sól… czasem tylko pieprz wystarczy, oczywiście z umiarem:)

 Źródła informacji:

 1. BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLII, 2009, 3, str. 827 – 830

2. Czerwińska D.: Tam, gdzie pieprz rośnie, Przegląd gastronomiczny, 2004; 11: 13-14.

3. BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLIV, 2011, 4, str. 1111–1117

4. K Kmieć – Analecta: studia i materiały z dziejów nauki, 2004

5. E Kowalczuk-Vasilev, J Matras, ZIOŁA W ŻYWIENIU ZWIERZĄT–FUNKCJE, MECHANIZM DZIAŁANIA, 2004

6. http://agro.icm.edu.pl/agro/element/bwmeta1.element.agro-c01c97bc-f6bf-4324-9903-139bd23b

Na siniaki i stany zapalne najlepsza bywa arnika…

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Arnika górska – kupalnik, surowiec stanowi koszyczek arniki. Jest on bogaty we flawonoidy, laktony seskwiterpenowe (np. helenalinę), kwasy fenolowe, olejek eteryczny, gorycze, alkaloidy i kumaryny. Surowiec stosuje się w Polsce  do użytku zewnętrznego, głównie jako środek o działaniu przeciwzapalnym, ułatwiającym gojenie, znoszącym obrzęki oraz odkażającym. Ułatwia wchłanianie krwiaków i wylewów podskórnych. Znajduje się pod ochroną. Pozyskuje się go z upraw.

Zastosowanie w lecznictwie: Napar: 5g suszonego rozdrobnionego surowca zalać ok. 250g gorącej wody i zaparzyć pod przykryciem. Odcedzić.

Napar stosować zewnętrznie jako środek ułatwiający gojenie, zmniejszający obrzęk, szczególnie po przebytych urazach, na siniaki, po stłuczeniach, zwichnięciach lub na żylaki i zmiany dermatologiczne takie jak: owrzodzenia, zmiany ropne (surowiec działa przeciwgrzybiczo i przeciwbakteryjnie).

Dobrze wchłania się przez skórę i wzmacnia drobne naczynka. Przyspiesza gojenie.

Można używać go jako płukankę na bolące gardło, gdyż przynosi ulgę i miejscowo łagodzi ból.

Napar można stosować w formie okładów na miejsca po ukąszeniu owadów oraz na bóle reumatyczne. Poprawia miejscowo ukrwienie i zmniejsza stan zapalny.

Wypróbowany sposób na ukąszenia to napar z arniki połączony z łyżką octu w formie okładu. Bardzo szybko znosi obrzęk i swędzenie.

Nalewka z arniki: gotowa to macerat 1: 10 etanolem 70% koszyczków arniki.

Arnika_nalewka

Poleca się ją na rany, opuchnięcia i stłuczenia, zapalenia żył w formie okładów lub do nacierania. W przypadku ran zaleca się ją rozcieńczyć dziesięciokrotnie. Stosować krótkotrwale i w odpowiednim stężeniu (najlepiej 3-10 razy rozcieńczoną).

Do użytku wewnętrznego- głównie w preparatach homeopatycznych oraz złożonych np. preparatu uszczelniającego naczynka krwionośne.

W tradycyjnej medycynie stosuje się także przetwory z korzenia i ziela arniki oraz kwiaty na podniesienie ciśnienia, lepsze trawienie (surowiec pobudza wydzielanie soków trawiennych, głównie żółci), jako środek wspomagający pracę jelit oraz poprawiający przepływ mózgowy i wieńcowy.

Według najnowszych badań nad substancjami zawartymi w koszyczku arniki nie zaleca się jednak stosowania doustnego samego surowca.

Możliwe działania niepożądane: alergie skórne, zmiany zapalne (obrzęki i martwica) przy użyciu na uszkodzoną skórę w zbyt dużym stężeniu, działanie pobudzające, problemy żołądkowe, zaburzenia oddychania i inne dolegliwości po podaniu doustnym.

Zastosowanie w kuchni: nie stosuje się.

Zastosowanie w kosmetyce: Płukanka do jamy ustnej: wykonać jak napar i płukać nim jamę ustną 2 razy dziennie.

Można także rozcieńczyć nalewkę z arniki (10- krotnie) i płukać nią jamę ustną.

Obie formy przynoszą ulgę w stanach zapalnych dziąseł i aftach.

Coraz częściej żele lub maści z arniki polecane są po zabiegach medycyny estetycznej oraz na obrzęki. Najlepiej przed ich użyciem wykonać prosty test skórny, aby sprawdzić, czy surowiec nie spowoduje uczulenia podobnie, jak z tej samej rodziny rumianek.

Koszyczek arniki wchodzi także w skład żeli pod oczy zmniejszających obrzęki i sińce pod oczami oraz kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji cery naczyniowej.

Najciekawszym jednak wydaje się zastosowanie koszyczków  arniki w kąpielach na cellulit.

Kąpiel antycellulitowa: wykonać napar jak wyżej. Wlać go do wanny z ciepłą wodą. Kąpać się 10 minut. Kąpiel pobudza miejscowo krążenie, przez co przyczynia się do powolnej redukcji podskórnej tkanki tłuszczowej.

Dodatkowo wzmacnia naczynka i wpływa korzystnie na zmniejszenie ilości „pajączków”. Jest korzystna na zmiany trądzikowe np. na plecach, ponieważ odkaża i działa przeciwzapalnie. W celu wzmocnienia działania napar można połączyć z herbatką z nagietka lub rumianku.

 Arnika to niezawodne ziółko na siniaki. Moim nowym odkryciem stało się  jednak zastosowanie jej w kuracji antycellulitowej. 

 

Cebula w domu zawsze musi być…

onion

Cebula jadalna – surowiec stanowi cebula. Główne składniki to: związki siarkowe, polisacharydy, flawonoidy (kwercetyna) oraz witaminy i minerały (C, B, potas, cynk, żelazo i inne). Może być używana na surowo, w formie soku, syropu lub wyciągu. Działa bakteriobójczo, wspomaga zwalczanie infekcji oraz w prewencji przeziębień. Obniża poziom lipidów, korzystnie wpływa na ciśnienie krwi oraz działa przeciwzakrzepowo. Poleca się ją przy braku apetytu, gdyż pobudza wydzielanie soków trawiennych.

Zastosowanie w lecznictwie: Domowy syrop z cebuli: Przygotować syrop z pół szklanki wody i 3 łyżek cukru, gotując. Po schłodzeniu dodać 1 cebulę, posiekaną na drobno. Pić 1 łyżkę 3 razy dziennie. Syrop zwiększa odporność i działa odkażająco, ale przede wszystkim wspomaga walkę z uporczywym kaszlem.

Sok cebulowy wersja I: 1 cebulę posiekać na drobno, dodać miód i pozostawić na noc. Zażywać 3-4 razy dziennie łyżeczkę. Sok łagodzi kaszel.

Sok cebulowy wersja II: 1 cebulę posiekać na drobno, dodać cukier. Trzymać w ciepłym miejscu przez kilka godzin. Sok wycisnąć. Pić 3 razy dziennie.

Plasterek świeżej cebuli, przyłożony na użądlenie lub ugryzienie, przynosi ulgę i ułatwia gojenie.  Podobnie sprawa ma się z krwiakami.

Sok wyciśnięty z cebuli można stosować na trudno gojące zmiany skórne, na oparzenia czy bolący ząb.

W medycynie ludowej zaleca się wpuszczać sok z cebuli do chorego ucha. Ponadto cebula ugotowana jest szczególnie zalecana osobom z podwyższonym poziomem cukru. Jeśli ją zgnieciemy na jednolitą masę i przyłożymy do skóry w formie okładów, to rozmiękczy chorobowo zmienione miejsce i zastrzał.

Papka ze świeżej cebuli przynosi ulgę w bólach reumatycznych.

Zastosowanie w kuchni: Cebula jest jednym z podstawowych warzyw w kuchni. Dodaje się ją do zup, sałatek, mięsa, past i marynat. Stosuje się ją w formie świeżej, duszonej, gotowanej, pieczonej lub smażonej.

Potrawy, które lubię przygotowywać z dodatkiem cebuli:

Sałatka z cebulą: 6 ziemniaków, 1 puszka fasoli czerwonej, 3 ogórki kwaszone, 1-2 cebule, sos winegret, natka pietruszki.

Ugotować ziemniaki, pokroić w kostkę. Dodać do nich fasolę, pokrojone ogórki i cebulę. Polać sosem, wymieszać i posypać natką pietruszki.

Potrawka mięsna mojego męża: 3 kotlety wieprzowe, 1 cebula, 20 dkg pieczarek, 1 łyżka śmietany, sok z cytryny, masło, niepełna szklanka piwa, przyprawy.

Kotlety zamarynować sokiem z cytryny, solą i pieprzem. Cebulkę smażyć na maśle. Dodać do niej mięso, następnie pokrojone pieczarki. Dusić w piwie około pół godziny. Na końcu dodać śmietanę i natkę pietruszki.

Aby ręce po krojeniu cebuli nie pachniały nią zbytnio, najlepiej przetrzeć je sokiem z cytryny. Zapach cebuli z ust neutralizuje z kolei ziarenko kawy, świeża natka pietruszki czy zjedzenie jabłka.

Paprykarz z cukinii: 2 cebule, 1 cukinia, 3 kolorowe papryki, 3 pomidory, kostka rosołowa, oliwa, zioła prowansalskie, przyprawy: sól, pieprz.

Cukinię i cebulę pokroić na drobno i usmażyć. Podobnie z papryką. Dodać do nich kostkę rosołową, pokrojone pomidory i dusić. Doprawić do smaku. Można dodać szynkę lub boczek, jeśli ktoś lubi wersję z mięsem.

Zastosowanie w kosmetyce: Odwar z gotowanych łusek cebuli barwi włosy na złocisty kolor. W medycynie ludowej sok z cebuli stanowi środek na porost włosów.

Wyciąg z cebuli wchodzi w skład maści na blizny. Zapobiega przerostowi blizny.

Świeża cebula rozjaśnia piegi, może wspomagać zwalczanie kurzajek i usuwanie wyprysków.

Maseczka na pryszcze: 1 cebulę ugotować, zmiksować na papkę, dodać do niej 1 łyżkę mąki ziemniaczanej i wymieszać. Nałożyć punktowo na pryszcze lub na całą twarz omijając okolicę oczu. Maseczka ma właściwości odkażające.

Krem cebulkowy na plamy i cellulit wg dr Henryka Różańskiego: „Sok z cebuli świeżej 15 ml, olejek cytrynowy – 1 ml, olejek herbaciany 1 ml, olejek cedrowy lub cyprysowy – 1 ml, maść allantoinowa (np. Alantan, Alantavit) – 2 tubki, krem Nivea 2 op. ok. 50 g (ok. 100 g), maść z wit. A – 1 tubka, glicerol – 10 ml, olej rycynowy – 10 ml.

Składniki ucierać na ciepło, aż do połączenia. Sok z cebuli najpierw wymieszać z gliceryną i olejkami, potem olejem rycynowym i maściami oraz kremem.” Planuję go w weekend wykonać i stosować na przemian z przemywaniem twarzy sokiem z brzozy.

Cebula posiada liczne zalety lecznicze, kosmetyczne oraz kulinarne. Trochę popłaczemy, jak ją obieramy, ale co się nie zrobi, by potrawa była smaczna. Jest niezastąpiona w życiu codziennym, dlatego słuszne jest powiedzenie: ” Cebula w domu zawsze musi być”…